Πολύς ο λόγος για την "επιδημία" υποψηφίων Δημάρχων που "χτύπησε" εσχάτως την γειτονιά μας.
Εκτιμήσεις για τις πιθανότητες, μεγάλα λόγια για ήττες, ποντίκια και στασιδια, ηθελημένη παραποίηση της πεπατημένης και εξαγγελίες που μόνο στα πλαίσια και τα όρια της φαντασίας μπορούν να σταθούν.
Είναι άραγε τόσο εύκολο να καταφέρει κάποιος να διεκδικήσει την Δημαρχία ή τελικά κάποιοι παρασυρμένοι από ανεκπλήρωτα πάθη ή από προτροπές και πατροναρίσματα επιλέγουν να κάνουν το επόμενο βήμα αδιαφορώντας για τις οποίες πολιτικές συνέπειες και τα όποια πολιτικά αποτελέσματα.
Να υπενθυμίσω για την οικονομία της κουβέντας πως αυτές οι Δημοτικές Εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της Ενισχυμένης αναλογικής και όχι με της Απλής που έγιναν οι προηγούμενες.
Πράγμα που απλούστατα σημαίνει πως ο νικητής της δεύτερης Κυριακής, ακόμα και με μία ψήφο, θα έχει απόλυτη και άνετη πλειοψηφία στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο.
Κατά αντιστοιχία δε, οι υπόλοιποι,εκτός ίσως από τον δεύτερο, θα λάβουν ελάχιστη εκπροσώπηση στα αντίστοιχα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου και θα περιοριστούν σε έναν διακοσμητικό ρόλο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις οποίες φιλοδοξίες τους.
Να υπενθυμίσω ακόμα πως για να σχηματιστεί ενας άξιος λόγου συνδυασμός χρειάζεται, πάλι με τον νέο νόμο, πάνω από διακόσιους υποψηφίους όλων των βαθμίδων.
Πως ομως αποδεικνύει κάποιος πως όντως δικαιούται αυτή την υποψηφιότητα?
Με ποια επιχειρήματα και με ποίες θέσεις θα διεκδικήσει και με ποιες διαφοροποιήσεις θα επιχειρήσει να αλλάξει τα δεδομένα?
Μπορεί ας πούμε κάποιος που ηταν μέλος της διοίκησης, που επωφελήθηκε από την θέση ή τις θέσεις που του δόθηκαν, αποκομίζοντας προσωπικά πολιτικά οφέλη, χωρίς να διαφοροποιηθεί καμιά στιγμή, να βγαίνει με την αρχή της προεκλογικής περιόδου και να καταγγείλει τα κακώς κείμενα σε επίπεδο έργων, αλλά και σε επίπεδο ιδεολογικών παρεκκλίσεων?
Δεν τα είχε δει νωρίτερα και δεν τα είχε καταλάβει, ή τα είχε δει και ροκανιζε τον χρόνο μαζεύοντας συνοδοιπόρους?
Καταδικαστέα και τα δύο.
Γιατί αν δεν τα είχε αντιληφθεί είναι πολιτικά ανεπαρκής, ενώ αν έκανε πολιτική καθυστέρηση είναι πολιτικά επικίνδυνος.
Υπάρχουν βεβαίως και εκείνοι που επαναλαμβάνοντας τα λάθη του παρελθόντος, δέσμιοι προσωπικών αντιδικιών δημιουργούν κινήσεις και νικηφορους συνδυασμούς-προφανώς στην φαντασία τους-παρασύροντας όμως αρκετούς συμπολίτες και καμία φορά και ολόκληρες κομματικές ομάδες που τελικά αποδοκιμάζονται και γνωρίζουν ήττες δυσανάλογες με την πραγματική τους θέση στο πολιτικό σκηνικό.........
Δύσκολο λοιπόν και περίπλοκο το "έργο".
Απόσταση μεγάλη χωρίζει την φιλοδοξία, από την πραγματοποίηση.
Απόσταση και δρόμος δύσκολος και κουραστικός.
Άποψη δικιά μου είναι πως δεν μπορεί κανένας να "βαφτίσει" κάποιον σαν υποψήφιο Δήμαρχο, ούτε μπορεί μία φαντασίωση να συνοδευτεί από την τελική δικαίωση, αν δεν βασίζεται πάνω σε στέρεα, διευρυμένη και πλουραλιστική βάση, ούτε μπορεί μία άνωθεν δύναμη με οποιοδήποτε μέσο να επηρεάσει την λαϊκή βούληση και την λαϊκή ψήφο,αλλάζοντας και μεταβάλλοντας τα πραγματικά και ρεαλιστικά αριθμητικά δεδομένα που υπάρχουν αυτή την στιγμή στον Δήμο Ωρωπού.
Όποιος βέβαια θέλει να εθελοτυφλεί μπορεί να το κάνει και να ονειρεύεται αλλού είδους καταστάσεις.
Ή πραγματικότητα ομως είναι τελικά εκείνη που αποδεικνύει το πόσο λογικές και σοβαρές είναι οι οποίες παχιές μεγάλες κουβέντες που κάθε φορά εμφανίζονται πριν απο κάθε εκλογική διαδικασία, και το μέχρι που μπορεί να διαρκέσει η φαντασίωση και η εγωιστική αντίληψη της πολιτικής και των παραγώγων της.
Υ.Γ Συμπαθάτε με που λέω την άποψή μου.
Ξέρω, ξέρω είμαι βαλτός, έμμισθος, παπαγαλάκι.Αυτα τα ολίγα θα μου καταλογίσουν οι γνωστοί-άγνωστοι φίλοι μου.
Σας τα επιστρέφω με αγάπη. Δεν με αγγίζουν καν........
Ζαφείρης Στέφανος
Σχολιάζων με καύσωνα.
