Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019

Το Πολυτεχνείο ζει!



Τη μέρα αυτή που διάλεξα
εδώ μπροστά σας να σταθώ
τραγούδια και μισόλογα
στο φως να καταθέσω

Πώς πήρα τέτοια απόφαση
δεν ξέρω αν θ’ αντέξω
η μέρα αυτή θυμίζει μακελειό

Νοέμβρης ήταν η χρονιά
κι εδώ γινόταν του χαμού
εγώ ήμουν δεκαεννιά
κι αυτή εβδομηντατρία

Και να που ερωτεύτηκα
κάποια χρονολογία
κι ο έρωτας κρατάει για καιρό

Μα έχει ο καιρός γυρίσματα
μεγάλωσε κι αυτή κι εγώ
μεγάλωσαν κι οι φίλοι μου
εκεί γύρω στα σαράντα

Στα κόμματα γαντζώθηκαν
κι εγώ δεν ξέρω τι να πω
και άλλοι στο σπιτάκι τους για πάντα

Η απόσταση μας έσωσε
μα οι θύμησες πληγώνουν
και λέμε σαν βρισκόμαστε
τα ίδια και τα ίδια

Μα νιώθω σαν μικρό παιδί
που πάλι το μαλώσανε
και φεύγω σε μια άγονη επαρχία

Κοιτάζω πάλι πίσω μου
δυο γιους απόκτησα κι εγώ
δεκαεννιά Νοέμβρηδες
μου βάρυναν την πλάτη

Σημαίες και γαρύφαλλα
εμπόριο κι απάτη
και λόγοι επισήμων στο κενό

Κρατάω το στόμα μου κλειστό
τα χείλη μου ματώσανε
κι αυτοί που μας προδώσανε
ανέραστοι να μείνουν

Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε
αυτό έχω μόνο να τους πω
τα όνειρα των εραστών δε σβήνουν. Υ.Γ Το Πολυτεχνείο ζει και εμπνέει. Και όποιος επέλεξε να αλλοιώσει τα μηνύματα και τα συνθήματα του και να απλοποιήσει τους στόχους και τις επιδιώξεις του, πολύ σύντομα θα αντιληφθεί, πως οι ιδέες και η Ιστορία, ούτε διαγράφονται, ούτε παραγράφονται.

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

Μπορείς να μιλάς,ή πρέπει να παίρνεις άδεια?

Σήμερα το βράδυ επιτρέψτε μου να φιλοσοφήσω, κινούμενος μεταξύ, απορίας, ειρωνείας και θυμού.
Παρακολουθώντας το "φιλμ" της ζωής μου, με βρίσκω πάντα να λέω όσα με "έτρωγαν" , χωρίς να λογαριάζω αν πρέπει, ή αν θα αρέσουν.
Φτάνει που άρεσε σε μένα.
Και πάντα βέβαια θυμάμαι, την θύελλα που ξεσπούσε, από όλους αυτούς που δεν τους άρεσαν.
Όταν ήμουνα πολύ νέος, δεν το άκουγα καν. Μεγαλώνοντας  άρχισα να αναρωτιέμαι αν τελικά, μπορούμε να πούμε και να γράψουμε, όλα αυτά που νιώθουμε?
Αν αξίζει?
Αν έχει νόημα?
Αν προσφέρει κάτι σε κάποιον?
Τώρα πια ,στα ήντα και βάλε, κατέληξα να πω με βεβαιότητα, πως ναι αξίζει.
Αξίζει για μένα.
Επιτρέψτε μου λοιπόν αγαπητοί φίλοι-τωρινοί, πρώην, επόμενοι-να συνεχίσω να γράφω και να λέω ότι με ευχαριστεί.
Μην αναζητείται πάντα, το γιατί.
Δεν είναι πάντα υποχρεωτικό να κάνουμε κάτι επειδή υπάρχει λόγος.
Υπάρχει και ο εαυτός μας.
Και πραγματικά αν αυτός δεν είναι ευχαριστημένος, δεν δίνω δεκάρα, για να ευχαριστήσω οποιονδήποτε άλλον...……..

Υ.Γ :Εννοείτε πως σε όποιον δεν αρέσουν αυτά που γράφω, μπορεί να μην με διαβάζει. Μπορεί να με μπλοκάρει. Μπορεί να με αγνοήσει. Μπορεί να "αλλάξει κανάλι".
Εγώ εδώ θα είμαι έτσι και αλλιώς, και θα γράφω τις "παλαβομάρες" μου...….

 Ζαφείρης Στέφανος
(Ομιλών χωρίς άδεια)



Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2019

Η επίκληση της συναίνεσης "a la carte" στον Δήμο Ωρωπού και οι αιτιάσεις που δεν πείθουν.

Μια πολύ δύσκολη κατάσταση έχει δημιουργηθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα, στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μετά τις τελευταίες Εκλογές που πραγματοποιήθηκαν με την Απλή Αναλογική.
Έχουν προκύψει Δημοτικά Συμβούλια, στα οποία δεν υπάρχει πλειοψηφία και δεν υπάρχει και η διάθεση για δημιουργία συναινετικού κλίματος και ευρύτερων συνεργασιών.
Ένα γεγονός που έχει σαν φυσική συνέπεια του ότι ναι μεν εφαρμόστηκε η απλή αναλογική, αλλά δυστυχώς δεν έχει καλλιεργηθεί σε όσους ασχολούνται με τα κοινά η ανάλογη νοοτροπία, με αποτέλεσμα να αποβεί "δώρο άδωρο" και να δημιουργήσει ,αντί να λύσει προβλήματα.
Αυτό βέβαια δημιουργεί πλέον σε πανελλήνια κλίμακα-και της περιοχής μας συμπεριλαμβανομένης-μια κατάσταση δύσκολη, με φαινόμενα ακυβερνησίας και κωλυσιεργίας, που καθυστερούν την λήψη σημαντικών αποφάσεων για την λειτουργία των κατά τόπους Δημοτικών Οργανισμών.
Επιβάλλεται να επικρατήσει η λογική και η σωστή νοοτροπία, που θα βάλει μπροστά το κοινωνικό συμφέρον και θα αφήσει σε δεύτερο πλάνο, τις όποιες προσωπικές ή πολιτικές βλέψεις.
Ταυτόχρονα όμως εμφανίζεται και ένα άλλο φαινόμενο, που προβάλλεται κυρίως από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, οι οποίες βασιζόμενες στην μη ύπαρξη αποφασιστικής πλειοψηφίας, ζητούν ούτε  λίγο ούτε πολύ να συνδιοικήσουν και να συναποφασίζουν.
Αυτό το αίτημα, σε κάποιες περιπτώσεις έχει και νόημα και βρίσκει και ανταπόκριση, εκεί που δεν υπάρχει παρελθόν διοίκησης, από παρατάξεις που σήμερα βρίσκονται στην αντιπολίτευση.
Τι γίνεται όμως σε περιπτώσεις-όπως του δικού μας Δήμου- που έχει προϋπάρξει Διοίκηση, από την νυν Αντιπολίτευση?
Υπάρχει σαφώς ένα ιστορικό που δεν ευνοεί την συνεργασία.
Αν δούμε σαν παράδειγμα τον δικό μας Δήμο, η νυν μείζων αντιπολίτευση, διοίκησε την προηγούμενη πενταετία, χωρίς φυσικά να έχει καμμιά διάθεση συνεργασίας με την νυν Δημοτική Αρχή. Το αντίθετο μάλιστα. Διοίκησε σε ένα κλίμα αντιπαραθέσεων και συνεχών συγκρούσεων, που προέκυπταν από τον διαφορετικό τρόπο που προσέγγιζε τα θέματα και από την διαφορετική ιδεολογική και διαχειριστική αντιμετώπιση τους.
Ας σημειώσουμε πως στην ουσία διοικούσε με ένα ποσοστό μόλις 28%, που είχε λάβει την πρώτη Κυριακή των Δημοτικών Εκλογών.
Άρα λένε-και με το δίκιο τους-οι νυν διοικούντες, πως τότε δεν είχαν συναινετικές ανησυχίες και δεν ζήτησαν από την Αντιπολίτευση να συμμετέχει στην Διοίκηση? Πως κατά την διάρκεια της πενταετίας, δεν έδειξαν σε καμιά περίπτωση πως θέλουν και ευνοούν την συνεννόηση με όλες τις δυνάμεις και μάλιστα υποτιμούσαν κα υποβάθμιζαν τις όποιες φωνές ακούστηκαν ,προς αυτή την κατεύθυνση?
Μπορεί να γίνει εν ολίγοις η επίκληση της συναίνεσης a la carte?Όποτε δηλαδή μας βολεύει να την επικαλούμαστε και όποτε δεν μας συμφέρει να την προσπερνάμε?
Εύστοχες και πολύ σωστές αυτές οι ερωτήσεις και εκ των απαντήσεων, προκύπτει πως κάποιοι έχουν επιλέξει να χρησιμοποιούν τους νόμους και τις διαδικασίες, μόνο όταν τους βολεύουν και μόνο όταν λειτουργούν προς το συμφέρον τους. Επειδή δηλαδή υπήρχε η ενισχυμένη αναλογική, που αριθμητικά βόλευε, δεν προτάθηκε η έννοια της συναίνεσης, ούτε επιδιώχθηκαν συνεργασίες, αλλά προτιμήθηκε η μονόπλευρη διοίκηση και η μονόπλευρη διαμόρφωση όλων των καταστάσεων, που αφορούσαν τα δημοτικά πεπραγμένα. Σήμερα όμως που υπάρχει η απλή αναλογική, η οποία και πάλι βολεύει-ως αντιπολίτευση αυτή την φορά-προτάσσουμε την συνεργασία και την συναίνεση και επιδιώκουμε να συμμετάσχουμε σε μια συμμετοχική διοίκηση. Με λίγα λόγια και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα.
Δεν πείθει η πρώην δημοτική αρχή, πως πιστεύει στην συναίνεση, μιας και όταν της είχε δοθεί η δυνατότητα και η ευκαιρία-επί πέντε χρόνια μάλιστα-να την φέρει σε πρώτο πλάνο, την αγνόησε και την μηδένισε.
Και είναι απόλυτα δικαιολογημένη η νυν Δημοτική αρχή, να μην μπαίνει σε καμιά κουβέντα, με τους πρώην, γιατί οι έννοιες, όπως συνεργασία και συνδιοίκηση, δεν έχουν να κάνουν με αριθμητικά δεδομένα, αλλά με ιδεολογική και πολιτική στάση και θέση, απέναντι στα βασικά ζητήματα που αφορούν την λειτουργία του Δήμου.

