Είσαστε έτοιμοι να ζήσουμε..........όπως θα μας πουν ότι πρέπει???

Μερικά απλά ερωτήματα, που προκύπτουν από μια μικρή ανάγνωση, των προβλέψεων και των εμμέσων παραινέσεων των ειδικών, για την μετά κορωνοϊό εποχή και τις αλλαγές που θα έρθουν.
-Είσαστε έτοιμοι να ξεχάσετε την έκφραση της χαράς και τα όσα την συνοδεύουν, μετά από μια συγκινητική στιγμή,  όπως ας πούμε η συνάντηση μετά από έναν φίλο, μετά από πολύ καιρό?
-Είσαστε έτοιμοι να εγκαταλείψετε την έννοια της παρέας, της πολυπληθούς παρέας, του συνηθισμένου γλεντιού, του ξέφρενου πάρτι, της μεγάλης συναυλίας, των νυχτερινών κέντρων, των όποιων συναθροίσεων μας ευχαριστούσαν, μπροστά στο φόβο να γιγαντωθεί, αυτός ή ο άλλος ιός που πιθανόν να έρθει?
-Είσαστε έτοιμοι να πάψετε να αγαπιέστε όπως παλιά, να πάψετε να κολυμπάτε όπου και όποτε θέλετε, να πάψετε να αγκαλιάζεστε, να φιλιέστε,  να πάψετε ταξιδεύετε χωρίς να πρέπει να περάσετε γενικές εξετάσεις, να πάψετε να τρώτε χωρίς προηγουμένως να έχετε ελέγξει αν το κατάστημα από όπου αγοράσατε την τροφή, είναι ασφαλές και εγκεκριμένο?
-Είσαστε έτοιμοι να βρίσκεστε σε εικοσιτετράωρη παρακολούθηση, χωρίς κανένα δικαίωμα διαμαρτυρίας, μιας και η παρακολούθηση θα γίνεται υποτίθεται για το καλό σας?
-Είσαστε έτοιμοι να μην μπορείτε να προγραμματίσετε οτιδήποτε σας ευχαριστεί, όπως ας πούμε η μετάβαση στο χωριό σας, για τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα, μιας και η απειλή του ίδιου ή κάποιου άλλου ιού, θα είναι διαρκής και επαναλαμβανόμενη?
-Είσαστε έτοιμοι να κυκλοφορείτε με τσιπάκι, να μην έχετε ασφαλή προσωπικά δεδομένα και να εξαρτάστε από το πόσο πειθαρχημένοι, ευκολόπιστοι και αρεστοί στους διοικούντες είσαστε?
-Είσαστε έτοιμοι να χάσετε βασικά και κεκτημένα σας δικαιώματα, προσωπικές ελευθερίες και βεβαιωμένες πραγματικότητες, προκειμένου να διασφαλίσει το παγκόσμιο σύστημα, πως δεν αποτελείτε απειλή και δεν θα προκαλέσετε οτιδήποτε ανατρεπτικό και μη επιτρεπόμενο?
-Είσαστε έτοιμοι τέλος, να θυσιάσετε την ανθρωπιά και τον ρομαντισμό σας, προσαρμοζόμενοι στην σκληρή πραγματικότητα, που επιβάλλει το "ο σώζων εαυτόν σωθήτω" και το "κοίτα την δουλίτσα σου", ξεχνώντας, διεκδικήσεις, αλληλεγγύη, συναισθήματα, πιστεύω και ανθρώπινες αδυναμίες?
-Είσαστε έτοιμοι τελικά, να ζείτε χωρίς να ζείτε?
Αλήθεια, είσαστε έτοιμοι?
Υ.Γ oroposavrio:Αν όλα αυτά σας φαίνονται μακρινά, περίεργα, τρελά, στη σφαίρα της φαντασίας κάποιου αλλοπαρμένου ,σαν και μένα, κρατήστε μια πισινή.
Ενδεχομένως πολύ σύντομα, όταν απλά αρχίσουν όλα αυτά να κάνουν την εμφάνιση τους και να σου επιβάλλονται, να ξέρετε πως τελικά δεν ήταν ούτε σοφιστείες, ούτε ανοησίες, αλλά δυστυχώς να μην μπορείτε να κάνετε κάτι παραπάνω, από το να τα εφαρμόσετε, γιατί απλούστατα, όπως και πιο πάνω είπα, θα γίνονται για το ΚΑΛΟ ΜΑΣ.

Ζαφείρης Στέφανος
(Με όρεξη για ερωτήσεις) 

Κομμάτι αφιερωμένο στους φίλους που λένε...ευτυχώς που μας έσωσαν από τον Κορωνοϊό.

