Και άνοιξαν οι τεράστιες λίστες του διαδικτυακού καφενείου και άρχισε όπως πάντα να γράφει ο καθένας "το κοντό του και το μακρύ του".
Οι μισοί μιλούν για έναν επαναστάτη, ομοφυλόφιλο ναρκομανή ακτιβιστή, που επεδίωκε να ζει ελεύθερος, χωρίς να νοιώθει καμιά περιστολή και οι άλλοι μισοί για κάποιον κλέφτη του κοινού ποινικού δικαίου, που τιμωρήθηκε όπως του άξιζε.
Οι μισοί δικαιολογούν τον κοσμηματοπώλη για την αντίδραση του και οι άλλοι μισοί μιλούν για ακραία μορφή φασισμού.
Αφορισμοί ένθεν και ένθεν, αλληλοκατηγορίες και κατάρες, σε μια κοινωνία που αρέσκεται να ασχολείται με ένα θέμα, μόλις αυτό "σκάει" και πολύ σύντομα το ξεχνά και πάει παρακάτω, ασχολούμενη με ένα καινούργιο που είναι πιο πιασάρικο και πιο viral...…….
Και έτσι το καράβι ταξιδεύει, ζωές χάνονται και άνθρωποι στιγματίζονται, χωρίς να υπάρχει ελπίδα, για έναν άλλο τρόπο αντιμετώπισης ζητημάτων που κάποτε θα έπρεπε να τεθούν στην βάση που τους πρέπει και θα έπρεπε να αναλυθούν "πίσω από την βιτρίνα" και πίσω από την επιφάνεια.
Δεν θα σταθώ πραγματικά σε αυτό το γεγονός μιας και αυτό είναι έναν από τα απρόοπτα αναμενόμενα που προετοιμάζονται από ένα κράτος που απουσιάζει και που ασχολείται με φόρους και χαράτσια, αλλά όχι με την ανθρώπινη ζωή και την αξία της.
Γνωρίζει άραγε κάποιος από αυτούς που κονταροχτυπιούνται στα παράθυρα του Facebook, πια είναι η αντιμετώπιση που έχουν από το κράτος(εδώ και πολλά χρόνια, για να μην κατηγορηθώ πως κάνω αντιπολίτευση), όλοι εκείνοι οι συμπολίτες μας, που είτε κληρονόμησαν, είτε τους έλαχε , είτε παρασύρθηκαν σε μια κατάσταση , πέραν του φυσιολογικού και του μέσου όρου?
Γνωρίζουν άραγε όλοι αυτοί, πως χιλιάδες άνθρωποι, συμπολίτες μας, αναγκάζονται να κυκλοφορούν ανάμεσα μας, χωρίς να πρέπει, επειδή δεν υπάρχει καμιά μέριμνα από ένα κράτος που υποτίθεται πως μας καλύπτει και μας νοιάζεται?
Γνωρίζουν πως δεν υπάρχει καμιά απολύτως κρατική μέριμνα, για τους ανθρώπους που έχουν πέσει στην κατάρα των ναρκωτικών και βαδίζουν τον δρόμο χωρίς γυρισμό, αβοήθητοι και στιγματισμένοι, αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία και την ειρωνεία των αρχών?
Γνωρίζουν όλοι αυτοί, πως χιλιάδες συμπολίτες μας, που πάσχουν από ανίατα ψυχικά νοσήματα, δεν μπορούν να νοσηλευτούν σε κρατικά Ιδρύματα, πέρα των 40 ημερών και στην συνέχεια αφήνονται να κυκλοφορούν ελεύθεροι, αν και η γνωμάτευση του ίδιου του Ιδρύματος που τους απολύει, μιλά για επικίνδυνες καταστάσεις?
Γνωρίζουν πως δεν υπάρχουν κοινωνικές δομές, που να μπορούν να φιλοξενήσουν και να συνδράμουν σε όλα τα επίπεδα όλους αυτούς τους άτυχους συμπολίτες μας?
Και διαβάζουμε ξαφνικά, πως ένα παιδί ευγενικό και καλό, που δεν έδινε ποτέ αφορμή, έσφαξε την μητέρα η τον πατέρα του, χωρίς λόγο...…………
Γνωρίζουν άραγε όλοι αυτοί πως αυτό το αποτυχημένο Ελληνικό κράτος, συγκεντρώνει κάθε 2 χρόνια, όλους αυτούς τους ανθρώπους, που έχουν διαγνωστεί από τις ίδιες τις κρατικές Υπηρεσίες Υγείας, με ανίατο νόσημα, και τους ζητούν να αποδείξουν το αυτονόητο.
Λες και υπάρχει περίπτωση να θεραπευτούν ή να γίνουν λειτουργικοί και συνεργάσιμοι.
Θα μπορούσε να παραθέτω για ώρες στοιχεία και ερωτήματα, που όλοι τα ξέρουμε, αλλά τα ξεχνάμε, προκειμένου να βάλουμε το φασιστόμετρο και να μετρήσουμε ποιος είναι πιο φασίστας από τον άλλο και ποιον πρέπει να προτιμήσουμε, τον αγαθό ληστή ή τον αγανακτισμένο ιδιοκτήτη.
Δεν θα το κάνω βέβαια, γιατί στην τελική δεν είναι αυτό το ζητούμενο μου.
Στεναχωριέμαι όμως να βλέπω κάθε φορά που συμβαίνει κάτι απόλυτα φυσικό και αναμενόμενο, να κάνουμε πως μας έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι και να παίρνουμε τα όπλα.
Στεναχωριέμαι γιατί ξέρω, πως τις περισσότερες φορές, αυτό γίνεται υποκριτικά και σε μια προσπάθεια να δείξουμε πόσο διαφορετικοί και πόσο "προχώ" είμαστε.
Στεναχωριέμαι γιατί είναι βέβαιο πως αύριο πάλι κάτι θα γίνει και πάλι θα βγουν οι φιλοσοφημένοι των δύο πλευρών, προκειμένου να μας διαφωτίσουν και να μας κάνουν να αφυπνιστούμε.
Κάνοντας πολιτική και πουλώντας ανθρωπιά , υπερδημοκρατικότητα ή υπέρεθνικισμό και συντηρώντας μια φαύλη και μη αναστρέψιμη κατάσταση.
Επιτρέψτε μου να μην μπω σε αυτό το τρυπάκι.
Στεναχωρήθηκα πραγματικά για τον συνάνθρωπο που χάθηκε, ανεξάρτητα αν ήταν επαναστάτης, διαφορετικός, ή ναρκομανής.
Στεναχωρήθηκα όμως και για τον ιδιοκτήτη, που επηρεασμένος από ποιος ξέρει πόσες καταστάσεις του παρελθόντος, ιδιαίτερα στην περιοχή που έχει την επιχείρηση του, αφαίρεσε μια ζωή, καταστρέφοντας όμως ταυτόχρονα και την δική του και της οικογένεια του.
Για μένα ,δεν έχει μετρητή δημοκρατικότητας, ή φασισμού η ανθρώπινη ζωή...…….
Όπως και δεν έχει μετρητή κακίας, ή απελπισίας η καταπάτηση της ιδιοκτησίας του καθενός μας.
Σημασία έχει πέρα από τα όσα φαίνονται να ασχοληθούμε με εκείνα που κρύβονται...…
ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Απλός Πολίτης.