Υ.Γ oroposavrio: Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Θα πρέπει να την δουν με νηφαλιότητα και με συναίσθηση της ευθύνης που τους αναλογεί, όσοι έχουν δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να μιλούν για τις συναινετικές διαδικασίες. Επειδή ο κόσμος που τους επέλεξε, τους έδωσε συγκεκριμένες οδηγίες και κατευθύνσεις. Και την πρώτη και την δεύτερη Κυριακή των Δημοτικών εκλογών.

Ζαφείρης Στέφανος.


Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019

ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΡΘΟΥΝ........


Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν και πώς σε θένε.
Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί... Ψέματα λένε...
Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί, λογάδες και γραμματικοί για να σε πείσουν. 
Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί... Θα σε πουλήσουν... 
Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί που θα 'χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα..

Υ.Γ oroposavrio: Είναι ήδη δίπλα. Με πολλές μορφές. Με προσωπεία. Με ειρηνικά ονόματα.
Και αύριο, θα είναι στην δικιά μας αυλή. Και αυτά τα παιδικά κουφάρια, που σήμερα "θρηνούμε" από μακριά, αύριο θα είναι τα δικά μας παιδιά.
Και τότε θα αντιληφθούμε πως οι μεγάλοι της γης, αυτοί που πίσω από τις πλάτες μας, με την ανοχή και την στήριξή μας, διαφεντεύουν το παρόν και το μέλλον μας,δεν έχουν κανέναν Θεό, παρά μόνο το χρήμα και τα προσωπικά τους συμφέροντα.
Και τότε που θα είμαστε εμείς στην πυρά, θα σκεφτούμε, αργά και καθυστερημένα πια, πως ίσως θα έπρεπε να έχουμε αντιδράσει αλλιώς.
Μα θα είναι αργά...…..

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019

Ποιος μπορεί σήμερα,να κρίνει την Δημοτική Αρχή Οικονομάκου?

