Τρίτη 21 Ιουνίου 2022

Περί υποψηφίων Δημάρχων, μειοψηφιών,προσδοκιών και πιθανοτήτων..




Πολύς ο λόγος για την "επιδημία" υποψηφίων Δημάρχων που "χτύπησε" εσχάτως  την γειτονιά μας. 

Εκτιμήσεις για τις πιθανότητες, μεγάλα λόγια για ήττες, ποντίκια και στασιδια, ηθελημένη παραποίηση της πεπατημένης και εξαγγελίες που μόνο στα πλαίσια και τα όρια της φαντασίας μπορούν να σταθούν. 

Είναι άραγε τόσο εύκολο να καταφέρει κάποιος να διεκδικήσει την Δημαρχία ή τελικά κάποιοι παρασυρμένοι από ανεκπλήρωτα πάθη ή από προτροπές και πατροναρίσματα επιλέγουν να κάνουν το επόμενο βήμα αδιαφορώντας για τις οποίες πολιτικές συνέπειες και τα όποια πολιτικά αποτελέσματα. 

Να υπενθυμίσω για την οικονομία της κουβέντας πως αυτές οι Δημοτικές Εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της Ενισχυμένης αναλογικής και όχι με της Απλής που έγιναν οι προηγούμενες. 

Πράγμα που απλούστατα σημαίνει πως ο νικητής της δεύτερης Κυριακής, ακόμα και με μία ψήφο, θα έχει απόλυτη και άνετη πλειοψηφία στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο. 

Κατά αντιστοιχία δε, οι υπόλοιποι,εκτός ίσως από τον δεύτερο, θα λάβουν ελάχιστη εκπροσώπηση στα αντίστοιχα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου και θα περιοριστούν σε έναν διακοσμητικό ρόλο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις οποίες φιλοδοξίες τους. 

Να υπενθυμίσω ακόμα πως για να σχηματιστεί ενας άξιος λόγου συνδυασμός χρειάζεται, πάλι με τον νέο νόμο, πάνω από διακόσιους υποψηφίους όλων των βαθμίδων. 

Πως ομως αποδεικνύει κάποιος πως όντως δικαιούται αυτή την υποψηφιότητα?

Με ποια επιχειρήματα και με ποίες θέσεις θα διεκδικήσει και με ποιες διαφοροποιήσεις θα επιχειρήσει να αλλάξει τα δεδομένα?

Μπορεί ας πούμε κάποιος που ηταν μέλος της διοίκησης, που επωφελήθηκε από την θέση ή τις θέσεις που του δόθηκαν, αποκομίζοντας προσωπικά πολιτικά οφέλη, χωρίς να διαφοροποιηθεί καμιά στιγμή, να βγαίνει με την αρχή της προεκλογικής περιόδου και να καταγγείλει τα κακώς κείμενα σε επίπεδο έργων, αλλά και σε επίπεδο ιδεολογικών παρεκκλίσεων?

Δεν τα είχε δει νωρίτερα και δεν τα είχε καταλάβει, ή τα είχε δει και ροκανιζε τον χρόνο μαζεύοντας συνοδοιπόρους?

Καταδικαστέα  και τα δύο. 

Γιατί αν δεν τα είχε αντιληφθεί είναι πολιτικά ανεπαρκής, ενώ αν έκανε πολιτική καθυστέρηση είναι πολιτικά επικίνδυνος. 

Υπάρχουν βεβαίως και εκείνοι που επαναλαμβάνοντας τα λάθη του παρελθόντος, δέσμιοι προσωπικών αντιδικιών δημιουργούν κινήσεις και νικηφορους συνδυασμούς-προφανώς στην φαντασία τους-παρασύροντας όμως αρκετούς συμπολίτες και καμία φορά και ολόκληρες κομματικές ομάδες που τελικά αποδοκιμάζονται και γνωρίζουν ήττες δυσανάλογες με την πραγματική τους θέση στο πολιτικό σκηνικό.........

Δύσκολο λοιπόν και περίπλοκο το "έργο".

