Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Πατήρ Ανυπόμονος!

Το τοπίο στην Ελεύθερη Ελλάδα είναι ξεκάθαρο.

Ο ΕΛΑΣ είναι παντού και παντοδύναμος΄ ακόμη και στην Ήπειρο, περιοχή του Ζέρβα, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ ξεπερνούν τους 1.000 άνδρες. Η μόνη περιοχή που χρειάζεται ενίσχυση είναι η Πελοπόννησος. Είχαν έρθει στη Ρούμελη δύο-τρεις φορές, έως τότε, σύνδεσμοι από τον Μοριά ζητώντας ενίσχυση.
Την 1η Ιουνίου 1943 ο Άρης συγκροτεί ένα τμήμα 80 επιλεγμένων ανταρτών της Ρούμελης, με επικεφαλής τον έμπιστο Πελοπίδα, τον Παπούα (Νίκο Διένη) και τον Ωρίωνα (Γιάννη Μιχαλόπουλο). Τη νύχτα της 19ης Ιουνίου οι αντάρτες περνάνε με εφτά βάρκες από το μικρό λιμανάκι του Μαραθιά στην παραλία Λαμπίρι, δυτικά του Αιγίου. Εκείνες τις μέρες εμφανίζεται και ένας ασυνήθιστος ιερωμένος.
Είναι ο αρχιμανδρίτης Γερμανός, κατά κόσμον Γερμανός Δημάκος, ηγούμενος της Μονής Αγάθωνος, κοντά στην Υπάτη, και ταυτόχρονα επόπτης της Μονής Δαδίου και πρόεδρος της ίδιας κοινότητας. Από την αρχή του ένοπλου αγώνα είχε προσφέρει μεγάλη στήριξη στους αντάρτες της περιοχής του΄ γι’ αυτό τον Απρίλιο είναι πια καταζητούμενος και αναγκάζεται να φύγει στο βουνό. Και άλλοι ιεράρχες προσχώρησαν στην εαμική Αντίσταση, με πιο γνωστούς τους μητροπολίτες Κοζάνης Ιωακείμ και Ηλείας Αντώνιο. Ο αρχιμανδρίτης Γερμανός όμως προσχώρησε στον μόνιμο ΕΛΑΣ και πιο συγκεκριμένα κατευθείαν στον Άρη. Είναι το πρόσωπο – το τελευταίο – που έρχεται να συμπληρώσει τον κύκλο των στενών συντρόφων του αρχηγού και να γίνει γνωστός ως «ο παπάς του Άρη».
Ο Άρης ήταν μάλλον διστακτικός με τον αρχιμανδρίτη που θέλει να κρατήσει τουφέκι΄ του προτείνει διάφορες άλλες θέσεις, μα εκείνος είναι ανένδοτος.
- Θα αντέξεις να μας ακολουθείς; τον ρωτάει.
- Ε, όσο αντέξω, λέει ο καπάτσος ιερωμένος, μην του δώσει την εντύπωση πως θα του γίνει βάρος.
Αλλά βλέποντας τον Άρη να εξαιρεί από την κατάταξη τους άοπλους, φοβάται ότι δεν θα τον κρατήσει΄ πάει κατευθείαν στη γραμμή που κάποιοι ένοπλοι εφεδρικοί «γράφονται» στον μόνιμο ΕΛΑΣ.
- Γράψε με κι εμένα, λέει στον Λευτέρη Χρυσιώτη, που κάνει χρέη στρατολόγου.
- Θα σε γράψω, παππούλη.
- Τώρα! επιμένει εκείνος.
- Τι έχεις και βιάζεσαι;
- Γράψε με, που σου λέω.
- Πολύ ανυπόμονος είσαι, κάνει ο Λευτέρης.
- Γράψ’ τον «Ανυπόμονο», του λέει ο Άρης, που έχει πλησιάσει και παρακολουθεί τη σκηνή (συνέντευξη αρχιμανδρίτη Γερμανού).
Είναι η αρχή μιας μεγάλης φιλίας.
Ο πάτερ Ανυπόμονος θα ακολουθήσει τον αρχηγό παντού όπου πάει΄ στη Θεσσαλία, στην Ήπειρο, στην Πελοπόννησο. Η επίσημη θέση του είναι Στρατιωτικός Ιερέας του ΓΣ ( Γενικού Στρατηγείου), αλλά στις μάχες βρίσκεται με το όπλο στο χέρι και σταυρωτά φισεκλίκια. Όταν μπαίνουν σε χωριό, ξεζώνεται τα άρματα, φοράει το καλιμαύχι του και ανοίγει την εκκλησία να λειτουργήσει. Αυτός ο απίστευτης ζωντάνιας, ωριμότητας και πατριωτικής φλόγας ιερωμένος πολύ γρήγορα θα κερδίσει
την εκτίμηση και τον θαυμασμό του αρχηγού.
Συχνά θα τον πειράζει για τις ικανότητές του:
- Παπάς είσ’ εσύ ή κατσικοκλέφτης, να τρέχεις έτσι με τ’ άλογο και να μην πέφτεις;
Και άλλοτε θα αναρωτιέται σκεπτικός:
- Τι σ’ έκανε εσένα να πας να γίνεις καλόγερος… Να πας να αδικηθείς μέσα στα ράσα;
Κάποια στιγμή ο πάτερ Ανυπόμονος, στενοχωρημένος από κάποιους ανερμάτιστους κομματικούς που έλεγαν διάφορα για τη θρησκεία, ρώτησε τον αρχηγό τη γνώμη του ενώπιον και άλλων.
Ο Άρης διαολίζεται με αυτές τις αριστερίστικες πομφόλυγες:
- Τι χαζά είναι αυτά; Καταργείται με διαταγές η θρησκεία; Δεν πας να απαγορέψεις εσύ… Ο ανθρωπάκος, το βράδυ που θα πέσει στο κρεβάτι, θα τρυπώσει κάτω από τη βελέντζα και θα κάνει το σταυρό του.
(Διονύση Χαριτόπουλου «ΑΡΗΣ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΑΤΑΚΤΩΝ», Οριστική έκδοση, Κεφάλαιο 6 «Το ξένο σώμα», Ενότητα «Ανυπόμονος», σελίδες 275-276)
"Στο ελατοδάσος καθίσαμε να κολατσίσουμε. Πάνω στα έλατα πηδούσε ένα σκιουράκι. Ο Αρης έβγαλε την αραβίδα του που στο κοντάκι είχε μια σφραγίδα του Αη Γιώργη. "Το κατεβάζεις παππούλη;", μου λέει. Ρίχνω μια και πάρτο κάτω το ζουλαπάκι. "Η αραβίδα είναι δική σου", μου λέει τότε ο Αρης. Και δεν την ξαναφόρεσε. Την έδωσε σε μένα».
Ενα κείμενο του Γληνού είχε διαβάσει ο γέροντας και πείστηκε να ενταχτεί στις γραμμές του ΕΑΜ και αργότερα του ΕΛΑΣ. «Καλούς έχουμε πολλούς. Ο Αρης ήταν ο ένας που μπορούσε να αξιοποιήσει την προσφορά των άλλων», έλεγε ο πατέρας Ανυπόμονος για τον Βελουχιώτη, και σκορπούσε απλόχερα την προσφορά του στο πλευρό των ανταρτών του ΕΛΑΣ αλλά και των απλών ανθρώπων που χρειάζονταν βοήθεια. Στα χειρόγραφά του περιέγραψε πώς άρχισε ο εμφύλιος στην Ηπειρο και πώς αγρίεψε στο Μοριά, μέχρι την «εξαιρετικά αιματηρή μάχη που έδωσε ο έφιππος ουλαμός του Αρη στο Μελιγαλά». Το βιβλίο του γέροντα είχε προλογίσει και ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός. Στη δε εξόδιο ακολουθία του, ο Μητροπολίτης, μεταξύ άλλων, είπε: «Μικρός το φαινόμενον αλλά μέγας το κρυπτόμενον σαν τον άγιο των σκλάβων Κοσμά τον Αιτωλό».
Ρωτήθηκε λίγο πριν το θάνατό του.Πως και υπάρχει τόσο ενδιαφέρον τώρα για τον Βελουχιώτη;
Ο Πατήρ Ανυπόμονος σχολίασε: Στην Ελλάδα πρώτα σε σκοτώνουνε και ύστερα σε κλαίνε!