Τον τελευταίο καιρό και με αφορμή συζητήσεις που γίνονται κύρια στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και σε χώρους πέριξ αυτού, έχει αρχίσει να δημιουργείται ένα ερώτημα για το αν και κατά πόσο ήταν επιτυχημένη η Δημοτική Αρχή Οικονομάκου και αν έχουν το δικαίωμα κάποιοι να την κρίνουν και μάλιστα αρνητικά.
Θεωρώ πως επειδή η ζωή και η Ιστορία έχουν πια καταγράψει εκείνη την περίοδο της Δημοτικής ζωής του Ωρωπού και επειδή τα αποτελέσματα είναι πια ολοφάνερα, έχω το δικαίωμα-μιας και συμμετείχα ενεργά σε εκείνη την περίοδο-να τοποθετηθώ με σαφήνεια και χωρίς περιστροφές.
Η κάθε αρχή θα πρέπει να κρίνεται για τον χρόνο που διοικεί και σε αυτή την όποια κριτική θα πρέπει να λαμβάνονται υπ όψιν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διοίκησε.
Αν κάνουμε λοιπόν τον κόπο να πάμε στο 2010, θα θυμηθούμε πως δεν υπήρχε δήμος Ωρωπού, αλλά υπήρχε ένα νεογέννητο Αυτοδιοικητικό "τέρας" που είχε γεννηθεί, μέσα στα κομματικά γραφεία, χωρίς καμιά μελέτη-κοινωνική,μορφολογική,οικονομική,ιστορική-με μόνο γνώμονα το αν και κατά πόσο εξυπηρετούνταν τα πολιτικά σχέδια κάποιων κομματικών στελεχών.
Ένα Αυτοδιοικητικό "τέρας" που ήρθε να ενώσει "ετσιθελικά" ανθρώπους και κοινωνίες, που ζούσαν και κινούνταν,σε εντελώς αντίθετες κατευθύνσεις.
Ένας Δήμος από το μηδέν,με απλά λόγια.
Χωρίς οργανωμένες υπηρεσίες, χωρίς ενιαίο και εκπαιδευμένο-στις νέες συνθήκες- προσωπικό,χωρίς ξεκάθαρο πολιτικό τοπίο,σε "αγεωγράφητα νερά",και με τα περισσότερα στελέχη της νέας αρχής, χωρίς καθόλου ή με ελάχιστη πείρα.
Είχε μάλιστα ελάχιστο χρόνο, προκειμένου να μπορέσει να οργανώσει τον νέο Δήμο, μιας και όλοι γνώριζαν πως η περίοδος διοίκησης της, θα ήταν μόλις 3,5 χρόνια.
Και όμως η Δημοτική Αρχή Οικονομάκου, "έστησε" σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα την νέα διοικητική κατάσταση,οργάνωσε τις υπηρεσίες, έδωσε τις κατευθύνσεις και δρομολόγησε πολλά και πολύ σοβαρά ζητήματα , που άλλοι δεν τα είχαν καταφέρει έχοντας στην διάθεση τους, πολύ περισσότερο χρόνο και πολύ περισσότερα μέσα.
Λέγοντας πολύ περισσότερα μέσα, εννοώ πως εκείνη την περίοδο ήρθε να προστεθεί στα όσα "στραβά" συνέβαιναν και η μεγαλύτερη οικονομική κρίση της σύγχρονης Ελλάδας, που οδήγησε στις τεράστιες περικοπές των κρατικών επιχορηγήσεων, προς τους Δήμους, που σε κάποιες περιπτώσεις, έφτασαν στον μηδενισμό τους.
Παρόλα τα παραπάνω, ο Δήμος Ωρωπού προχώρησε και στάθηκε στα πόδια του, πολύ πιο σύντομα και πολύ πιο σωστά, από όσο κάποιοι υποστήριζαν και σε κάποιες περιπτώσεις-καταγγελίες,προσφυγές -επεδίωκαν........
Δεν θα μπω σε επιμέρους ζητήματα, προκειμένου να αποδείξω πως τελικά το έργο της Δημοτικής Αρχής Οικονομάκου, ήταν επιτυχημένο.
Δεν είναι το ζητούμενο , ούτε και ωφελεί πια σε αυτή την φάση.
Έτσι και αλλιώς η Ιστορία, έχει πάρει θέση και θα συνεχίσει να παίρνει, όσο τα χρόνια προχωρούν.
Θα ήθελα ωστόσο να σταθώ στο σήμερα.
Και να αναζητήσω την απάντηση στο ερώτημα,για ποιος δικαιούται σήμερα να κρίνει εκείνη την Δημοτική Αρχή.
Κρίνοντας λοιπόν αμερόληπτα και έχοντας πια επίγνωση των δυνατοτήτων και των αποτελεσμάτων, μπορώ να πω άκοπα και με καθαρή συνείδηση,πως ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει.
Και εξηγούμαι.
Εκείνη η Δημοτική Αρχή οδηγήθηκε-καλώς ή κακώς δεν έχει σημασία,εγώ θα πω καλώς,κάνοντας το συνήγορο του "διαβόλου"-σε δεκάδες ελέγχους και σε άλλα τόσα δικαστήρια, από καταγγελίες και από προσφυγές.
Δικαιώθηκε 100% σε όλα.
Οι Πρόεδροι των Δημοτικών Κοινοτήτων, "σύρθηκαν" σε δικαστικές περιπέτειες, για πολύ καιρό, για κακή χρήση των παγιών -όπως έλεγε η "ανώνυμη"-"επώνυμη" καταγγελία- και δικαιώθηκαν ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ.......
Μια απάντηση σε όσους σήμερα "κόπτονται" για τα δικαιώματα των Προέδρων των Δημοτικών Κοινοτήτων,επειδή απλά, αυτό τους συμφέρει..........
Ο ίδιος ο Δήμαρχος , αντιμετώπισε σωρεία διώξεων, βγαίνοντας από όλες πανηγυρικά αθώος.
Και ταυτόχρονα το έργο που έγινε, ακόμα και σήμερα,φαντάζει τεράστιο και χρησιμοποιείται από τις μετέπειτα Δημοτικές Αρχές.
Οκτώ(8) νυν Δημοτικοί Σύμβουλοι,από όλες της πλευρές, ανήκαν στο Όραμα Δημιουργίας και μάλιστα είχαν και πρωταγωνιστικούς ρόλους,αρκετοί από αυτούς.
Ηλιάσκος Βαγγέλης Αντιδήμαρχος, Λέκκας Ανδρέας Αντιδήμαρχος, Πέππας Παναγιώτης Αντιδήμαρχος, Ανυφαντής Κώστας Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου, Παπαγιάννης Γιώργος Αντιδήμαρχος,Σαμπάνης Δημήτρης Τοπικός Σύμβουλος, Καμπιώτης Διονύσης Πρόεδρος Λιμενικού Ταμείου και Δέδες Τάσος.
Αυτό το γεγονός, από μόνο του αποδεικνύει πως εκείνη η ομάδα,που αποκαλούνταν τα "καλά παιδιά", μάλλον δεν πέρασε τράνζιτ από τα Δημοτικά Δρώμενα, μιας και ακόμα υπάρχει-άσχετα αν δεν είναι ομάδα- και παίζει ,με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, βασικό ρόλο στην διαμόρφωση των εξελίξεων.
Είναι λοιπόν τουλάχιστον άκομψο να προσπαθούν κάποιοι, είτε να μειώσουν, είτε να υποβαθμίσουν,ή ακόμα χειρότερα να μηδενίσουν και να απαξιώσουν, το έργο εκείνης της περιόδου.
Και είναι και τουλάχιστον "παράξενο" όταν κάποιοι προσπαθούν να το κάνουν, να μην παρεμβαίνουν όλοι αυτοί-οι 8 που πιο πάνω ανέφερα- και να μην ανακαλούν στην τάξη, όποιον το επιχειρεί.
Όχι για εμάς, αλλά για τους ίδιους τους εαυτούς τους και για την πολιτική τους Ιστορία, αφού έχουν επιλέξει να συνεχίσουν να ασχολούνται με τα κοινά........
Περιμένω πως στο μέλλον, όταν κάποιοι επιχειρήσουν ξανά κάτι τέτοιο, θα υπάρχει άμεση αντίδραση και κάθε φορά που θα γίνεται, θα καλείται όποιος το επιχειρεί να ανακαλέσει ή να αποδείξει τα όσα λέει.
Κανένας μας, δεν είναι μόνος του.Έχει πίσω του έναν ολόκληρο κόσμο, που τον κατατάσσει και τον επιβραβεύει.Έχουμε λοιπόν υποχρέωση, αυτόν τον κόσμο να τον τιμούμε και να τον αφουγκραζόμαστε.
Υ.Γ oroposavrio:Αν σε κάποιους όλα αυτά, ακούστηκαν κάπως επιθετικά θα ήθελα να τους πω, πως επειδή ακριβώς έχω αυξημένη απαίτηση από όποιον έχει αποφασίσει να ασχολείται ακόμα με τα κοινά-και γιαυτό εγώ είμαι απών-και επειδή ο κάθε ένας κρίνεται από την συνέπεια των λόγων, αλλά και των έργων του, θα πρέπει να αντιληφθούν, πως η κριτική, δεν είναι πάντοτε κακόβουλη.Το αντίθετο μάλιστα. Υπάρχουν φορές που η κριτική γίνεται , για να αφυπνιστούν και να παλέψουν να γίνουν καλύτεροι.Αρκεί αυτό να γίνει έγκαιρα αντιληπτό και να εκτιμηθεί εύστοχα και έγκυρα.......
  Ζαφείρης Στέφανος
(Παρών και αξύριστος.)

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

Δήλωση παραίτησης Ζαφείρη Στέφανου,από την Προεδρία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Γυμνασίου Σκάλας Ωρωπού.