Του Ζαφείρη Στέφανου

Μέρες τώρα θέλω να γράψω αυτό το κομμάτι.
Μερικές απλές σκέψεις ,μερικά απλά ερωτήματα, μερικές ανόητες ίσως επισημάνσεις, όσο αφορά τον Κορωνοϊό.
Αρχικά εμφανίστηκε σαν μια απρόσμενη απειλή, με πιθανά καταστροφικές συνέπειες, για την υγεία των πολιτών και με προβλέψεις για χιλιάδες κρούσματα και για εκατοντάδες νεκρούς.
Στη συνέχεια θεωρήθηκε σαν αιτία που μπορεί να προκαλέσει γενοκτονία, και έφερε την αναστολή της εμπορικής και της βιομηχανικής δραστηριότητας, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, το κλείσιμο των Σχολείων, όλων των βαθμίδων, και την απαγόρευση των μετακινήσεων, χωρίς σημαντικό λόγο και αφού σταλεί προειδοποιητικό SMS.
Η 6η απογευματινή έγινε η καθιερωμένη στιγμή που μας κόλλαγε στα κανάλια, αναμένοντας τον ημερήσιο απολογισμό, κρουσμάτων και θυμάτων και τις πιθανές προβλέψεις των ειδικών.
Κάποιοι μιλούσαν για μια καμπύλη που στην κορύφωση της, θα έδινε δεκάδες θύματα την ημέρα.
Κάποιοι άλλοι πάλι έλεγαν πως η Ιταλία θα είναι μηδέν, μπροστά σε αυτό που θα συνέβαινε στην Ελλάδα.
Και οι μέρες περνούσαν. Και οι εκατόμβες δεν έρχονταν. Και τα μαγαζιά δεν άνοιγαν. Και τα Σχολεία δεν άνοιγαν. Και η απαγόρευση ίσχυε και ισχύει ακόμα.
Και φτάσαμε στο σήμερα. Σκάρτα 2500 κρούσματα και 110 νεκροί με υποκείμενα νοσήματα στην συντριπτική τους πλειοψηφία.
Μοιραία ή εσκεμμένα, ξεκίνησε η φιλολογία της επιβράβευσης της κυβέρνησης, που πήρε νωρίς τα μέτρα και μας προφύλαξε.
Μια επιβράβευση όμως, που ηθελημένα ή ακούσια, δεν λαμβάνει υπ όψιν πολλούς παράγοντες, με πρώτον βέβαια τον παράγοντα Έλληνα πολίτη, που διαψεύδοντας, όσους τον χαρακτήριζαν απείθαρχο και ανεύθυνο, έδειξε και δείχνει πρωτοφανή υπομονή,υπομένοντας μια παρατεταμένη "κράτηση" για το καλό του(????).
Αφορμή βέβαια για να αραδιάσω αυτές τις ασύνδετες σκέψεις μου, αποτέλεσε η άποψη πολλών φίλων μου, πως καλά μας έκαναν και πως αν δεν γινόντουσαν έτσι τα πράγματα θα είχαμε καταστραφεί. Λένε δηλαδή: Ευτυχώς που μας έσωσαν από τον Κορωνοϊό, θυμίζοντας εκείνο το παλιό και αγαπημένο, Ευτυχώς που μείναμε Ευρώπη......... 
Θα μπω στον κόπο να δώσω δύο τρία απλά παραδείγματα, πάνω στα όσα με προβληματίζουν.
-Έχουμε το ίδιο περιστατικό σε δύο οίκους ευγηρίας. Έναν στην Λομβαρδία και έναν στην Νέα Μάκρη. Κρούσμα Κορωνοϊου . Στην Λομβαρδία έχουμε πλήρη εξολόθρευση των ενοίκων υπέργηρων και στην Νέα Μάκρη, δεν άνοιξε μύτη.......
-Έχουμε κρούσμα στην δομή της Μαλακάσας.
2500 άνθρωποι, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο,  χωρίς τις στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής.
Φόβοι για γενοκτονία, άρχισαν να πλανώνται.
Τελικό αποτέλεσμα? Ούτε ρουθούνι.
-Καταυλισμός Ρομά στην Λάρισα. Έχουμε κρούσμα.
Οι ίδιοι φόβοι,αρχίζουν να καλλιεργούνται και να διογκώνονται.
Αποτέλεσμα? Μηδέν εις το πηλίκο.
-Βαλκάνια.Βλέποντας την εξάπλωση και την  δράση του Κορωνοϊού, παρατηρεί κάποιος χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις, πως σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες, έχει αποτύχει παταγωδώς.
Να υποθέσουμε πως σε όλες αυτές τις χώρες, λήφθηκαν έγκαιρα τα μέτρα και ήταν το ίδιο αποτελεσματικά. με αυτά της Ελλάδας, ή κάτι άλλο συμβαίνει?