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

O ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ,58 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ!ΠΟΣΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ,ΠΟΣΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ!!!!

O ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ

Στις 19 Οκτωβρίου απελευθερώνεται η Λαμία. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, καταφτάνουν στην πόλη. Στις 29 Οκτωβρίου και με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, συγκαλείται στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης, πανηγυρική συγκέντρωση του ΕΑΜ με παμφθιωτική λαϊκή παρουσία. Ο Άρης εκφωνεί από το περίφημο μπαλκόνι τον παραπάτω λόγο.

Γιατί αγωνίστηκα.
Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της!
Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ, σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς.
Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν' αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν' ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ' αρχίσω σαν τα παραμύθια:

Η αθάνατη ελληνική φυλή.

Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα είτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται άπ' ολο τον κόσμο. Κανένας σοφός η άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.
Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας είτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα. Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε.
Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», αναμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ' άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή.
Μα ότι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμία αξία. Την ελληνικότητα μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη.
Αυτό κάνεις δεν το ήθελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη γαλλική επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν γι' αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τα είχανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό.

Η αντίδραση ουρλιάζει.
Μα ο ελληνικός λαός δεν θάτανε αυτός ο λαός, ο λαός δηλαδή της χώρας της λευτεριάς και του πολιτισμού, αλλά λαός ζούγκλας, αν δεν έβγαζε μέσα από τα σπλάχνα του τους αρχηγούς εκείνους, που θα οδηγούσανε στη λευτεριά του. Όπως βλέπετε, λοιπόν, όλοι - ξένοι και ντόπιοι - πάλεψαν για να μην ξεσηκωθεί ο λαός κι αποχτήσει τη λευτεριά του.
Μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς δε σταμάτησαν οι αγώνες. Μικροί ή μεγάλοι. Ένοπλοι ή όχι. Κι ύστερα μέσα απ' αυτό το λαό ξεπήδησε ο μεγάλος βάρδος της επανάστασης, πού ύμνησε με τα τραγούδια του την ιδέα της εξέγερσης του έθνους, ο πρόδρομος της Φιλικής Εταιρίας: ο Ρήγας. Η αντίδραση τον σκότωσε, πριν προλάβει να φέρει σε πέρας τις αρχές του. Μα ο σπόρος που έσπειρε βλάστησε σύντομα.
Σε λίγο, η Φιλική Εταιρία έγινε κι αγκάλιασε χιλιάδες Έλληνες.
Ας ούρλιαζε η αντίδραση. Ας υπόγραφε άτιμα χαρτιά, σαν αυτό πού υπογράφηκε στη διάσκεψη της Βιέννης στα 1815, κάτω από το όποιο έβαλε την υπογραφή του κι ο πολύς Γιάννης Καποδίστριας και που διαλάμβανε, ότι όχι μόνο δε θα ευνοηθεί και επιτραπεί ένα εθνικοαπελευθερωτικής κίνημα στην Ελλάδα, μα και θα πνιγεί στο αίμα αν ξεσπάσει.
Ο Γιάννης Καποδίστριας, που μας τον παρουσιάζουν στα σχολειά σαν μεγάλο και τρανό, με προτομές και πορτραίτα, είναι ο πρώτος καταστροφέας της Ελλάδας. Μα ότι έκανε, δεν το έκανε σαν Καποδίστριας, μα σαν εκπρόσωπος όλης της ελληνικής αντίδρασης. Ας ούρλιαζε λοιπόν, μαζί μαι τη διεθνή και η ντόπια αντίδραση. Κι ας υπογράφανε άτιμα χαρτιά.
Ο λαός προχωρεί.
Τίποτα δεν ήτανε ικανό να συγκρατήσει τη φλόγα για τη λευτεριά, που έκαιγε μέσα στις καρδιές του λαού μας. Έτσι, στα 1821, ύστερα από κόπους και θυσίες και χάρη στον ενθουσιασμό και τη φλόγα του Παπαφλέσσα, που χρησιμοποίησε όλα τα μέσα, ακόμα και την ψευτιά, κηρύσσοντας την εξέγερση, ξεσηκώθηκε πρώτος ο Μοριάς. Από δω, από το Μοριά, άρχισε η επανάσταση του 1821.
Στο άκουσμα της εξέγερσης όλοι οι ισχυροί της γης, ξένοι και ντόπιοι, τρόμαξαν. Οι κοτζαμπάσηδες, όμως, βλέποντας ότι δεν τους ήτανε δυνατό να συγκρατήσουν το λαό και φοβούμενοι την οργή του, αναγκάστηκαν να κόψουν τη συνεργασία τους με τους καταχτητές και για να ευνουχίσουν το λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα, πήρανε όλοι μέρος στην επανάσταση κι έτσι αυτή πήρε χαραχτήρα πανεθνικό.
Oι τρανοί της γης τρόμαξαν και, χρησιμοποιώντας όλα τα τερτίπια, προσπάθησαν να πνίξουν την επανάσταση. Μα γελάστηκαν. Επί 7 ολόκληρα χρόνια πάλεψαν οι προπάτορες μας, παρά το γεγονός ότι η ελληνική αντίδραση, δυο φορές, το 1823 και 1825, οργάνωσε τον εμφύλιο πόλεμο για να σπάσει ακριβώς τους αγώνες αυτούς. Έτσι οι πρόγονοι μας ανάγκασαν όλους τους εχθρούς μας να γλύψουν εκεί που έφτυσαν και ν' αναγνωρίσουν τους αγώνες μας και την ανεξαρτησία μας.
Κανείς δεν πίστευε προηγούμενα σ' αυτό το θαύμα, που συντελέστηκε από τις ίδιες τις δυνάμεις και τα μέσα του λαού. Άλλοι περίμεναν να τους έλθει η λευτεριά από τη Ρωσία κι άλλοι από τη μεγαλοψυχία των βασιλιάδων της Ευρώπης. Μα η επανάσταση απόδειξε, ότι αυτή μόνη της χάρισε τη λευτεριά της
πατρίδας μας. Τα παραμύθια του φιλελληνισμού, χάρη στον οποίο αποκτήσαμε δήθεν τη λευτεριά μας, εφευρέθηκαν μόνο και μόνο για να γίνει πιστευτό, ότι η πατρίδα μας λευτερώθηκε, Όχι από τις ίδιες της τις δυνάμεις, μα από τους ξένους. Υπήρξαν βέβαια φιλέλληνες, που αγωνίστηκαν, πολέμησαν κι έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τιμή και δόξα σ' αυτούς κι αιώνια ας είναι η ευγνωμοσύνη του έθνους. Μα αυτοί υπήρξαν μεμονωμένα άτομα μονάχα. Η θεωρία του οργανωμένου φιλελληνισμού είναι καθαρό παραμύθι.
Με την επικράτηση της επανάστασης αμέσως οι δικοί μας κοτζαμπάσηδες επιβλήθηκαν πάνω στη χώρα μας. Η αντίδραση, ντόπια και ξένη, για να ευνουχίσει το λαϊκό χαραχτήρα του κινήματος και να επιβάλει νέα σκλαβιά, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα. Και στο τέλος το πέτυχε. Η αρχή έγινε κολλώντας στο σβέρκο της πατρίδας μας αυτόν που σας είπα πρωτύτερα:
Τον Καποδίστρια. Ο Γιάννης Καποδίστριας από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους άρχισε την καταστροφή της χώρας μας, κι ένας άλλος Γιάννης, ο Μεταξάς, έβαλε σ' αυτήν το καπάκι.