Φίλες και φίλοι
Αγαπητοί γονείς.
Θα ήθελα με την δήλωση μου αυτή να εξηγήσω τους λόγους που με οδήγησαν  στην απόφαση να παραιτηθώ από την Προεδρία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Γυμνασίου Σκάλας Ωρωπού.
Στην αρχή της περυσινής χρονιάς, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση-πρόκληση μιας ομάδας γονέων, συντάχθηκα στην προσπάθεια για την δημιουργία ενός αξιόλογου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, σε μια στιγμή που δεν υπήρχε κανένα απολύτως ενδιαφέρον και που οι προοπτικές φάνταζαν και ήταν ιδιαίτερα απαισιόδοξες.
Μετά από μια μεγάλη προσπάθεια, με διαδοχικές συγκεντρώσεις-στις οποίες η παρουσία των γονέων ήταν απογοητευτική-καταφέραμε τελικά να συγκροτηθούμε σε σώμα και κατόπιν της σχετικής επιλογής ανέλαβα την Προεδρία του Συλλόγου. Μια θέση που κατ ουσίαν κατείχα τυπικά, μιας και η άποψη όλων όσων συμμετείχαν, ήταν πως όλοι είμαστε ισότιμοι και έχουμε ακριβώς την ίδια βαρύτητα.
Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως αυτή η προσπάθεια δεν είχε τις πιθανότητες με το μέρος της.
Ένα απλό διαχειριστικό ζήτημα, έφερε στην επιφάνεια, την διαφορετικότητα του τρόπου με τον οποίο αντιμετώπιζαν την κατάσταση, σε σχέση με αυτά που εγώ πίστευα και ονειρευόμουν,τόσο η πλειοψηφία των παιδιών, αλλά και ένα πολύ μεγάλο μέρος των γονιών.
Και η μεν πρώτη διαφωνία ,εξηγείτε μερικώς από το "χάσμα" των γενεών, η δεύτερη όμως με έκανε να σκεφτώ πολλά πράγματα, που προφανώς είχα υποτιμήσει ή υπερτιμήσει.
Θεωρούσα πως μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα "άλλο" Σχολείο, με μια διαφορετική άποψη, για το ρόλο και την αποστολή του. Θεωρούσα πως θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για "άλλες" δράσεις. Θεωρούσα πως μπορούμε να μιλήσουμε με τα παιδιά, για ποίηση, για το βιβλίο, για το θέατρο, για την Ιστορία και την Δημοκρατία, για την μουσική, για τον Αθλητισμό και τα νοήματα του, για την ζωή και τις αξίες της. Θεωρούσα πως θα μπορούσαμε να οργανώσουμε δράσεις διαφορετικές, πέρα από τα καθιερωμένα και τα τετριμμένα.
Και όλα αυτά πίστευα πως μαζί με την αξιόλογη ομάδα των ανθρώπων που συμμετείχαν στο Συμβούλιο του Συλλόγου, μπορούσαμε να τα κάνουμε πράξη.
Όμως όπως προ είπα, ένα απλό διαχειριστικό ζήτημα, που είχε να κάνει με το αν και κατά πόσο ο Σύλλογος είναι ένα "μέσο" το οποίο διοργανώνει εκδηλώσεις, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις Σχολικές Εκδρομές ή αν έχει την αποστολή να στηρίξει το Σχολείο και τις ανάγκες του, σε όλα τα επίπεδα και σε όλο το φάσμα των προβλημάτων του, έφερε τεράστια αναστάτωση και απέδειξε πως τελικά την ώρα του αγώνα οι παρόντες είναι λίγοι και μόνοι, ενώ την ώρα των γιορτών οι παρόντες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και διεκδικούν, ακόμα και αν δεν είχαν καμιά απολύτως συμμετοχή, σε ότι "κερδήθηκε".
Έτσι λοιπόν για μένα η "φλόγα" χάθηκε και μαζί με αυτήν και η ψευδαίσθηση πως θα μπορούσα να συνεχίσω να προσφέρω, σε μια κατάσταση που δεν με εξέφραζε και δεν μου ταίριαζε.
Άλλωστε είναι πολλές φορές που η ζωή και οι στιγμές της στέλνουν μηνύματα και αποδεικνύουν πράγματα, που είναι πέρα από τα θέλω και τα πιστεύω μας και που τελικά μας προσγειώνουν στην πραγματικότητα και μας οδηγούν σε αναγκαίες αποφάσεις.
Επιλέγω να παραιτηθώ, αφήνοντας χώρο σε καινούργιους ανθρώπους, που ενδεχομένως να μπορέσουν να διαχειριστούν πιο επιτυχημένα τα προβλήματα και να μπορέσουν να δημιουργήσουν έναν Σύλλογο μαζικό και δυναμικό, όπως ακριβώς ταιριάζει σε ένα Σχολείο σαν το δικό μας.
Για μένα έτσι και αλλιώς η Διοίκηση και οι τίτλοι δεν είναι αυτοσκοπός.
Σημασία έχει τα πράγματα να πάνε "παρακάτω" με καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.
Ευχαριστώ από καρδιάς τα μέλη του Συλλόγου μας, που μαζί το παλέψαμε την χρονιά που μας πέρασε, όπως και τον Σύλλογο Διδασκόντων, γιατί είχαμε μια ειλικρινή και όμορφη συνεργασία, στα πλαίσια των όσων απαιτούνται και επιβάλλονται, από τις καθιερωμένες διαδικασίες.
Είναι μεγάλο και υπέροχο πράγμα να είσαι γονιός και είναι ακόμα ωραιότερο να μπορείς να προσφέρεις σε αυτά που αγαπάς παραπάνω και από την ζωή σου. Στα παιδιά σου και στα παιδιά όλου του κόσμου.

Μετά τιμής
Ζαφείρης Στέφανος
Τ. Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Γυμνασίου Σκάλας Ωρωπού.

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

Η Ορθή ανάγνωση της Απλής Αναλογικής,και η εφαρμογή της στον Δήμο Ωρωπού.

Διαδοχικά είναι τα δημοσιεύματα που έρχονται καθημερινά στο φως και αφορούν τις δυσκολίες που υπάρχουν, σε ολόκληρη την Ελλάδα, προκειμένου να κατορθώσουν οι νέοι Δήμαρχοι να διαμορφώσουν τις απαιτούμενες συνθήκες, προκειμένου να πετύχουν το αυτονόητο. Να διοικήσουν δηλαδή.
Και είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο, πως ένας ευεργετικός νόμος, η Απλή Αναλογική, που για πολλές δεκαετίες αποτελούσε αίτημα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, μετατρέπεται από ευχή σε κατάρα, επειδή η ουσία του έχει παρερμηνευτεί, άλλοτε ακούσια και άλλοτε εκούσια.
Από αυτό τον κανόνα δεν θα μπορούσε να "ξεφύγει" η περιοχή μας, ο Δήμος Ωρωπού.
Το αποτέλεσμα των εκλογών, παρότι επισφραγίστηκε από την μεγάλη νίκη του Γιώργου Γιασημάκη,την δεύτερη Κυριακή, με μεγάλη διαφορά που δεν μπορεί κανένας να αμφισβητήσει, άφησε "ανοικτή πληγή", την μη ύπαρξη της πλειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο, από την πλευρά της ομάδας του Δημάρχου.
Και παρά τις παρεμβάσεις της Πολιτείας, με την αλλαγή κάποιων διατάξεων και την αναβάθμιση του ρόλου της Οικονομικής Επιτροπής, αλλά και των αρμοδιοτήτων του Δημάρχου, εξακολουθεί να υπάρχει πρόβλημα στην εφαρμογή των καθιερωμένων διαδικασιών, ιδιαίτερα στην λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου.
Έτσι είχαμε την άκομψη και χωρίς δικαιολογία αποχή της Αντιπολίτευσης, από το 1ο Δημοτικό Συμβούλιο, και μάλιστα σε ένα θέμα που είχε καθαρά τυπική και διαδικαστική σημασία.
Υπάρχει πολιτική λογική σε αυτή την κίνηση, ή μήπως απλά αποτελεί "επίδειξη δύναμης" , που σκοπό έχει να "αλλάξει" την λαϊκή βούληση και να εφαρμόσει κάτι διαφορετικό, από αυτό που επέλεξε η ψήφος των πολιτών?
Εννοείτε βέβαια πως αυτή η κίνηση δεν "έσκασε" ξαφνικά.
Έρχεται σαν συνέχεια απόψεων που έχουν αναπτυχθεί, κύρια  από πλευράς της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής και έχουν να κάνουν με το ποιος είναι ο ρόλος της Αντιπολίτευσης και αν τελικά μπορεί μια Αντιπολίτευση να υποκαταστήσει την εκλεγμένη Διοίκηση, στο όνομα της όποιας πλειοψηφίας, που προκύπτει με αθροίσματα και με προσθέσεις, που έχουν ευκαιριακή και σε καμιά περίπτωση θεσμική αξία.
Αυτό όμως είναι το νόημα της Απλής Αναλογικής?
Η Ακυβερνησία μέσω τεχνασμάτων ή αποχών?
Όχι βέβαια.
Από την στιγμή που είναι απόλυτα σαφές, πως ο μόνος που μπορεί να διοικήσει και τυπικά και ουσιαστικά, είναι η νόμιμα εκλεγμένη Δημοτική Αρχή, η όποια προσπάθεια αλλοίωσης των διαδικασιών, το μόνο που μπορούν να πετύχουν, είναι να καθυστερήσουν τα όσα απαραίτητα πρέπει να γίνουν και να προκαλέσουν καθυστερήσεις που μόνο σε βάρος των πολιτών μπορούν να αποβούν.
Η Απλή Αναλογική μιλά για συνεργασίες. Όχι σε επίπεδο ανταλλαγών και αμοιβαίων κερδών.
Αλλά στην βάση της στήριξης των θετικών, της κατάθεσης προτάσεων εποικοδομητικών, του ελέγχου των όσων ψηφίζονται και εφαρμόζονται και γενικά σε ότι έχει να κάνει με μια άλλη αντίληψη της εφαρμογής των όσων πρέπει να γίνουν.
Το να υποστηρίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις, η άποψη, πως αφού δεν έχει πλειοψηφία η Διοίκηση, θα κάνει αυτά που τις λέμε εμείς, είναι και ανήθικο και προσβάλει πρώτα από όλους αυτούς που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο.
Απλή Αναλογική δεν σημαίνει ακυβερνησία.
Δεν μπορεί να σημαίνει ακυβερνησία, γιατί διαφορετικά έχουν δίκιο αυτοί που την πολεμούσαν χρόνια τώρα.
Απλή Αναλογική σημαίνει Δημοκρατία, χρηστή διοίκηση, πλουραλισμός, ανιδιοτελής συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα. 
Διαφορετικά η Απλή Αναλογική έχει αποτύχει παταγωδώς.
Αναζητείται λοιπόν συναίσθηση ευθύνης και λειτουργία κάτω από την λογική της εξυπηρέτησης των πολιτών και του δημοσίου συμφέροντος.
Μένει να δούμε αν αυτά βρεθούν και αν ο Δήμος Ωρωπού, μπορέσει να βαδίσει απρόσκοπτα προς το μέλλον, όπως το επιτάσσουν οι καιροί...….