Απόσταση μεγάλη χωρίζει την φιλοδοξία, από την πραγματοποίηση. 

Απόσταση και δρόμος δύσκολος και κουραστικός. 

Άποψη δικιά μου είναι πως δεν μπορεί κανένας να "βαφτίσει" κάποιον σαν υποψήφιο Δήμαρχο, ούτε μπορεί μία φαντασίωση να συνοδευτεί από την τελική δικαίωση, αν δεν βασίζεται πάνω σε στέρεα, διευρυμένη και πλουραλιστική βάση, ούτε μπορεί μία άνωθεν δύναμη με οποιοδήποτε μέσο να επηρεάσει την λαϊκή βούληση και την λαϊκή ψήφο,αλλάζοντας και μεταβάλλοντας τα πραγματικά και ρεαλιστικά αριθμητικά δεδομένα που υπάρχουν αυτή την στιγμή στον Δήμο Ωρωπού. 

Όποιος βέβαια θέλει να εθελοτυφλεί μπορεί να το κάνει και να ονειρεύεται αλλού είδους καταστάσεις. 

Ή πραγματικότητα ομως είναι τελικά εκείνη που αποδεικνύει το πόσο λογικές και σοβαρές είναι οι οποίες παχιές μεγάλες κουβέντες που κάθε φορά εμφανίζονται πριν απο κάθε εκλογική διαδικασία, και το μέχρι που μπορεί να διαρκέσει η φαντασίωση και η εγωιστική αντίληψη της πολιτικής και των παραγώγων της. 

Υ.Γ Συμπαθάτε με που λέω την άποψή μου. 

Ξέρω, ξέρω είμαι βαλτός, έμμισθος, παπαγαλάκι.Αυτα τα ολίγα θα μου καταλογίσουν οι γνωστοί-άγνωστοι φίλοι μου. 

Σας τα επιστρέφω με αγάπη. Δεν με αγγίζουν καν........

  Ζαφείρης Στέφανος 

Σχολιάζων με καύσωνα. 

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2022

Ο Ανεξάρτητος αριστερός συνδυασμός στον Δήμο Ωρωπού και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας!Ή μήπως όχι?

 


Η αλήθεια είναι πως πολύν καιρό τώρα ήθελα να γράψω κάποιες σκέψεις που μου έχουν δημιουργηθεί παρακολουθώντας  το φαινόμενο μιας καταστροφικής κυβέρνησης να καταρρέει και ταυτόχρονα να μην υπάρχουν εμφανή σημάδια πως όλη αυτή η φθορά εισπράττεται όπως θα ήταν λογικό από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν μιλάω προφανώς για την εικόνα που περιγράφουν οι δημοσκοπήσεις, μιας και όλοι γνωρίζουμε πως διενεργούνται και ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν. Μιλάω για την εικόνα πουν εισπράττουμε στην κοινωνία, στον δρόμο, στην δουλειά. Μια σαφή εικόνα που η αγανάκτηση είναι εμφανής, αλλά ταυτόχρονα μια και διάχυτη αίσθηση απογοήτευσης από όλους και για όλα, που καταλήγει όλο και συχνότερα στο «δεν βαριέσαι όλοι ίδιοι είναι»……