Πώς μας επιβλήθηκαν οι βασιλιάδες.
Ο λαός νόμιζε, ότι μια που πέτυχε πια η επανάσταση, θα επακολουθούσαν τα χρόνια της ευτυχίας του, ότι όλη η ανθρωπότητα θάτανε στο πλευρό της χώρας μας και πως η χώρα μας, για μια ακόμα φορά, θα βρισκότανε σε θέση να ξαναπάρει, όπως και παλιότερα, ολόκληρη την ανθρωπότητα από το χέρι και να της δείξει καινούργιους δρόμους πολιτισμού και προόδου. Μα στη θέση αυτών η ντόπια και ξένη αντίδραση επιβλήθηκαν και φέρανε τον Καποδίστρια, τη Βαυαρική δυναστεία με τον Όθωνα.
Χρόνια και χρόνια απάτης και ρεμούλας μας κράτησαν μακριά από την ευτυχία και τον πολιτισμό και μας ρίξανε μέσα στην εξαθλίωση, την πείνα, την κακομοιριά και τη δυστυχία. Έτσι η Ελλάδα που υπήρξε κάποτε η πηγή των φώτων και του πολιτισμού, κατάντησε να βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο οικονομικής, κοινωνικής και εκπολιτιστικής ανάπτυξης, όχι μόνο έναντι των λαών της Ευρώπης, αλλά και των Βαλκανίων.

Η προδοσία του αλβανικού έπους.
Η ουσία αυτού βρίσκεται στο γεγονός, ότι αντίδραση σκεφτόταν μόνο πώς να εκμεταλλευτεί, να βασανίσει, και να ξεζουμίσει το λαό, οργανώνοντας κινήματα κάθε τόσο και καλλιεργώντας τις φαγωμάρες, προπαγανδίζοντας και πείθοντας το λαό ότι είναι απαραίτητο να ζει φτωχός και κακομοιριασμένος.
Χαρακτηριστικό είναι ότι πιάνοντας μια λέξη του Κολοκοτρώνη, που ονόμασε κάποτε τη χώρα μας Ψωροκώσταινα, κατάφερε να πείσει το λαό ότι το ελληνικό κράτος δε μπορεί να ορθοποδήσει μόνο του κι ότι θα έπρεπε να μας κυβερνήσουν οι ξένοι, ονομάζοντας γι αυτό και τα πολιτικά κόμματα ρωσικά, αγγλικά και γαλλικά. Σ' αυτό το σημείο μας φέρανε οι κορυφές που διοικούσαν τον τόπο μας. Κάποτε φτάσαμε και στη δημοκρατία. Μα αυτό έμοιαζε με την παροιμία που έλεγε ο λαός:

Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Μυρίστηκαν οι έξυπνοι ψητό από τη μοναρχία και βρίσκοντας ότι «έφταιγε» η δημοκρατία για τη δυστυχία του λαού, ξαναφέρανε το βασιλιά. Και τότε άρχισαν πιο ξετσίπωτα ακόμα να ξεζουμίζουν και να καταπιέζουν το λαό. Και για να μπορούν να πνίγουν τις κραυγές του, βάλανε στο κεφάλι μας το Μεταξά, που είτανε πάντα πράχτορας του ΙΙ γραφείου του γερμανικού επιτελείου, από τον καιρό που σπούδαζε στη στρατιωτική σχολή της Γερμανίας.
Έτσι, ύστερα από 120 χρόνια, ξαναπέσαμε πάλι στη σκλαβιά, γιατί έτσι κακά μας κυβερνήσανε στο διάστημα αυτό.
Σ' αυτή την κατάσταση βρεθήκαμε, όταν ξέσπασε η πολεμική λαίλαπα και η σύγκρουση μεταξύ των κολοσσών. Μα κανένας απ' αυτούς δε σκέφτηκε ελληνικά και να δει πώς θα ξέφευγε η χώρα μας τη λαίλαπα αυτή. Με την επίγνωση ότι η χώρα μας θα τραβούσε στην καταστροφή μπήκανε στον πόλεμο.
Έχουμε ντοκουμέντα στα χέρια μας, πού μας αποδείχνουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχανε σκοπό να ρίξουνε μόνο τρεις τουφεκιές στο Αλβανικό μέτωπο κι ύστερα να μας παραδώσουν στους φασίστες. Υπάρχουν ντοκουμέντα που μας πείθουν ότι το Νοέμβρη προς το Δεκέμβρη του 1940 μπορούσαμε να πετάξουμε τους Ιταλούς στη θάλασσα. Μα αυτοί συγκρατούσαν το στρατό μέχρι που να λύσει το στρατιωτικό της πρόβλημα, η Γερμανία στην Ευρώπη κι ύστερα να δικαιολογηθούν ότι δε μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με δυο κολοσσούς. Δεν πίστευαν στις δόξες του στρατού μας, στο θάρρος, στην τόλμη, στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του, που πολεμούσε με φλόγα ενάντια στο φασισμό, νηστικός και ξυπόλυτος
πάνω στα βουνό της Αλβανίας με τη βοήθεια όλου του ελληνικού λάου. Αυτοί δεν πίστευαν σ' αυτά και περιμένανε πως θα καμφθεί. Γι' αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού. Είναι έργο του λαού που το πραγματοποίησε με το μένος που είχε ενάντια στο φασισμό και το ζυγό του Μεταξά, με θυσίες και ηρωισμούς.

Έτσι, μας ξαναδέσανε στη σκλαβιά.
Μα ο λαός μας δεν είτανε σε θέση να συνεχίσει το έργο του αυτό. Όσο φλογερά κι αν είτανε τα στήθη του, η φλόγα αυτή δεν θα άντεχε στα σιδερόφρακτα μεγαθήρια των φασιστών, μια που είχε μέσα του και την προδοσία των ηγετών του. Έτσι αναγκάστηκε να υποκύψει, μα όχι σαν ηττημένος. Γιατί αυτή η συνθηκολόγηση που έκαναν, υπογράφηκε πριν ακόμα πολεμήσει ο στρατός μας. Αυτή δεν είτανε ήττα του λαού μας, μα ήττα και χρεωκοπία των καθεστώτων που μεσολάβησαν από το 1821-1941. Γι αυτό κι ο λαός μας τιμωρεί σήμερα την ήττα αυτί και θα την τιμωρήσει αργότερα πιο σκληρά ακόμα.
Έτσι ήλθαν οι Γερμανοί στον τόπο μας και μας σκλαβώσανε. Μα για μας, για το λαό μας, καμιά κηλίδα δε θα μπορούσε να προσαφθεί, ότι εγκαταλείψαμε τα εδάφη μας. Αυτή θα κολλούσε, όταν δεν ξεσηκωνόμαστε.
Τι μπορούσαμε να περιμένουμε απ' αυτούς που φορούσαν τα κλακ και τα μπακαλιαράκια; Τι μπορούσαν να μας πούνε αυτοί; Το μόνο που βρίσκανε να μας λένε είτανε:
Ησυχία, παιδιά, και τάξη. Κάναμε κυβέρνηση, ησυχάστε. Αυτό όμως θέλανε κι οι Γερμανοί. Μα τα λόγια αυτά τα εκστομίζανε οι άνθρωποι εκείνοι που δεν έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται Έλληνες.
Κι όμως, δε θα συμβιβάζονταν με τη λογική και τη ράτσα μας, αν δε βγαίναν πάλι τα στοιχεία αυτά που θα κρατούσανε ψηλά την τιμή του έθνους μας, μέσα από το λαό μας.

