Και λέμε σαν βρισκόμαστε τα ίδια και τα ίδια...
Κρατάω το στόμα μου κλειστό,τα χείλη μου ματώσανε
και αυτοί που μας προ δώσανε ΑΝΕΡΑΣΤΟΙ να μείνουν.
ΚΟΥΦΑΛΕΣ δεν ξοφλήσαμε ,αυτό έχω μόνο να τους πω,
τα ΟΝΕΙΡΑ των εραστών δεν σβήνουν.............
(Μεσημεριανή μελαγχολία,για τα χρόνια που έφυγαν χωρίς επιστροφή,για τους αγώνες που χάθηκαν,για τις ιδέες που ξέφτισαν,για τα δάκρυα που άδικα χύθηκαν......)