Θεωρώ λοιπόν πως αυτό το στρεβλό φαινόμενο οφείλεται στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ανοίξει σαν κόμμα στην κοινωνία, δεν έχει αποκαταστήσει εκείνες τις διόδους που θα του επέτρεπαν να εξαργυρώσει άμεσα και καταλυτικά όλη αυτή την δυσαρέσκεια και την οργή, δεν έχει εν ολίγοις μετασχηματιστεί σε ένα ανοιχτό και συμμετοχικό κόμμα και έχει διατηρήσει όλα εκείνα τα «στεγανά» που είχε όταν το αντίστοιχο εκλογικό ποσοστό του ήταν στο 3%. Μικρές κλειστές οργανώσεις, με συγκεκριμένο τρόπο δράσης και με μη ανανέωση προσώπων και αντιλήψεων. Και είναι λογικό αυτή η μεθοδολογία να ταίριαζε σε ένα κόμμα συλλογικοτήτων ,αλλά ταυτόχρονα είναι απολύτως φανερό πως δεν ταιριάζει σε ένα κόμμα εξουσίας.  Σαν να μην θέλουμε δηλαδή να είμαστε κόμμα εξουσίας. Σαν να μην θέλουμε να επικοινωνήσουμε με την κοινωνία και τους φορείς της. Σαν να μην θέλουμε να ανοίξουμε την συμμετοχή και την ανανέωση σε ανθρώπινο στελεχιακό δυναμικό. Σαν να θέλουμε να μείνουμε κλειστοί και συγκεκριμένοι, αλλά ταυτόχρονα ο λαός να μας ξανά επιλέξει επειδή προφανώς είμαστε υπεράνω.

Δεν είναι όμως έτσι. Μια ανοιχτή τοπική οργάνωση με αθρόα συμμετοχή και με δυνατή παρουσία, δημιουργεί ρεύμα, προσελκύει κόσμο και είναι σε θέση να διαμορφώσει καταστάσεις σε τοπικό αλλά και σε γενικό επίπεδο. Η Επίκληση της καθαρότητας μόνο όσον ανήκαν στον ΣΥΡΙΖΑ από παλιά και το «ανάθεμα» όσων ας πούμε ανήκαν στο παλιό ΠΑΣΟΚ μόνο κακό μπορεί να κάνει. Λες και δεν είναι αυτοί οι ψηφοφόροι που έφεραν στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ την πρώτη φορά και θα τον ξαναφέρουν και τώρα. Λες και πολλαπλασιάστηκε σαν το θαύμα της Κανά το 3% και έγινε 35%. Λες και ο απλός δημοκράτης ψηφοφόρος του παλιού ΠΑΣΟΚ έχει σχέση με όλο τον συρφετό (Σημίτης, Λοβέρδος, Βενιζέλος , Παγκαλος κ.α) που διέλυσε την ελληνική κοινωνία και έριξε την χώρα στα μνημόνια. Καμιά απολύτως σχέση δεν έχει. Στάθηκε σταθερά στην πρωτοπορία των δημοκρατικών  αγώνων για πολλά χρόνια και διεκδίκησε τόσα και τόσα που καταχτήθηκαν με κόπο και αγώνα. Γιατί άραγε αυτός ο δημοκράτης μέσος πολίτης δεν έχει βρει ακόμα την πόρτα της οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ?  Τι τον εμποδίζει και ποιος έχει ξεχάσει να τον καλέσει? Και τελικά τι πρέπει να είναι  μια οργάνωση ενός αριστερού δημοκρατικού κόμματος? Μια ταμπέλα και μια σφραγίδα ή μια διαρκής δύναμη διεκδίκησης και αγώνα? Μάλλον το δεύτερο.

Με αυτές λοιπόν τις σκέψεις έπεσε στα χέρια μου πριν από λίγες μέρες μια προκήρυξη που ανήγγειλε την δημιουργία μιας νέας δημοτικής παράταξης που θα διεκδικήσει τον Δήμο Ωρωπού στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Μια δημοτική παράταξη που όπως προκύπτει τόσο από τα γραφόμενα της προκήρυξης αλλά και από τα πρόσωπα που την προωθούν προέρχεται από την τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Με συγκεκριμένο θεματολόγιο, με μια συνθηματολογία που πριν 15 χρόνια θα σκόρπιζε ρίγη περηφάνιας και συγκίνησης, αλλά που σήμερα φαντάζει και είναι ξεπερασμένη και ανούσια, με επικλήσεις στις υποτιθέμενες συλλογικές ηγεσίες(λες και δεν έχουν καταδικαστεί και αποτύχει όπου επιχειρήθηκαν) και με μια πολιτικολογία που δημιουργεί αντιπαλότητα και  αποσχιστικές τάσεις.