Στο δρόμο του αντάρτικου.
Μια μαυρίλα πλάκωνε τον ελληνικό ορίζοντα. Κανείς δεν ήξερε τι θα έφερνε η αύριο και πώς θα ξεφεύγαμε από τη σιδερένια τανάλια που μας έσφιγγε. Κείνοι που ένιωθαν βρίσκονταν στις φυλακές και τα ξερονήσια. Κι εδώ πρέπει να στιγματιστεί μια άλλη ατιμία των ανθρώπων της 4ης Αυγούστου, που φεύγοντας, τους παράδωσε στα χέρια των καταχτητών.
Μια άλλη μερίδα πού ένιωθε, ασχολούνταν με τις μαύρες και άσπρες αγορές. Έτσι, όλο το βάρος έπεσε πάνω σε μια χούφτα ανθρώπων, απ' αυτούς που τρώγανε καρπαζιές μέσα στα αστυνομικά μπουντρούμια και τις ασφάλειες, μα που φλέγονταν από ηρωισμό και ανδρεία και μέσα τους υπήρχε μια ζεστή ελληνική καρδιά κι έτρεχε στις φλέβες τους πραγματικό ελληνικό αίμα. Αυτοί άναψαν το δαυλό κι έδωσαν το σύνθημα για τον ξεσηκωμό του Έθνους. Αυτοί που δώσανε το κουράγιο στους Έλληνες. Αυτοί που δημιούργησαν τη νέα Φιλική Εταιρία: το ΕAM.
Βέβαια, ποιος θάτανε κείνος που μπορούσε να πιστέψει τότε. Ότι αυτή η φούχτα των ανθρώπων θα έφερνε στη χώρα μας τη μεγαλόπρεπη αυτή νίκη. Μα η υφή, η ψυχοσύνθεση, το σκαρί των ανθρώπων αυτών είτανε τέτοιο. Παρά τις φυλακές, τους κατατρεγμούς, τις δολοφονίες, τα βασανιστήρια, τις ομαδικές εκτελέσεις και την τρομοκρατία, οι άνθρωποι αυτοί οδηγούσαν ηρωικά και θαρραλέα τις μάζες στον δρόμο της λευτεριάς.
Ξέρετε όλοι πως άρχισε το κίνημα αυτό και δε σταματώ στις λεπτομέρειες του. Όταν έχουμε τη μέρα της εθνικής ανεξαρτησίας μας, πού γιορτάζουμε στις 25 Μάρτη, χαιρόμαστε, τραγουδάμε και κλαίμε από τη συγκίνηση. Μα από δώ και πέρα θα έχουμε δυο εθνικές γιορτές: την 25η Μάρτη και την 27η Σεπτέμβρη επέτειο της δημιουργίας του ΕΑΜ, που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής μας απελευθέρωσης.

Αυτό πρέπει να το νιώσουμε.
Στα προηγούμενα χρόνια πολλοί περνούσανε από την πλατεία του Διάκου, μα κανείς δεν ένιωθε τον παλμό που περιείχε το τραγούδι, που μας δίδασκε στο σχολείο ο παλιός καθηγητής μας Λάσκαρης:
Σας ευλογεί του Διάκου μας το τιμημένο χέρι...
Κανείς δεν ένιωθε, ότι έπρεπε να φύγει μακριά από τα μικροσυμφέροντα του και να παλαίψει για τη λευτεριά. Μα η χούφτα αυτή των ανθρώπων, που σας μίλησα πιο πάνω, ρίχτηκε ολόψυχα στον αγώνα.
Η αντίδραση στο άκουσμα της χρησιμοποίησε όλα τα μέσα κι έθεσε σε ενέργεια όλες τις ατιμίες για να τη σαμποτάρει. Μα όλα αυτά στάθηκαν ανίκανα να σπάσουν τον αγώνα της. Αντίθετα, αυτή ρίζωνε κάθε μέρα και πιο πολύ κι ανέπτυσσε τη δράση της. Κι επειδή δεν είχε σκοπό να καταπιαστεί με χαρτοπόλεμο έβγαλε στο βουνό το αντάρτικο.
Θυμάμαι όταν τό χειμώνα του 1941 ήλθα εδώ σαν «μαυραγορίτης» για να βάλω μπροστά τη δουλειά. Σας γνώριζα όλους, μα κανείς από σας δεν ήξερε τι επεδίωκα εγώ. Τότε μαζί με το Γ. Φράγκο και Γ. Γιαταγάνα βγάλαμε τό πρώτο διάγγελμα του ΕΑΜ. Πολλοί νομίζανε τότες, ότι αυτό είτανε μόνο ντόρος και τίποτα άλλο.
Όταν λέγαμε ότι σε λίγο θα σφυρίζει το μάλιγχερ και θα κροταλίζει ξερά το πολυβόλο στις βουνοκορφές και τα φαράγγια μας κι οι Γερμανοί και Ιταλοί θα φεύγουν ντροπιασμένοι, ίσως πολλοί να λέγανε πως αυτά δεν είτανε παρά ηχηρές φράσεις.
Μα ύστερα από 2 1/2 μήνες άρχισε πραγματικά να λαλεί το ντουφέκι. Και τι δεν είπανε τότε! Όπως και στα 1821 όλη η αντίδραση συνωμότησε εναντίον μας και στην αρχή δεν έλεγε τίποτα για το αντάρτικο, κάνοντας το ίδιο πού κάνει και η στρουθοκάμηλος, όταν κρύβει το κεφάλι της, ενώ όλο της το σώμα
φαίνεται. Έτσι κι αυτοί, νομίζανε, ότι αν δε λέγανε τίποτα για το αντάρτικο και το αγνοούσαν, δε θα ξαναβροντούσε το καριοφίλι. Μα μπορούσε να σταματήσει αυτό; Κάθε μέρα κοκκίνιζαν τα βουνά και τα φαράγγια από το αίμα.
Κι όταν είδαν ότι το αντάρτικο μεγάλωνε, παρά τη σιωπή τους, τότε κι αυτοί άλλαξαν τρόπο για να μας πολεμήσουν. Μας ονόμασαν πλιατσικολόγους, κατσικοκλέφτες, ληστοσυμμορίτες κλπ. Ακόμα βρέθηκαν άνθρωποι να μας αποκηρύξουν με την υπογραφή τους γιατί σκοτώσαμε τον προδότη και εκβιαστή Μαραθέα. Αυτοί οι κύριοι είτανε κυριολεκτικά ηλίθιοι.
Δεν ξέρανε ούτε το ατομικό τους συμφέρον. Νόμισαν, πως αν μας αποκήρυσσαν θα σταματούσε κι ο αγώνας μας κι ότι δεν θα είμαστε κάποτε ικανοί να τους σφίξουμε το λαιμό και να τους πνίξουμε.
Ας είναι. Τέτοιοι ηλίθιοι είτανε και τέτοιες ηλιθιότητες λέγανε. Ας κάνουν τώρα τα ψηλά τους καπέλλα κλωσοφωλιές.