-Ζήσαμε μια πρωτοφανής απαγόρευση της τέλεσης του Θρησκευτικού θέλω των πολιτών, με το πρόσχημα της αποφυγής του συνωστισμού, που θα επέφερε τεράστιο αριθμό θυμάτων. Παρακολουθούμε βέβαια ταυτόχρονα, τεράστιες ουρές και μεγάλο συνωστισμό στα Σούπερ Μάρκετ, που μάλλον αποδεικνύει πως η απαγόρευση της παρουσίας των πιστών, στις λειτουργίες της Μεγάλης Βδομάδας, μάλλον ήταν αυστηρότατη, χωρίς καμιά επιπλέον μελέτη και χωρίς αναζήτηση κάποιων άλλων τρόπων επίλυσης.
-Σε πάρα πολλές συναντήσεις παρακολουθήσαμε υψηλά ιστάμενα στελέχη-προεξέχοντος του κυρίου Τσιόδρα στον οικισμό των Ρομά-να κινούνται χωρίς μάσκα, σε περιοχές υψηλού κινδύνου, όπως οι ίδιοι τις χαρακτήρισαν.
Να υποθέσουμε πως ο Κορωνοϊός, προσβάλει μόνο τους απλούς πολίτες?
-Καθ όλη την διάρκεια των απαγορεύσεων, μεταφέρονταν μέσα σε καράβια, στοιβαγμένοι κατά δεκάδες, λαθρομετανάστες, χωρίς προφανώς να λαμβάνεται κανένα μέτρο προστασίας.
Να υποθέσουμε πως ο Κορωνοϊός δεν πλήττει λαθρομετανάστες, όταν μεταφέρονται εν κρυπτώ?
-Εθνικό Σύστημα Υγείας. Έπαινοι, χειροκροτήματα στα μπαλκόνια, μεγάλα λόγια για ήρωες, επιβραβεύσεις και διθύραμβοι, για ένα σύστημα που μέχρι χθες αποτελούσε το μαύρο πρόβατο, των νυν διοικούντων. Και όμως άντεξε, δεν ξέφυγε η κατάσταση, μιας και όλοι ξέρουμε πως δεν υπάρχουν Μ.Ε.Θ, και ηρωϊκά έδωσε την μάχη του και όπως φαίνεται την κέρδισε.
Εννοείτε βέβαια πως η περιβόητη και περίφημη Ιδιωτική Υγεία, σημείωσε παντελή απουσία και απέδειξε πως κάποια πράγματα, δεν μπορεί να είναι ιδιωτικά.
Θα γίνουν άραγε εκείνες οι 10000 προσλήψεις που είχαν προγραμματιστεί και ακυρώθηκαν? 
Θα προχωρήσει η αναβάθμιση και η προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμού των νοσοκομείων, ή μόλις τελειώσει όλο αυτό, θα ξαναρχίσει πάλι η "καραμέλα" του ανεπαρκούς Ε.Σ.Υ και των άχρηστων γιατρών του?
-Και φυσικά μετά από τα ευχαριστήρια, μετά από τους πανηγυρισμούς για την άψογη αντιμετώπιση του κινδύνου από την κυβέρνηση,μοιραία ξεκίνησε η κουβέντα για την επόμενη μέρα.
Ο Διαφαινόμενος μέχρι τον Γενάρη στόχος του 4% ανάπτυξη, μεταμορφώθηκε μέσα σε αυτό το τρίμηνο σε 10% ύφεση.
Λέξεις που έδειχναν να μας αποχαιρετούν διά παντός, όπως Μνημόνια, θεσμοί, επιτόκια δανεισμού, μειώσεις μισθών και συντάξεων, έκαναν την εμφάνιση τους και "ζωγράφισαν" το σκηνικό της επόμενης μέρας, που προβλέπεται ακόμα πιο δύσκολο και καταστροφικό από την κρίση της προηγούμενης δεκαετίας.
Με συγχωρείται λοιπόν, αλλά θα πω ,πως αυτοί που αποφάσισαν να πάρουν αυτά τα μέτρα, με αυτή την ένταση και με αυτή την διάρκεια, θα έπρεπε, προκειμένου να δικαιούται τα μπράβο και τα ζήτω, να έχουν λογαριάσει και το κόστος.
Διαφορετικά επέλεξαν την προσωρινή δόξα, ρισκάροντας την επικείμενη κατακραυγή.
Δεν είμαι συνωμοσιολόγος, ούτε βέβαια και ειδήμων.
Απλοϊκά και χωρίς καμιά δόση πολιτικολογίας, εξιστορώ και καταγράφω, αυτά τα λίγα που έχουν πέσει στην αντίληψη μου και μου έχουν προκαλέσει εντύπωση.

Υ.Γ oroposavrio: Όλοι έχουμε αντιληφθεί πως τελικά στην ζωή, τις περισσότερες φορές, ακόμα και στις πιο απλές καταστάσεις, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Κρίνουμε εκ του αποτελέσματος βέβαια και με βάση αυτό πιστώνουμε ή χρεώνουμε, αλλά πάντα θα πρέπει να αφήνουμε τον χρόνο να αποδείξει αν τελικά, υπάρχει επιτυχία, στασιμότητα, ή αποτυχία.

Ζαφείρης Στέφανος
(Εκφράζων απορίες)