Ζαφείρης Στέφανος
  (Ήρθα.....!)

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2019

Απλή Αναλογική και νέες συνθήκες.Τι γίνεται στον Δήμο Ωρωπού.

Νέο τοπίο πλέον διαμορφώνεται σε ολόκληρη την Ελλάδα, σε όλους τους τομείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Νέο τοπίο που έχει να κάνει με την διαμόρφωση νέων αριθμητικών δεδομένων, στις συνθέσεις τόσο των Δημοτικών, όσο και των περιφερειακών Συμβουλίων.
Χάνεται πλέον η υποχρεωτική εκ του νόμου, "κυβερνητική" πλειοψηφία και γίνεται επιτακτική η ανάγκη των συνεργασιών, στο πλαίσιο κοινών δεσμεύσεων και κοινών στόχων.
Μια νέα κατάσταση που αποτελούσε καίριο αίτημα ετών, μιας και πάντα μιλούσαμε για την καθιέρωση της απλής και ανόθευτης Αναλογικής, προκειμένου να εκφράζεται ανόθευτα και με σαφήνεια η λαϊκή εντολή και να ισοσταθμίζεται η λαϊκή βούληση με την νομή της Εξουσίας.
Πολύ καλό βέβαια για να είναι αληθινό, όπως αποδεικνύουν τα πρώτα δείγματα από όλη την Ελλάδα.
Ο Νομοθέτης φρόντισε να θεσμοθετήσει την διαδικασία, αλλά δεν φρόντισε και δεν μπορούσε φυσικά, να θεσμοθετήσει και να εμφυσήσει και την απαιτούμενη νοοτροπία.
Η Πλειοψηφία των όσων ασχολούνται με τα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έχουν μυηθεί σε έναν άλλο τρόπο Διοίκησης.
Έχουν μάθει να λειτουργούν κάτω από την δυναμική και την λογική των πλειοψηφιών, που εύκολα και χωρίς πολλά δεν και αλλά, "επιβάλουν" την άποψη τους.
Πως να "προσγειωθούν" τώρα στην λογική της συνεργασίας?
Κάπως έτσι έχουν διαμορφωθεί  τα πράγματα και στον Δήμο Ωρωπού.
Ο νέος Δήμαρχος Γιώργος Γιασημάκης έχει 17 Δημοτικούς Συμβούλους, όσους ακριβώς έχει και ο πρώην Δήμαρχος Θωμάς Ρούσσης.
Ακολουθεί με 5 συμβούλους ο Διονύσης Καμπιώτης και ο συνδυασμός που υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ ,υπό τον Χασιώτη με 2 συμβούλους.
Δύσκολο το εγχείρημα. Αριθμητικά πρωτίστως, αλλά και λειτουργικά εξίσου.
Ο Δήμαρχος επέλεξε προφανώς να πορευτεί με την δύναμη της δικιάς του ομάδας, στηριζόμενος στις αλλαγές που έγιναν από την νέα κυβέρνηση στον ισχύοντα Εκλογικό νόμο ,θεωρώντας πως οι άνθρωποι που τον εμπιστεύτηκαν και τον στήριξαν έχουν την δυνατότητα και δικαιούνται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Είναι μια τίμια προσέγγιση, που εμπεριέχει βέβαια το ρίσκο που γεννά η μη ύπαρξη πλειοψηφίας.
Η Αλήθεια είναι πως ο νέος Δήμαρχος, επειδή έχει χρόνια "ζυμωθεί" με τις πολιτικές διαδικασίες, είναι πολύ δυνατός "παίχτης" και δύσκολα πέφτει σε πολιτικά λάθη, μιας και ζυγίζει την κάθε κίνηση, και την κάνει, αφού πρώτα την ελέγξει από όλες τις πλευρές της.
Από την άλλη η πλευρά του πρώην Δημάρχου, φαίνεται πως επιλέγει την γραμμή της σκληρής αντιπαράθεσης και της απόλυτης άρνησης, χρησιμοποιώντας σαν εξήγηση το ότι ο νυν Δήμαρχος και η ομάδα του, αυτό έκαναν για πέντε χρόνια, απέναντι στην δικιά του Διοίκηση.
Δύσκολη απόφαση. Τόσο ως προς την λήψη της, όσο και ως προς την εφαρμογή της.
Είναι πολιτικά λογικό να μην δίνεται η μίνιμουμ περίοδος χάριτος σε μια νέα Διοίκηση?
Είναι πολιτικά ορθό να καταδικάζουμε εκ των προτέρων μια Δημοτική Αρχή, που δεν έχει κλείσει ακόμα μήνα και να την χαρακτηρίζουμε ανίκανη, πριν καν αρχίσει να διοικεί?
Αντέχει μια Δημοτική ομάδα, με πολλά νέα πρόσωπα μάλιστα, να βρίσκεται τέσσερα χρόνια στα χαρακώματα?
Δύσκολα ερωτήματα, με απαντήσεις που αναμένεται να αρχίσουν να δίνονται πολύ σύντομα.
Πάντως για την οικονομία του κειμένου, αλλά και για υπενθύμιση των γεγονότων, θα θέλαμε να αναφέρουμε, πως ο κύριος Ρούσσης κυβέρνησε πέντε χρόνια, εξαιτίας ενός άλλου Εκλογικού νόμου, γιατί αν ίσχυε αυτός ο Εκλογικός νόμος το 2014,η δικιά του διοίκηση θα ήταν πολύ δύσκολη, για ευνόητους αριθμητικούς και όχι μόνο  λόγους.
Εμείς διαφωνούμε με αυτή την απόφαση, αλλά το μέλλον και η Ιστορία θα δείξει ποιος έχει δίκιο τελικά.
Το τρίτο κομμάτι του παζλ, φαντάζει και είναι και αυτό περίπλοκο.
Ο Διονύσης Καμπιώτης, μετά από έναν μεγάλο και πρωτότυπο Εκλογικό αγώνα, κατάφερε να εκλέξει 5 Δημοτικούς Συμβούλους.
Ο κόσμος θεώρησε πως θα μπει σε διαδικασίες πολιτικού "παζαριού" προκειμένου να δώσει την στήριξη του στον νέο Δήμαρχο.
Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συνέβη , διαψεύδοντας τελικά αυτούς που είχαν σπεύσει να το προδικάσουν.
Προφανώς ο Διονύσης επέλεξε την μετριοπαθή στάση της στήριξης των θετικών και της απόρριψης των αρνητικών, δίνοντας με αυτό τον τρόπο, μια άλλη υπόσταση στον όρο υγιής Αντιπολίτευση.
Εάν καταφέρει μάλιστα να το εφαρμόσει, μόνο θετικά μπορεί να αποκομίσει τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο, όσο και η εν γένει Δημοτική λειτουργία.
Δεν θα βάλουμε την εξίσωση την παράταξη που υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ, μιας και έχει έτσι και αλλιώς διαχωρίσει την θέση της, από κάθε λογής συνεργασίες και έχει μια καθορισμένη στάση, που ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή όχι κάποιος μαζί της, χαρακτηρίζεται από συνέπεια και συνέχεια.
Αυτή είναι η κατάσταση όπως διαμορφώνεται, μετά τις Εκλογές του Μαϊου.
Θεωρώ πως πολλά πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, όπως επίσης και πολλά πράγματα μπορούν να διαφοροποιηθούν, μιας και στις σκέψεις των όσων ασχολούνται με τα κοινά, υπάρχει  η λογική της Εξουσίας, όχι πάντα εκ του πονηρού σκεπτόμενοι, αλλά με την έννοια της ευκαιρίας να αποδείξεις πως μπορείς να προσφέρεις.