Η ύπαιθρος αναπνέει.
Μα είτανε δυνατό να πιάσει αυτό; Οι χωριάτες είχανε δει για πρώτη φορά το θαύμα ν' αφήνουν τα πράματα τους έξω χωρίς να τους τα πειράζει κανείς.
Η ζωοκλοπή είχε καταργηθεί στην ύπαιθρο και η ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας ποτέ δεν είτανε σ' αυτό το σημείο. Είτανε θαύμα αυτό; Όχι. Αλλά για πρώτη φορά το χωριό γνώρισε την εξουσία, η οποία βγήκε για να χτυπήσει την εσχάτη προδοσία, το έγκλημα, τη ζωοκλοπή κλπ. και να εμπεδώσει την ασφάλεια.
Κι όταν χτυπήσαμε τα εγκλήματα αυτά και πατάξαμε την προδοσία, αυτοί σαν δεσποινίδες της αριστοκρατίας, που δε βλέπουν γύρω τους τη δυστυχία και την κακομοιριά πού βασιλεύει, αλλά συγκινούνται από ένα άρρωστο γατάκι, έμπηξαν τις φωνές και μας κατηγόρησαν ότι σκοτώνουμε. Επί Μεταξά βιάστηκαν γυναίκες, υπέστησαν μαρτύρια χιλιάδες άνθρωποι, σκοτώθηκαν και γκρεμίστηκαν από τα μπαλκόνια της Ασφάλειας γέροι, έγιναν τόσα εγκλήματα, μα κανείς απ' αυτούς δεν είπε τίποτα.

Μα τώρα φωνάζουνε ότι ο Άρης σφάζει.
Ναι, σφάξαμε κι είμαστε έτοιμοι να ξανασφάξουμε, αν χρειαστεί. Ποιους όμως σφάξαμε; Εμείς είμαστε πιο πονόψυχοι απ' αυτούς. Απόδειξη είναι ότι εμείς είμαστε κείνοι που τρώγαμε χρόνια τώρα τις καρπαζιές και καταδιωκόμασταν. Σφάξαμε κείνους που πρόδιδαν στους καταχτητές τους Έλληνες, κείνους
που κλέβανε το λαό και διαπράττανε εγκλήματα.
Κι είναι κυριολεκτικά ηλίθιοι κείνοι πού τους πήρε ο πόνος γι' αυτούς, που τόσο δικαιολογημένα χτυπήσαμε, για να παίρνουν το μέρος τους ή είναι ολοκληρωτικά συνένοχοι τους. Μα ούτε και το κόλπο αυτό έπιασε.

Το αντάρτικο σώζει το λαό.
Τότε όμως αυτοί, σαν καλοί ζαχαροπλάστες που είτανε, κατασκευάσανε ένα νέο χρυσό χάπι:
-Ναι, φωνάζανε. δεν υπάρχει αντίρρηση, ότι οι αντάρτες διεξάγουν εθνικό αγώνα. Μα το ζήτημα αυτό θα λυθεί από τους ισχυρούς. Τι μας χρειάζονται, λοιπόν, οι αγώνες κι οι σκοτωμοί, αφού τα ζητήματα μας θα τα λύσουνε άλλοι;
Λυτό το σύνθημα έπιανε. Είχανε όμως δίκιο; Ασφαλώς όχι
georgiadis.lef@gmail.com


Κυριακή 22 Απριλίου 2012

ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΑ.

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΕΡΙΦ. ΑΤΤΙΚΗΣ

Οι εκλογές της 6 Μάη να γίνουν λαϊκό δημοψήφισμα για τη συντριβή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των πρόθυμων συμμάχων τους.

Το δίλλημα της κάλπης θα είναι ένα και μοναδικό:
Συγκυβέρνηση των συνεταίρων του δικομματισμού και συνέχεια της καταστροφής, βάθεμα της φτώχιας και της εξαθλίωσης ή ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ και Νέος Συνασπισμός εξουσίας με πυρήνα τις δυνάμεις της αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η καλλίτερη δύναμη αντιπολίτευσης. Στηρίξαμε τους λαϊκούς και εργατικούς αγώνες. Προβάλαμε εναλλακτικές προτάσεις για όλα τα προβλήματα.
Εργαστήκαμε και εργαζόμαστε για τη συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς. Για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου πολιτικού μετώπου, με πυρήνα τις δυνάμεις της Αριστεράς, που να κερδίσει τη λαϊκή πλειοψηφία στη βάση όχι μόνο της αντίθεσης στο μνημόνιο αλλά κυρίως ενός προωθημένου προγράμματος.
Αγωνιζόμαστε για την ανάδειξη μιάς αριστερής προοδευτικής κυβέρνησης στηριγμένης στο λαικό κίνημα θα προωθήσει τις εξής προγραμματικές προτεραιότητες
-Κατάργηση των δανειακών συμβάσεων με την τρόικα, των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων τους.
-Διακοπή αποπληρωμής του δημοσίου χρέους, διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του.
-Εθνικοποίηση / κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
-Επανάκτηση από το δημόσιο ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων στρατηγικής ή κοινωνικής σημασίας.
-Φορολογική μεταρρύθμιση για να πληρώσουν τα βάρη της κρίσης οι πλούσιοι.
-Παραγωγική αναπτυξιακή ανασυγκρότηση, αυξήσεις στα λαϊκά εισοδήματα, δημιουργία θέσεων εργασίας.
-Έλεγχος κίνησης κεφαλαίων, αντιμετώπιση ακρίβειας, διαγραφή ή κούρεμα χρεών των λαϊκών νοικοκυριών προς τις τράπεζες.
-Υπεράσπιση και αναβάθμιση της δημόσιας υγείας, παιδείας, κοινωνικής προστασίας και ασφάλισης.
-Αποκατάσταση της δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.

Αγωνιζόμαστε για την ανάδειξη ενός ισχυροποιημένου ΣΥΡΙΖΑ μέσα στα πλαίσια μιας ενισχυμένης Αριστεράς, ώστε από καλλίτερες θέσεις να αγωνιστεί για την ενότητα της,
για τα λαϊκά προβλήματα και για μια προοδευτική σοσιαλιστική προοπτική.

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Έλληνες,Δείτε ποια χώρα ήταν αυτή....!!! Θα καταλάβετε πολλά για την τραγική κατάληξη..!!

Quiz: Ποια ειναι η χωρα οπου:

1. Δεν υπήρχαν λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος. Ο ηλεκτρισμός ήταν δωρεάν για όλους τους πολίτες της.
2. Δεν υπήρχαν τόκοι στα δάνεια. Οι τράπεζες της ήταν κρατικές και τα δάνεια δίνονταν, σύμφωνα με το νόμο, σε όλους τους πολίτες της με μηδενικό (0%) επιτόκιο.
3. Η κατοικία θεωρείτο...
ένα ανθρώπινο δικαίωμα στη χώρα.
4. Όλα τα νεόνυμφα ζευγάρια λάμβαναν 60.000 δηνάρια (περίπου 50.000 δολάρια ΗΠΑ) από τη κυβέρνηση για να αγοράσουν το....
πρώτο τους διαμέρισμα και για να βοηθηθούν στο ξεκίνημα της οικογένειας τους.
5. Η παιδεία και οι ιατρική περίθαλψη ήταν δωρεάν. Πριν την άνοδο του ηγέτη τους στην εξουσία, μόνον το 25% των κατοίκων ήξεραν ανάγνωση και γραφή. Σήμερα το ποσοστό αυτό είναι 83%.
6. Όσοι αποφάσιζαν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του αγρότη, λάμβαναν δωρεάν αγροτική γη, δωρεάν αγροτική κατοικία και δωρεάν εξοπλισμό για να ξεκινήσουν τις φάρμες τους.
7. Όσοι δεν μπορούσαν να βρουν την εκπαίδευση ή την ιατρική περίθαλψη που χρειάζονταν στη χώρα, λάμβαναν χρηματοδότηση από τη κυβέρνηση για να πάνε στο εξωτερικό (συν 2.300 δολάρια/μήνα για έξοδα διαμονής και μετακινήσεων).
8. Η κυβέρνηση της χώρας επιδοτούσε το 50% του κόστους αγοράς ιδιωτικής χρήσης οχημάτων.
9. Η τιμή της βενζίνης ήταν 0,14 δολάρια/λίτρο.
10. Η χώρα δεν έχει εξωτερικό χρέος και τα συναλλαγματικά της αποθέματα φτάνουν τα 150 δισ. δολάρια (σήμερα, τα κεφάλαια αυτά έχουν "παγώσει" παγκοσμίως).
11. Αν κάποιος κάτοικος δεν μπορούσε να βρει εργασία μετά την αποφοίτηση του, το κράτος του κατέβαλε το μέσο μισθό του επαγγέλματος που θα λάμβανε αν ήταν εργαζόμενος, μέχρι ότου έβρισκε εργασία.
12. Ένα μέρος των πωλήσεων πετρελαίου της χώρας, πιστωνόταν απευθείας στους τραπεζικούς λογαριασμούς όλων των πολιτών.
13. Κάθε μητέρα που γεννούσε ένα παιδί λάμβανε 10.000 δολάρια ΗΠΑ.
14. Σαράντα καρβέλια ψωμί κόστιζαν 0,15 δολάρια.
15. Το 25% των κατοίκων έχουν πανεπιστημιακό πτυχίο.
16. Ο δολοφονημένος πια ηγέτης της είχε ξεκινήσει το μεγαλύτερο αρδευτικό έργο του κόσμου, γνωστό ως Great Man-Made River, ώστε να υπάρχει πρόσβαση σε νερό σε ολόκληρη την ερημώδη χώρα. ..............................................................................................................................................................
Την βρηκατε;! Οχι δεν είναι καμμιά από τις "πολιτισμένες" και βιομηχανικές χώρες του Δυτικού ημισφαιρίου. Μιλαμε για την Λιβύη του "κακού" Καντάφι, ναι σωστά διαβάσατε και γι' αυτο στη Λιβύη βομβαρδίζουν οι: Total, ENI, BP,Repsol, Exxon Mobil, Chevron, Occidental Petroleum, Hess και Conoco Phillips. Καλως ορίσατε στον φαρισαικό-δολοφονικο κόσμο της πλουτοκρατίας, ............................................................................................................................................................... Ουαί υμίν, γραμματείς και Ευρωπαίοι υποκριταί, ότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων, υμείς γάρ ουκ εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίετε εισελθείν. Ουαί υμίν, γραμματείς και Ευρωπαίοι υποκριταί, ότι περιάγετε την θάλασσαν και την ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον, και όταν γένηται, ποιείτε αυτόν υιόν γεέννης διπλότερον υμών.........

nataliakalou

triklopodia

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

ΚΛΕΦΤΕΣ κι ΑΣΤΥΝΟΜΟΙ εναντίον του Άκη!!!

Η σύλληψη του Άκη Τσοχατζόπουλου έχει πολύ μεγάλη σημειολογική αξία, παρά το γεγονός ότι όλοι γνωρίζουν πως εξυπηρετεί επικοινωνιακές στρατηγικές, που στόχο έχουν να καταδείξουν ξεκάθαρα στην κοινωνία ότι το πολιτικό κατεστημένο έχει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να στείλει στην φυλακή οποιονδήποτε… Ακόμα κι αν αυτός πριν από κάμποσα χρόνια ήταν ο......

δεύτερος πιο ισχυρός άνδρας του ΠΑΣΟΚ, μετά τον αείμνηστο Ανδρέα.
Αυτό το «μήνυμα» έχει διπλή και τριπλή ανάγνωση και επιχειρεί να επηρεάσει με κάθε τρόπο το υποσυνείδητο του Έλληνα ψηφοφόρου, ώστε να αναγκαστεί να οδηγηθεί στις προσεχείς εκλογές στην κάλπη, έχοντας ΜΙΑ και ΜΟΝΟ επιλογή… Να ψηφίσει ΞΑΝΑ τις «δυνάμεις ευθύνης» αυτής της χώρας, δηλαδή το πολιτικό κατεστημένο.
Βάζουν φυλακή τον «νεκρό πολιτικά» Άκη Τσοχατζόπουλο, επειδή αυτή την εποχή δεν έχει τη δύναμη να το αποτρέψει. Αν ο Άκης ήταν πιο ισχυρός και πιο χρήσιμος στο κατεστημένο, θα έβρισκαν άλλο «θύμα», να του φορτώσουν τις αμαρτίες της μεταπολίτευσης. Τα «εγκλήματα» του Τσοχατζόπουλου είναι απείρως μικρότερα, σε σχέση μ’ εκείνα, όσων εμπνεύστηκαν να τον κάνουν «Ιφιγένεια» προς όφελος της διατήρησης στην εξουσία της χώρας του πολιτικού κατεστημένου. Ο Άκης δεν έφερε Μνημόνιο και φτώχια. Οδήγησε με τις πράξεις του την χώρα πιο κοντά στη φτώχια, αλλά δεν την προσυπέγραψε…
Ο Άκης υπήρξε ενδεχομένως το χειρότερη έκδοση του «ΑνδρεοΠαπανδρεϊσμού». Ένας πολιτικός, χωρίς καμιά ιδιαίτερη ικανότητα, που ανήλθε χωρίς καμιά αξιοκρατική διαδικασίας… Ένας πολιτικός ο οποίος αν δεν ήταν κολλητός του Ανδρέα από την εποχή του ΠΑΚ (στο οποίο ήταν Ταμίας!!!), ενδεχομένως να μην τον γνώριζε ούτε η μάνα του, όπως θα έλεγε και ο Κατσιφάρας. Επάγγελμα «παλαιό ΠΑΣΟΚ» ο Άκης, ο οποίος μετά τα πρώτα χρόνια του Σημίτη, άρχισε να χάνει την αίγλη του και σιγά σιγά τέθηκε στο πολιτικό περιθώριο.
Τα «έργα και ημέρες» του, ειδικά στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας γνωστά σε ολόκληρη την Ελλάδα… Η πολιτική – και όχι μόνο – καταδίκη του Άκη, θα έπρεπε να είχε έρθει πολύ πιο νωρίς και να μην γινόταν όχημα επικοινωνιακού αντιπερισπασμού, ο οποίος έχει σαν στόχο να καταστήσει το πολιτικό κατεστημένο στο υποσυνείδητο του Έλληνα, ως η δύναμη εξυγίανσης του πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου!!!
Είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ το κουτόχορτο που πάνε να μας πουλήσουν για ακόμα μία φορά!!! Κυνηγάνε τους ΚΛΕΦΤΕΣ οι ΑΡΧΙΚΛΕΦΤΕΣ, φορώντας τη στολή του ΑΣΤΥΝΟΜΟΥ. Όλο αυτό μου θυμίζει τις οδομαχίες στην πλατεία Συντάγματος, τις δύσκολες μέρες της ψήφισης των Μνημονίων, όταν ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ με ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ, πλακώνονταν με ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ με στολή…
Για ακόμα μια φορά μου δημιουργούν πρόβλημα κρίσης συνείδησης… Άρχισα πλέον να συμπαθώ τον Άκη!!! Και κάτι ακόμα πριν κλείσω… Δεν υπάρχει πιο φαιδρό παραμύθι, από το να ονομάζεται το κόμμα με τον πράσινο ήλιο, ΠΑΣΟΚ!!! Ρε παιδιά, αλλάξτε σύμβολα και όνομα και προχωρήστε στην κοινωνία με καθαρά χαρτιά. Τι σχέση μπορεί να έχει ο Βενιζέλος, η Διαμαντοπούλου, ο Χρυσοχοΐδης, ο Παπακωνσταντίνου, ο Γερουλάνος και ο Ραγκούσης με το ΠΑΣΟΚ; Τρίζουν τα κόκκαλα του Ανδρέα… Πάρτε μαζί σας και τον Μάνο, γιατί σαν πολύ καιρό έμεινε έξω από τα κόλπα, η χρυσή εφεδρεία του «νεοφιλελευθερισμού».

