Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Γιώργο Γαβριήλ ως εδώ!

Γιώργο Γαβριήλ παρακολουθώ τα όσα γράφεις και πραγματικά αναρωτιέμαι, που το έκρυβες τόσο μίσος και τόσο μεγάλη αντιπάθεια για μένα.
Πριν λίγες μέρες έγραψα με σαφήνεια και θάρρος τις θέσεις μου για όλους και για όλα και ο μόνος στην παραλία που δεν τις κατάλαβε ήσουν εσύ.
Και βγάζεις σήμερα χολή και μίσος εναντίον μου και μάλιστα, βρίζοντας με, στο πρόσωπο ενός ανωνύμου , χρησιμοποιώντας εκφράσεις πεζοδρομίου, φροντίζοντας όμως να με φωτογραφίζεις με λέξεις που εύκολα μπορούν να ταυτιστούν μαζί μου.
Πιστός στις προβοκατόρικες συνήθειες που φέρνεις από πολύ μακριά, λοιδορείς και σπιλώνεις έναν άνθρωπο, επειδή πιστεύεις και θεωρείς πως είμαι το αποκύημα της φαντασίας σου, που προφανώς σε βολεύει να το πλασάρεις πρόστυχα και με ανήθικο τρόπο, για να διώξει τις φοβίες, τις ενοχές και τις ανασφάλειες σου.
Εδώ είμαι Γιώργο Γαβριήλ.
Στα γράφω στα ίσια. Γιατί να σου κρυφτώ. Και σε σένα και σε όποιον θεωρεί στην Παραλία, πως έχει την δύναμη να με πειράξει στο ελάχιστο.
Δεν σου χρωστώ Γιώργο Γαβριήλ. Ούτε σε ένα , ούτε και σε κανέναν άλλο υποκριτή που σπεύδει να σε επικροτήσει, κάνοντας σου like, όταν με καθυβρίζεις χωρίς λόγο, ψάχνοντας προφανώς Γιώργο Γαβριήλ, τρόπο να επανέλθεις στα κοινά.
Εδώ είμαι Γιώργο Γαβριήλ. Στα γράφω στα ίσα, όπως έκανα πάντα, με όλους και με όλα.
Σταμάτα να παραλογίζεσαι και να κατρακυλάς. Έχω γνώμη, έχω άποψη, έχω κουράγιο και έχω και την δύναμη να τα εκφράζω.
Δεν υπήρξα ποτέ, γλείφτης καμιάς εξουσίας, τουναντίον εγώ διαμόρφωνα τους όρους της σχέσης μας, με όποιον συνεργαζόμουν, δεν υποκλίθηκα ποτέ σε κανέναν ηγέτη και φυσικά δεν υπήρξα ποτέ σταχομαζώχτρα. Ξέρω πολύ καλά τι εννοείς και σου επιστρέφω την κακία και την μικρότητα σου, ολάκερες και χωρίς να με έχουν αγγίξει στο παραμικρό.
Εσύ είχες το δικαίωμα να μεταπηδάς από "χωρίον εις χωρίον" και να ξεκινήσεις από το ΕΚΚΕ, να συνεχίσεις ολίγο από ΕΔΑ, να κατέλθεις με την ΠΟΛ.Α του φίλου σου του Σαμαρά και να πάρεις το χρίσμα της Ν.Δ στις Δημοτικές Εκλογές του 2006.Εσύ είχες το δικαίωμα. Εμείς άραγε γιατί να μην έχουμε το δικαίωμα να πούμε πως μας αρέσει ο Ρούσσης και στηρίζουμε την προσπάθεια του, και έπρεπε να κρυβόμαστε και να γράφουμε με ψευδώνυμα.
Ξέχασα να πάρω την άδεια σου Γιώργο Γαβριήλ.
Όσο για το ποιος σταμάτησε τον Βιολογικό στο ΣΑΡΑΝΤΑΡΙ, μην ψάχνεις εδώ. Ξέρεις πολύ καλά ποιοι και για ποιους λόγους. Καμιά αποφασιστική αρμοδιότητα δεν είχα και φυσικά δεν ρωτήθηκα.
Εγώ αγαπητέ περιουσίες και οικόπεδα εδώ δεν έχω. Τα χωράφια μου, είναι βοσκοτόπια στ Απεράθου της Νάξου. Δεν είχα και δεν έχω κανένα κέρδος και κανένα όφελος, από το που θα κατασκευαστεί ο Βιολογικός. Θέλω τον Βιολογικό για τα παιδιά μας, αλλά δεν με ενδιαφέρει το που θα κατασκευαστεί.
Το ποιος σταμάτησε το έργο σου, να το ψάξεις εκεί που τώρα κινείσαι και κάνεις πολιτική.
Όχι στον Στεφανάκο.
Άκου λοιπόν Γιώργο Γαβριήλ. Και συ και όποιος άλλος στην παραλία θεωρεί πως μπορεί να με αγγίξει στο παραμικρό.
Μακριά από μένα και από τα όσα πιστεύω και αγαπώ.
Δεν δίνω σε κανένα σας το δικαίωμα να με ταυτίζει με ότι φαντάζεται και μάλιστα να το μεταδίδει κιόλας.
Σταμάτα να σπιλώνεις και να προσβάλεις το όνομα μου και την ιστορία μου.
Στο λέω για τελευταία φορά.
Εδώ είναι ο διαδικτυακός μου τόπος, εδώ είναι το διαδικτυακό μου σπίτι, και εδώ γράφω επώνυμα και με θάρρος, ότι ποθώ, ότι αγαπώ, ότι πιστεύω και ότι ονειρεύομαι.
Και επειδή με προκαλείς ,από σήμερα εδώ θα διαβάζεις αυτά που έχω να πω και για τα Δημοτικά Δρώμενα του Ωρωπού.
Ίσως έτσι καταλάβεις πως ο Στέφανος, δεν έχει ανάγκη, ούτε από μάσκες , ούτε από προσωπεία.
Έχει καρδιά και τρέλα και ξέρει να βγαίνει μπροστά, όταν οι άλλοι λουφάζουν.
Καληνύχτα Γιώργο Γαβριήλ.


Υ.Γ Το 1982 την νύχτα της πρώτης μεγάλης ήττας της νιότης μας, 19 χρονών μόλις, έκλαιγα γοερά, μαζί με όλα τα παιδιά της ηλικίας μας, λέγοντας πως χάθηκε η ευκαιρία για το χωριό μας.
Και εκείνη η νύχτα, με σημάδεψε για πάντα. Αποτέλεσε την βίαια πολιτική μου ενηλικίωση.
Μια ήττα που ήταν δεμένη με το πρόσωπο σου Γιώργο Γαβριήλ. Είχες βλέπεις κατορθώσει να εμπνεύσεις το παιδικό ακόμα μυαλό μας και είχες καταφέρει να μας κάνεις να πιστέψουμε στην Ελπίδα. Απόψε , σχεδόν, 35 χρόνια μετά, τολμώ να πω, πως ήταν ΚΑΛΠΙΚΗ η Ελπίδα που μας "πούλησες" εκείνες τις υπέροχες μέρες. Και κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Κρίμα, πραγματικά κρίμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ποιο είναι το πραγματικό δίλλημα των Εκλογών της 8ης Οκτωβρίου στον Δήμο Ωρωπού?

  Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε αυτή η προεκλογική περίοδος παρακολουθούμε την προσπάθεια του ενός εκ των διεκδικητών, συγκεκριμένα του Δη...