Υ.Γ του oroposavrio: Για φανταστείτε να ίσχυε αυτός ο Εκλογικός νόμος στις Εκλογές του 2010.
Ο Κώστας Λίτσας με την διαφορά των 1300 ψήφων της πρώτης Κυριακής θα εξασφάλιζε κοντά στους 20 Δημοτικούς Συμβούλους και θα είχε περισσότερους από τον μετέπειτα Δήμαρχο Γιάννη Οικονομάκο.
Τολμώ να πω, πως χάσαμε απίστευτες σκηνές ροκ στα Δημοτικά Συμβούλια, που έτσι και αλλιώς ήταν τότε ιδιαίτερα ταραγμένα και μοναδικά.

ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
     (Είπαμε επέστρεψα)

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019

Η Ήττα πρέπει να διδάσκει.....Διδάσκει?

Θα ήθελα να εκφράσω μια άποψη, όσον αφορά την συμπεριφορά μας, μετά από μια οποιαδήποτε ήττα.
 Αρχικά θα πρέπει να αποδεχτούμε πως η ήττα είναι μια απολύτως φυσιολογική παράμετρος και πιθανότητα και αφορά όλους όσους αγωνίζονται, από οποιοδήποτε μετερίζι.
Είναι μέσα στο "παιχνίδι" και ανεξάρτητα αν μας πληγώνει η όχι, στέλνει πάντα πολλαπλά μηνύματα, που θα πρέπει να τα αφουγκραστούμε και να τα αποκρυπτογραφήσουμε. 
Και είναι η ήττα μια στιγμή της ζωής που επιτάσσει μια βαθιά περίοδο αυτοκριτικής,αφού το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να αναζητηθεί, είναι το τι κάναμε λάθος, και οδηγηθήκαμε στην οποιασδήποτε μορφής ήττα.
Αλίμονο αν θεωρήσουμε πως για όλα φταίνε οι άλλοι που μας επιβουλεύονται, φταίει το κακό μας ριζικό, φταίει το σύστημα που μας πολέμησε λυσσαλέα, φταίει η κοινωνία που δεν κατάλαβε όλα αυτά που λέγαμε και κάναμε.
Αλίμονο αν βγάλουμε έξω από το παζλ των αιτιών, την δικιά μας συμπεριφορά και τις δικιές μας ελλείψεις και αστοχίες.
Αλίμονο αν δεν αναζητήσουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας.
Αλίμονο αν δεν βγούμε μπροστά στο πρόβλημα και αν δεν αποφασίσουμε να το λύσουμε,χωρίς  ούτε να το μπαλώσουμε, ούτε να το αποκρύψουμε.
Τότε είναι απολύτως βέβαιο, πως τα όποια συμπεράσματα μας, θα είναι απόλυτα λαθεμένα και οι όποιες αποφάσεις πάρουμε θα οδηγούν με βεβαιότητα σε λάθος κατεύθυνση.
Εννοείτε πως δεν φταίμε μόνο εμείς.
Εννοείτε πως και κάποιες άλλες αιτίες έπαιξαν τον ρόλο τους.
Εννοείτε πως κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις και πως καμιά φορά και οι συνθήκες δεν βοηθούν ή ακόμα χειρότερα υποσκάπτουν.
Όμως το ζητούμενο είναι το αν και κατά πόσο θα αντιληφθούμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης. 
Και όταν αντιληφθούμε αυτό ακριβώς το "μέγεθος", τότε όλα θα γίνουν ευκολότερα και όλα θα προχωρήσουν όπως ακριβώς πρέπει.
Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη,τα εύκολα κατηγορητήρια κατά παντός υπευθύνου,πλην ημών,και ας δούμε κατάματα την πραγματικότητα και τις προεκτάσεις της.
Ας σκύψουμε στα λάθη μας και ας αναζητήσουμε τις λύσεις τους.
Εκτός βέβαια αν έχουμε επιλέξει να ακούμε και να βλέπουμε μόνο όσα μας βολεύουν και αν έχουμε αποφασίσει να υποστηρίξουμε το αλάθητο μας,χωρίς δεύτερες και τρίτες σκέψεις.
Σε κάθε περίπτωση η ήττα, μπορεί να σε κάνει πολύ σοφότερο και δυνατότερο, αλλά μπορεί και να σε κάνει αδύναμο  και χωρίς ελπίδα.
Στο χέρι του ηττημένου, είναι αν επιλέξει τον ένα ή τον άλλο δρόμο.
Έτσι και αλλιώς η Ιστορία αποδεικνύει ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο.

Υ.Γ Οποιαδήποτε σχέση με πρόσωπα,γεγονότα και καταστάσεις,είναι εντελώς συμπτωματική και δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε λανθασμένες εντυπώσεις. 

Σάββατο 24 Αυγούστου 2019

Το oroposavrio σαλπάρει......Επιβιβαστείτε......

Αγαπητοί φίλοι και φίλες αναγνώστες, το oroposavrio  σήμερα μετά από μια μακρά περίοδο υπολειτουργίας-εποχή πνευματικών αναζητήσεων θα την ονόμαζα-ξανασαλπάρει.
Το oroposavrio είναι κατά γενική ομολογία μια ιστοσελίδα που για μεγάλο χρονικό διάστημα σημάδεψε και χαρακτήρισε την τοπική πολιτική σκηνή του Δήμου Ωρωπού, αποκτώντας δεκάδες φανατικούς φίλους και άλλους τόσους φανατικούς εχθρούς.
Και αυτό συνέβη επειδή επέλεγε πάντα να εκφράζει τις απόψεις του με έναν τρόπο δυναμικό, άμεσο και επώνυμο, χωρίς να επιλέγει την πολιτική των ίσων αποστάσεων και την πρακτική που αφήνει τους πάντες ευχαριστημένους.
Μέσα από τις αναρτήσεις του πέρασαν τα πραγματικά γεγονότα και οι πραγματικές τους προεκτάσεις, ανεξάρτητα αν για κάποια από αυτά-ίσως και τα περισσότερα-οι ελπίδες μας διαψεύστηκαν...……..
Και αυτή ακριβώς η διάψευση ήταν η αιτία της απόφασης της συνειδητής σιωπής που πήραμε πριν από πέντε σχεδόν χρόνια.
Όλο αυτό το διάστημα που μεσολάβησε πολλά άλλαξαν.
Άλλα προς το καλύτερο, τα περισσότερα σχεδόν προς το χειρότερο.
Η Συντακτική επιτροπή του oroposavrio, θεωρεί πως ήρθε πια η ώρα, αυτό το τρελοβάπορο που για χρόνια ταξίδεψε τους αναγνώστες του-σε λιμάνια διαφορετικά και σε απόψεις γραφικές μεν, αληθινές δε-να ξανανοίξει πανιά.
Να ανοιχτεί και πάλι στα πέλαγα της δικιάς σας ενημέρωσης και να πάρει και πάλι θέση για όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο, αλλά και στο παρασκήνιο, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα έγκαιρα και έγκυρα τα όσα συμβαίνουν,σε εσάς που εδώ και πολύ καιρό ζητάτε την επαναδραστηριοποίηση του.
Ξέρουμε πως αυτή μας η απόφαση κάποιους θα τους δυσαρεστήσει παράφορα.
Κάποιους που και παλιότερα επεδίωξαν-και μερικώς το πέτυχαν-να μας κάνουν να σιωπήσουμε.
Όμως δυστυχώς γιαυτούς κάποια πράγματα είναι καμιά φορά πάνω από τα πρέπει και τα δεν.
Κάποια πράγματα είναι καμιά φορά επιβεβλημένα από την ίδια την ζωή και από τις ίδιες τις συνθήκες.
Και τότε δεν έχουμε το δικαίωμα ,ούτε να σιωπήσουμε , ούτε να συνεχίσουμε να επιλέγουμε την αποχή.
Στο κάτω κάτω της γραφής, έρχονται και οι στιγμές που προηγείται το καλό του κοινωνικού συνόλου, έναντι της όποιας δικιάς μας προσωπικής πικρίας ή άποψης.
Σαλπάρουμε λοιπόν από σήμερα.
Με τον τρόπο που εμείς ξέρουμε.
Άμεσα, με ειλικρίνεια, με καθαρότητα, με πάθος για την αλήθεια και πίστη στις αρχές της διαφάνειας και της ελεύθερης άποψης.
Σε αυτό το ταξίδι δεν θα είμαστε μόνοι.
Θα συνταξιδέψουν μαζί μας, όλες οι υγιείς δυνάμεις της ενημέρωσης του τόπου.
Συνασπισμένα, αλληλέγγυα, δυναμικά.
Πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση να πούμε πολύ περισσότερα και πολύ πιο ενδιαφέροντα.
Συνιστούμε λίγη υπομονή.
Θεωρούμε πως το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει.
Το βέβαιο είναι πως οι εξελίξεις που θα προκύψουν θα αλλάξουν άρδην το τοπίο της ενημέρωσης.
Τόσο διαδικτυακά, όσο και έντυπα .
Επιβιβαστείτε λοιπόν και σας υποσχόμαστε πως ετούτο εδώ το ταξίδι θα είναι ωραιότερο και πιο συναρπαστικό, από οποιοδήποτε άλλο.
Ζαφείρης Στέφανος
    Άρτι αφιχθείς.