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Ένα συγκλονιστικό άρθρο για την Ελλάδα δημοσιεύει η γαλλική εφημερίδα Liberation

"Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία.
Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.
Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν.
 Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.
Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη.
Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.
Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του "τρελού χρήματος".
Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα "Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων.
Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!"

"Imagine" !!!!!!!!!

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Οταν η ΑΕΚ άφησε άφωνο όλο τον πλανήτη...

Μέσα στις φλόγες και τα συντρίμμια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία βρέθηκε στις 7 Απριλίου το 1999 η ΑΕΚ. Ο «δικέφαλος» αετός δεν φοβήθηκε τους βομβαρδισμούς των νατοϊκών δυνάμεων, αντιμετωπίζοντας σε φιλικό… Ειρήνης, την Παρτιζάν στο Βελιγράδι..

Μέσα στις φλόγες και τα συντρίμμια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία βρέθηκε στις 7 Απριλίου το 1999 η ΑΕΚ. Ο «δικέφαλος» αετός δεν φοβήθηκε τους βομβαρδισμούς των νατοϊκών δυνάμεων, αντιμετωπίζοντας σε φιλικό… Ειρήνης, την Παρτιζάν στο Βελιγράδι. Το Sportaction θυμάται την ηρωική αποστολή... Είναι κάποιες στιγμές στο ποδόσφαιρο που μένουν για πάντα χαραγμένες στην αιωνιότητα του αθλητισμού. Είναι κάποια πράγματα που δεν συγκρίνονται με πρωταθλήματα, Κύπελλα και κούπες. Είναι οι στιγμές που δεν μπαίνουν σε... τζάμια μουσείων αλλά γράφονται για πάντα στην ιστορία των συλλόγων και μένουν στις καρδιές όλων των φιλάθλων του αθλητισμού όσα χρόνια και αν περάσουν.. Μία τέτοια στιγμή... έγραψε και η ΑΕΚ πριν από 13 χρόνια ακριβώς. Στρατηγός σε αυτή την... κιτρινόμαυρη εκστρατεία ήταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Ο εμπνευστής αυτού του ταξιδιού προς την… ειρήνη. Η ελληνική αποστολή ξεκινούσε ένα ταξίδι προς τον πόλεμο και ο καθένας που θα βρισκόταν εκεί θα ήταν υπεύθυνος της πράξεις του. Εγγυήσεις ασφάλειας δεν μπορούσε να δώσει κανείς. Το Βελιγράδι καιγόταν στην πραγματικότητα, οι βόμβες έπεφταν καθημερινά αλλά ο αετός τολμά!!!!
Ο Μελισσανίδης παρά τις πιέσεις που δέχεται παίρνει την μεγάλη απόφαση. Το ταξίδι στις... φλόγες του πολέμου θα γίνει. Η είδηση ταξιδεύει παντού και στη συνέντευξη Τύπου πριν τον αγώνα δημοσιογράφοι από όλη την Ευρώπη δίνουν το παρών. Με μάτια γεμάτα απορία ρωτούν και ξαναρωτούν το γιατί; Ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ μαζί με τον αρχηγό της ομάδας Ντέμη Νικολαΐδη παρουσιάζουν την ειδική φανέλα με την οποία θα αγωνιστεί η ομάδα στον αγώνα της 7ης Απριλίου. Μία κιτρινόμαυρη εμφάνιση η οποία στη μέση είχε ένα μεγάλο στρογγυλό στόχο  «Χτυπήστε εδώ» θα μπορούσε να αναγράφει. Η ιδέα και μόνο μίας τόσο μεγάλης περιπέτειας, ενός τόσου μεγάλου αγώνα, όχι ποδοσφαιρικού, αλλά κατά του πολέμου συγκινεί πολλούς. Εκατοντάδες απλοί άνθρωποι επιθυμούν να ταξιδέψουν στο Βελιγράδι να ζητήσουν και αυτή με το δικό τους… αγνό τρόπο να σταματήσει ο πόλεμος.
 Την αποστολή της ΑΕΚ συνοδεύουν φίλαθλοι, κάποιοι παράγοντες, δημοσιογράφοι αλλά ο Μανώλης Γλέζος. Ένας πραγματικός ήρωας ανάμεσα στους… ήρωες. Το ταξίδι ξεκινά και για όποιον βρέθηκε εκεί θα μείνει αξέχαστο για μία ζωή. Το δρομολόγιο του πούλμαν των φιλάθλων μόνο ως πολεμικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη με τις στάσεις να είναι αναγκαστικές και πολλές. Σε κάθε στάση των φιλάθλων αλλά και της αποστολής της ομάδας, οι Γιουγκοσλάβοι μοίραζαν ψωμί και αλάτι. Αυτό άλλωστε προστάζει το έθιμο της χώρας σε φίλους ή στην προκειμένη περίπτωση συμμάχους. Νέα στάση στο βομβαρδισμένο Νόβισαντ. Εκεί η υποδοχή περιείχε ψωμί αλάτι, ελληνικές σημαίες αλλά και αντιπολεμικά σηματάκια.  Από τη στιγμή που η ομάδα πέρασε τα σύνορα της Ουγγαρίας πλήθος κόσμου έβγαινε στο δρόμο να αποθεώσει τους… φίλους. Πράγματα πρωτόγνωρα για μία ελληνική ομάδα.
Μετά από ώρα η αποστολή της ΑΕΚ καταφέρνει να βγει… αλώβητη από το δρομολόγιο και να φτάσει στην πρωτεύουσα της Γιουγκοσλαβίας, το Βελιγράδι. Εκεί θα την υποδεχθεί ο πρωθυπουργός της χώρας, Μίλαν Μιλουτίνοβιτς. Με βαθιά συγκίνηση ευχαριστεί τους Έλληνες για την πρωτοβουλία τους και εύχεται να σταματήσει γρήγορα ο πόλεμος. Η αποστολή του δικεφάλου έκανε δώρο στο πρωθυπουργό ένα αντίγραφο αγάλματος τις Κυκλαδίτικης τέχνης. Τα κιτρινόμαυρα πούλμαν της ΑΕΚ αλλά και η αποστολή της ελληνικής ομάδας, είναι τα μόνα που δίνουν χρώμα σε μία… κατεστραμμένη πόλη, εγκαταλελειμμένη. Το γήπεδο της Παρτιζάν χωρά 15000 κόσμο, πουλήθηκαν όμως 40000 εισιτήρια, ενώ τελικά στο γήπεδο κατάφεραν να βρεθούν 25000 φίλαθλοι που ζητούν ειρήνη. Οι δύο ομάδες μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και ο ουρανός κοκκινίζει. Τα καπνογόνα ανάβουν το ένα μετά το άλλο, ενώ το γήπεδο πραγματικά δονείται από τραγούδια υπέρ της ΑΕΚ: «Ήλθαν οι Έλληνες, δηλαδή οι σπουδαίοι», αναγράφουν τα μάτριξ του γηπέδου. Οι Σέρβοι έχουν μάθει κάποια ελληνικά και φωνάζουν στη γλώσσα μας σε όλη τη διάρκεια του αγώνα συνθήματα κατά των αμερικανών. Για περίπου 20 λεπτά κυριαρχεί το σύνθημα ΑΕΚ-ΠΑΡΤΙΖΑΝ και το αντίθετο. Οι δύο ομάδες μαζί με τους διαιτητές παίρνουν τη θέση τους στο κέντρο του γηπέδου και μετά από ενός λεπτού σιγή για τα θύματα του πολέμου, 12 Σέρβοι, 2 Σκοπιανοί, 7 Έλληνες και 1 Ιταλός είναι αυτοί που σε εκείνο το σημείο ανοίγουν ένα τεράστιο πανό που αναγράφει «NATO STOP THE BOΜBING!!!!
Στο ημίχρονο του αγώνα ελληνική αντιπροσωπεία, η οποία αποτελούταν από εκπροσώπους των κομμάτων της χώρας, φύτεψε συμβολικά μία ελιά από την Αρχαία Ολυμπία στο κέντρο του γήπεδο. Το αντιπολεμικό αυτό συλλαλητήριο δε θα τελειώσει ποτέ όμως καθώς στο 61’ ο αγώνας θα διακοπεί. Οι Γιουγκοσλάβοι φίλαθλοι θα μπουν στον αγωνιστικό χώρο να αγκαλιάσουν όλους τους παίκτες που έδωσαν το δικό τους αγώνα κατά του πολέμου. Ποίοι ήταν αυτοί όμως οι ήρωες που διακινδύνεψαν ακόμα και τη ζωή τους στην προσπάθεια της ειρήνης. ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης, 40’ Κουρκούνας (του Απόλλωνα), Κοπιτσής (40’ Κωστένογλου), Μπαμποένσκι, Μιλοβάνοβιτς (42’ Καψ'ης), Τσέκολι (45’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Καλιτζάκης, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης. Παρτιζάν (Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς) Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν. Όσο για το τελικό σκορ, λίγη σημασία έχει. Οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες με 1-1 με τους Κέζμαν (13’) και Ζουμπούλη να είναι οι σκόρερ. «Δεν περιγράφονται τα συναισθήματα. Κάναμε αυτό που θέλαμε. Δώσαμε χαρά και ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν από τις 24 Μαρτίου. Μακάρι να έρθει η ειρήνη, αυτό είναι το ζητούμενο. Αυτό που ζήσαμε δεν το συγκρίνω με κανέναν τίτλο, είναι διαφορετικό σαν εμπειρία από όλα τα άλλα. Όσους τίτλους κι αν πάρω δεν γίνεται σύγκριση. Ήταν ανεπανάληπτο», δηλώνει στο φινάλε της αναμέτρησης ο αρχηγός της ομάδας, Ντέμης Νικολαΐδης. Μετά το τέλος του αγώνα η διοίκηση της Παρτιζάν παρέθεσε μία μικρή δεξίωση στην αποστολή της ΑΕΚ, όπου παρότρυνε την ελληνική ομάδα να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται από το Βελιγράδι πριν ξεκινήσουν ξανά οι βομβαρδισμοί. Πράγματα η αποστολή αναχώρησε και μετά από ώρα η πρωτεύουσα φλέγεται ξανά. Το πόσο σημαντικό είναι αυτό που πέτυχε η ΑΕΚ αλλά και τι σημαίνει αυτό το ταξίδια αποτυπώνει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Γιουγκοσλαβίας. Η «Πολίτικα» γράφει: «Νικήσαμε τον πόλεμο δίπλα στους Έλληνες ήρωες», ενώ από την πλευρά της η Μπόρμπα… θυμίζει «Είναι Έλληνες και παραμένουν ήρωες».  