Άραγε το παράδειγμα του 2014 ήταν τόσο πετυχημένο που κάποιοι επιλέγουν να το επαναλάβουν? Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ στον Δήμο Ωρωπού κατέγραφε στις εκλογές του Γενάρη του 2015 29,5% και τον Σεπτέμβρη του 2015 35,25% πρώτος και με διαφορά, ενώ στις Δημοτικές Εκλογές του 2014 λίγους μήνες πριν, έχοντας ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο με έναν άξιο συμπολίτη μας για επικεφαλής κατέγραφε μόλις και μετά βίας 6,42%. Να υποθέσουμε πως οι εμπνευστές της νέας ανεξάρτητης προσπάθειάς δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα από εκείνο το συμβάν? Να υποθέσουμε πως έκαναν την αυτοκριτική τους, ανέλαβαν την ευθύνη και προχώρησαν με ευκολία σε νέο εγχείρημα με ανάλογες πιθανότητες ? Ή μήπως αυτή η βιαστική επιλογή έγινε για να προλάβει άλλες καταστάσεις και να προωθήσει συγκεκριμένες πολιτικές φιλοδοξίες και πολιτικές? Άραγε με ποια πλειοψηφία και με ποιες διαδικασίες ανοιχτού διαλόγου πάρθηκε μια τέτοια απόφαση? Και δεν είναι οξύμωρο να ζητάμε από τους πολίτες να στηρίξουν τα όσα εμείς αποφασίσαμε ερήμην του?

Θα μπορούσα να παραθέτω αμέτρητα ερωτήματα για το γεγονός αλλά δεν νομίζω πως έχει καμιά ιδιαίτερη αξία να το κάνω. Το μόνο που θα καταθέσω είναι η ανησυχία και οι επιφυλάξεις μου για το αν τελικά είμαστε στον σωστό δρόμο, σαν πολίτες, σαν δημοκράτες, σαν αριστεροί? Αν με αυτή την  νοοτροπία και με αυτές τις παλαιοκομματικές διαδικασίες έχουμε την παραμικρή ελπίδα να απαλλαγούμε από την λαίλαπα που χτυπά τον λαό και τις κατακτήσεις του σε όλη τη χώρα? Αν θα κατορθώσουμε να ξανασηκώσουμε κεφάλι? Αυτοί βέβαια που έχουν «τα γένια και τα χτένια» αποφάσισαν και προφανώς θα αναλάβουν και το κόστος της απόφασης τους. Βλέπεις καμιά φορά η επίκληση της πολιτικής καθαρότητας θα πρέπει να συνοδεύεται εκτός από τα εύκολα λόγια και με έργα. Αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματικά Δημοκρατικές διαδικασίες και αν θέλουμε αύριο να έχουμε καθαρό το μυαλό, την ψυχή και την συνείδηση.

Υ.Γ Oroposavrio: Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε πως οι εκλογές τελειώνουν μόλις κλείσουν οι κάλπες. Μάχη ψήφο με ψήφο, πόρτα πόρτα , γειτονιά γειτονιά, χωριό χωριό. Με σύνεση, με δημοκρατική ευαισθησία , με αγωνιστικότητα , με αλληλεγγύη και πολιτικό νου. Κάποιοι επιλέγουν να βάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων και να δημιουργούν ρήγματα και πολιτικά κενά εκεί που δεν χρειάζεται. Προφανώς έχουν επιλέξει να μετρήσουν τις καταστάσεις με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Μακάρι να βγουν αληθινοί και εγώ ψεύτης.

ΖΑΦΕΙΡΗΣ  ΣΤΕΦΑΝΟΣ

(Συγνώμη αν κάποιους στεναχωρώ)

Ποιο είναι το πραγματικό δίλλημα των Εκλογών της 8ης Οκτωβρίου στον Δήμο Ωρωπού?

  Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε αυτή η προεκλογική περίοδος παρακολουθούμε την προσπάθεια του ενός εκ των διεκδικητών, συγκεκριμένα του Δη...