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019

Την εποχή του Χάρβαρντ,είναι μιζέρια να έχεις σπουδάσει στην Πλατεία Καλογήρων.

Το φετινό καλοκαίρι ζούμε πραγματικά υπέροχες καταστάσεις.
Ζούμε μια εικονική πραγματικότητα, που με ευκολία έχουν διαμορφώσει τα Ελληνικά Μ.Μ.Ε , εκμεταλλευόμενα απλώς την δύναμη της ενημέρωσης και την σε παγκόσμια αποκλειστικότητα ,απόλυτη ομοφωνία και σύμπλευση τους(Όλοι μαζί για το "ζουμί").
Οι Απόλυτες ομοφωνίες βέβαια όπως πολύ καλά έχει αποδείξει πολλαπλώς η Ιστορία, πάντοτε κρύβουν πίσω τους, άλλες επιδιώξεις και άλλα άνομα συμφέροντα...…….
Έχει αλλάξει λοιπόν για τα Μ.Μ.Ε η ατζέντα, έχουν αλλοιωθεί πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις, έχουν διαγραφεί διαχρονικά πολιτικά εγκλήματα, έχει σκόπιμα παραγραφεί  ποιοι είναι υπεύθυνοι για την οικογενειοκρατία και για το κομματικό κράτος των ημετέρων, και γίνεται μια τεράστια προσπάθεια Ωραιοποίησης και Αγιοποίησης, των στελεχών της πρόσφατα εκλεγμένης νέας κυβέρνησης.
Και εκεί αρχίζει και πάλι, ξαναζεσταμένη, χιλιοπαιγμένη "σούπα", το παραμύθι των νοικοκυραίων.
Και να τα Χάρρβαρντ και να τα Γαλλικά και τα πιάνα, και να τα καλοπληρωμένα μεταπτυχιακά και να τα παχιά Βιογραφικά, χάρις στους καλούς συγγενείς και να το δικαίωμα λόγου, επί παντός επιστητού, σε κάθε χθεσινό που χωρίς αιδώ και χωρίς βέβαια φόβο, κριτικάρει, αλλοιώνει και ισοπεδώνει, αξίες, πιστεύω, Ιστορικές πραγματικότητες και γεγονότα.
Και φυσικά εμείς οι απλοί, που δεν είχαμε πίσω μας, κινητήριες δυνάμεις, δεν είχαμε φράγκα, δεν είχαμε μπαρμπάδες στην Κορώνη και ότι κάναμε-και τα καλά και τα λάθη μας- τα κάναμε μόνοι μας, με τις απλές μικρές μας δυνάμεις και με το δικό μας λιγοστό και απλοϊκό μυαλό , αρχίζουμε να ξανανιώθουμε την απόρριψη-που ζήσαμε και στο παρελθόν- και την απαξίωση ενός συστήματος που επέστρεψε δριμύτερο , να ισοπεδώσει ότι είχε αφήσει στην θέση του.
Και αρχίζουν πάλι να πιπιλάνε τις καραμέλες του "πατρίς θρησκεία οικογένεια", με τους ευσεβείς Χριστιανούς που κάνουν τους μεγάλους σταυρούς, αλλά ποτέ δεν έχουν συμπεριφερθεί Χριστιανικά, με τα καλά παιδιά, που θα φοράνε ποδιά, θα πηγαίνουν στις σχολές με το βλέμμα χαμηλά και χωρίς πολιτικές ιδέες και αηδίες και με τις αστείες και επικίνδυνες φανφάρες, περί επαναφοράς της Τάξης και περί επανίδρυσης του κράτους.
Όμορφος κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος.

Πως να πούμε κουβέντα τώρα εμείς οι ταπεινοί, που σπουδάσαμε στην Πλατεία Καλογήρων?
Εμείς που μπλέξαμε από μικροί, με κομματικές οργανώσεις και αηδίες? Εμείς που κάναμε αποχές, όταν η ΝΔ του 80 απαγόρευε τις γιορτές του Πολυτεχνείου? Εμείς που πιστεύουμε στους αγώνες για την Δημοκρατία και δεν είμαστε διατεθειμένοι να πάμε σε ψυχίατρο, επειδή μία χθεσινή κυράτσα, με την κάλυψη της νέας της θέσης, για εκεί μας προέτρεψε? Εμείς που κλαίμε όταν ακούμε αντάρτικα τραγούδια, όταν βλέπουμε όλους αυτούς που πέθαναν, για την Δημοκρατία και τις αρχές της, και όταν αναλογιζόμαστε τα χαμένα χρόνια των δικών μας αγώνων-μικρών ή μεγάλων δεν έχει σημασία-για να φτάσουμε σήμερα σε αυτή την απόλυτη αποχαύνωση?
Εμείς τελικά που ζούμε στο περιθώριο και στην απλότητα του καθημερινού?
Εννοείτε βεβαίως πως τίποτα δεν θα πούμε.
Γνωρίζουμε ακριβώς που θα καταλήξει αυτή η προσπάθεια.
Γνωρίζουμε πως κανένας δεν μπόρεσε ποτέ να ξεγελά πολλούς για πολύ καιρό.
Τον δρόμο τον δικό μας τον ξέρουμε. Τον έχουμε ξαναβαδίσει και θα τον ξαναβαδίσουμε.
Είναι ο δρόμος της διεκδίκησης και του αγώνα. Γιατί ξέρουμε πως τίποτα δεν χαρίζεται και πως όλα καταχτιούνται.
Βλέπεις εμείς δεν τελειώσαμε το Χάρβαρντ, εμείς σπουδάσαμε στην Πλατεία Καλογήρων...….

Υ.Γ Μου αρέσουν τα θερμά αγωνιστικά Φθινόπωρα. Έχουν κάτι από τους άγουρους αγώνες της νιότης μας.
Ραντεβού στα γουναράδικα αγαπητοί.

        Ζαφείρης Στέφανος
Εκ Πλατείας Καλογήρων Ορμώμενος.

Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

Αλήθειες και ψέματα για τα διόδια και οι μετάΧριστόν προφήτες.......

Ξεκινώντας να καταγράψω τις σκέψεις μου, πάνω στη νέα(;;;;;;) κατάσταση που διαμορφώνεται στα Διόδια του Δήμου Ωρωπού, θα ήθελα για να προλάβω και να καλύψω όλους αυτούς που θα μιλήσουν για προσκυνημένο, να υπενθυμίσω τα παρακάτω άρθρα μου, που "ξεφωνίζουν" τόσο τον Σπίρτζη, όσο και τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, για την στάση τους σε αυτό το τόσο σημαντικό θέμα.

https://oroposavrio.blogspot.com/2018/03/blog-post_27.html
https://oroposavrio.blogspot.com/2018/03/50000-280-800-330.html
https://oroposavrio.blogspot.com/2018/04/blog-post_2.html
https://oroposavrio.blogspot.com/2018/04/blog-post_9.html
https://oroposavrio.blogspot.com/2018/04/blog-post_34.html
https://oroposavrio.blogspot.com/2018/04/14042017.html
https://oroposavrio.blogspot.com/2018/04/blog-post.html

Να σας υπενθυμίσω τέλος πως όταν εγώ έγραφα αυτά οι μισοί από τους σημερινούς αρχηγούς της κριτικής με αποκαλούσαν τζαμπατζή, και οι υπόλοιποι γραφικό.
Και φυσικά οι διάφοροι δημοσιογράφοι και δημοσιογραφίσκοι που σήμερα αποκαλύπτουν σκάνδαλα και κοροϊδία, τότε "έγλυφαν" και κοιτούσαν αλλού, γιατί υπήρχε εξουσία και "ψωμάκι" και τώρα αυτά πήγαν αλλού...………..