Y.Γ Αγαπητέ ανώνυμε φίλε,ευχαριστώ που μου το θύμισες!
Αυτή είναι η απάντηση σε εκείνους που δηλώνουν ερωτευμένοι με τους τίτλους!
Γιατί απλά μερικοί τίτλοι,δεν κερδίζονται με το ΧΡΗΜΑ,κερδίζονται με τη ΚΑΡΔΙΑ και τη ΨΥΧΗ!!!!
Και είναι βέβαιο πως μετράνε και διαρκούν για πολύ πολύ περισσότερο!!!!!

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Μανώλης Γλέζος στη Βουλή: «Δεν έχουν σβήσει οι οφειλές της Γερμανίας»!!!!

Στην μεγάλη ληστεία της Ελλάδας από τους Γερμανούς κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής αναφέρθηκε ο κ. Μανώλης Γλέζος κατά την διάρκεια της συζήτησης στην Βουλή για τις γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο και τόνισε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι «δεν υπάρχει τίποτα που να έχει σβήσει τις οφειλές της Γερμανίας… πρέπει το σύνολο του κοινοβουλίου να αποφασίσει για την διεκδίκησή τους».

Αναλυτικά, ο κ. Γλέζος είπε ότι όταν «κατέλαβαν τη χώρα τα γερμανικά στρατεύματα ακολούθησε επιτροπή οικονομολόγων που αποφάσισε:
-το 51% των μετοχών όλων των μεγάλων επιχειρήσεων και του κράτους περνούσε στη διοίκηση των Γερμανών
-εφάρμοσαν τη δεκάτη και η αγροτική παραγωγή πέρασε στα χέρια τους κατά 10%
-έδωσαν το γερμανικό χαρτονόμισμα των 50 μάρκων στους στρατιώτες που πλήρωναν με αυτό , αγόραζαν κ.λπ. Οι πολίτες δεν ήξεραν ότι τα χαρτονομίσματα ήταν πλαστά.
- υπήρχε το Κρατικό πιστωτικό Ίδρυμα. Δεν υπήρχε τράπεζα. Η σύγκριση έδειξε ότι το χαρτονόμισμα ήταν πλαστό, δεν είχε υπογραφή Οικονομικών ούτε του διοικητή τράπεζας που την είχε εκδώσει…. Αυτή ήταν η πρώτη μορφή κλοπής του λαού» και συμπλήρωσε πως «η δεύτερη ήταν η ισοτιμία που πλήρωναν και έπαιρναν και τα ρέστα, η τρίτη ήταν η κυβέρνηση Τσολάκογλου που έδωσε 530.000 χρυσές λίρες Αγγλίας για να αγοράσει το πλαστό χαρτονόμισμα».
Επιπροσθέτως, ο γνωστός αγωνιστής σημείωσε πως «οι Γερμανοί βρήκαν τα κέρματα, τα κατάσχεσαν, τα έλιωσαν, πήραν τόνους χαλκό, νικέλιο, ασήμι, τσίγκο κ.λπ. Πλήρωσαν την ΤτΕ 104 χρυσές λίρες Αγγλίας (ενώ για το πλαστό οι Γερμανοί ζήτησαν 530.000 χρυσές λίρες Αγγλίας)… έκαναν επισχέσεις , κατασχέσεις, αρπαγές, ληστείες… κατέστρεψαν την οικονομία της χώρας».
Τέλος είπε ότι «όταν ήταν στην ΤτΕ ο κ. Λουκάς Παπαδήμος του ζητήσαμε τα στοιχεία αν έχουν πληρωθεί οι δόσεις του κατοχικού δανείου γιατί είχαμε πληροφορία ότι είχαν πληρωθεί 2 δόσεις. Ήταν αρνητικός και μας είπε ότι πρέπει να πάρει εντολή από τον πρωθυπουργό. Τώρα ως πρωθυπουργός μπορεί να δώσει την εντολή, να μάθουμε πόσο ήταν το δάνειο, πόσες ήταν οι δόσεις»
Από την άλλη ο εκπρόσωπος της ΤτΕ Παπαδάκης είπε ότι το κατοχικό δάνειο υπολογίστηκε το 2001 σε 6 δισ. ευρώ.

Read more: http://atithaso.blogspot.com/2012/03/blog-post_516.html#ixzz4FxwN0I00

Ποιο είναι το πραγματικό δίλλημα των Εκλογών της 8ης Οκτωβρίου στον Δήμο Ωρωπού?

  Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε αυτή η προεκλογική περίοδος παρακολουθούμε την προσπάθεια του ενός εκ των διεκδικητών, συγκεκριμένα του Δη...