Πάμε τώρα να κάνουμε Ταμείο.
Ο Σπίρτζης μετά από συνομιλίες και αλληλοπροτάσεις ,καταφέρνει κατά τα φαινόμενα και παίρνει από την Νέα Οδό, το πρόγραμμα FAST PASS OROPOS, που εντάσσει τους κατοίκους του Ωρωπού σε καθεστώς δωρεάν διέλευσης από τα μετωπικά διόδια Αφιδνών.
Όλους?
5000 λέει η Νέα Οδός και τα χαρτιά που κάποιοι "ανακάλυψαν" και κυκλοφόρησαν.....
Όλοι λέει η πλευρά του πρώην Υπουργού.
Και το λέει πολιτικά, γιατί πολιτικά σκέφτηκε, πολιτικά ενήργησε και πολιτικά το βλέπει.
Τι εννοώ?
Εννοώ πως ο Σπίρτζης όπως κάθε πολιτικός, άρπαξε την ευκαιρία και ΠΕΤΥΧΕ(το γράφω με κεφαλαία, γιατί έτσι ακριβώς πρέπει), μια πρώτη νίκη για τους κατοίκους του Ωρωπού.
Και το έκανε ,έχοντας στο μυαλό του, πως εύκολα πια την επόμενη μέρα και αφού υπήρχε και ο κατάλληλος χρόνος, για να γίνει η καταμέτρηση των όσων πραγματικά το δικαιούνται , θα γίνονταν μια αναπροσαρμογή της συμφωνίας προς τα πάνω, προκειμένου να γίνει δίκαια και ρεαλιστική.
Η Νέα Οδός τώρα, σαν μια Εταιρεία που δεν την ενδιαφέρει το δίκαιο του αιτήματος των κατοίκων, μα μονάχα τα νούμερα και τα κέρδη, βρισκόμενη σε μια θέση άμυνας, αποδέχεται την πρόταση, σκεπτόμενη βέβαια εντελώς διαφορετικά. Γνωρίζοντας πως οι πιθανότητες ο ΣΥΡΙΖΑ να ηττηθεί, άρα το αγκάθι συμφωνίας Σπίρτζη, δεν θα έχει πια κανέναν άνωθεν υποστηρικτή, αποδέχεται προσωρινά και περιμένει. Γιαυτό και δέχεται 6.300 αιτήσεις, όπως η ίδια δηλώνει.
Την επόμενη μέρα λοιπόν, νιώθοντας δυνατή και απελευθερωμένη περνά στην επίθεση και δηλώνει SOULD OUT, ή στην απλή γλώσσα, ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΛΑΒΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΙΔΕ.
Ταυτόχρονα οι πρόθυμοι σταυρωτές, παίρνουν την σκυτάλη και διαγράφοντας την Ιστορία της υπόθεσης διοδίων( Σουφλιάς 2007, Χρυσοχοΐδης, Βορίδης και άλλοι πολλοί), και προβάλει τη κοροϊδία Σπίρτζη, όχι επειδή δεν έκανε τίποτα, αλλά επειδή έκανε τα μισά από ότι έπρεπε, αλλά πολύ περισσότερα από ότι είχαν κάνει όλοι μαζί.
Πουθενά βέβαια δεν αναφέρουν πως η κυβέρνηση έχει αλλάξει, πως στην εξουσία υπάρχει πλέον άλλος αρμόδιος Υπουργός και μάλιστα Καραμανλής( του Αχιλλέως βεβαίως, βεβαίως...…) και πως αυτός τώρα θα πρέπει να επέμβει για να διορθώσει την ατέλεια.....
Όχι βέβαια, γιατί στόχος δεν είναι να λυθεί το θέμα, αλλά να χρεωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τα πάντα και νάχουμε να λέμε...……..

Αγαπητοί φίλοι, όπως ακριβώς είπα και την πρώτη μέρα που πέρασα ελεύθερα και "νόμιμα" τα Διόδια, η λύση η οριστική που θα αποτελεί την δικαίωση των αγώνων τόσων και τόσων ανθρώπων, θα προέλθει μόνο από την δικιά μας πάλη και μόνο μέσα από τις δικές μας κινητοποιήσεις. Στους δρόμους του αγώνα υπάρχει  η δικαίωση. Μόνο εκεί.
Από τον καναπέ και από το πληκτρολόγιο καμιά νίκη δεν κατακτήθηκε και κανένας αγώνας δεν κερδήθηκε.
Εκεί να δω πόσοι από αυτούς που σήμερα καταλογίζουν θα είναι και θα συμμετέχουν.
Ο Σπίρτζης δεν είναι πια Υπουργός. Υπουργός είναι ο Καραμανλής(του Αχιλλέως βεβαίως βεβαίως).

Υ.Γ Ο Μόνος που μέχρι τώρα δεν έχει μιλήσει είναι ο Σπίρτζης.
Επειδή ξέρω από που προέρχεται και επειδή ενδεχομένως να τον αδίκησα τόσα χρόνια, θα περιμένω να τον ακούσω. 
Μετά τα ξαναλέμε...………

ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΟΣ


Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019

Γιατί η υποψηφιότητα του Δημήτρη Κιούση, με τον ΣΥΡΙΖΑ,έχει μια άλλη,ειδική βαρύτητα.

Μόλις πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε επίσημα η Υποψηφιότητα του Δημήτρη Κιούση, με τον ΣΥΡΙΖΑ, στην Ανατολική Αττική,για τις επερχόμενες Βουλευτικές Εκλογές.
Μια υποψηφιότητα που ήρθε να προκαλέσει μεγάλο "θόρυβο" και να ταράξει τα φαινομενικά ήσυχα πολιτικά νερά, ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ωρωπού.
Πολλοί ήταν εκείνοι που την υποδέχτηκαν με χαρά και με αισιοδοξία, αλλά και αρκετοί και αυτοί που στο άκουσμα της είδησης, ένιωσαν-ή έκανα πως ένιωσαν-έκπληξη και την επόμενη κιόλας στιγμή, άρχισαν να βρίσκουν τρόπους και λόγια για να υποβαθμίσουν την σημασία της,
Πρώτο και κύριο επιχείρημά τους, το ερώτημα:Μα είναι ο Δημήτρης Κιούσσης αριστερός?
Και φυσικά πάνω σε αυτή την "στημένη" απορία, άρχισαν να χτίζουν την άμυνα τους,απέναντι σε όλα όσα αποδεικνύει και προβάλει αυτή η κίνηση.
Μα φυσικά και δεν είναι αριστερός-με την κοινά αποδεκτή έννοια- ο Δημήτρης Κιούσσης.
Είναι όμως ταυτόχρονα, ένας πετυχημένος οικογενειάρχης, ένας πετυχημένος επιχειρηματίας-πραγματικά αυτοδημιούργητος..........-και ένα απόλυτα αγαπητός χαρακτήρας, που έχει μόνο φίλους.
Είναι ένας άνθρωπος της πιάτσας-με την καλή έννοια- που δραστηριοποιείται χρόνια στο χώρο των μεταφορών και που επιθυμεί η Ελλάδα μας, να ευημερήσει και να ξαναβρεί την πραγματική θέση,που της αρμόζει και της αναλογεί.
Είναι ένας πατέρας που ονειρεύεται και παλεύει για μια "άλλη" πιο όμορφη χώρα, για να μεγαλώσουν τα παιδιά του.
Και είναι και ένας άνθρωπος με σαφώς Δημοκρατικές θέσεις και με συνεχείς προοδευτικές παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα της ζωής, από την κοινωνική της διάσταση, μέχρι την διάσταση του αγώνα για νέες λαϊκές κατακτήσεις.
Πάντα παρών, εκεί που απαιτεί η κοινωνία, με μοναδικό κίνητρο την αγαθή του διάθεση να στηρίξει τον συνάνθρωπο και τα αιτήματα του, και με οδηγό τις αρχές και τις αξίες της διαφάνειας, της αξιοκρατίας και της συλλογικής διεκδίκησης.
Και είναι τέλος και ένα ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ, με την ευρύτερη έννοια του όρου, που πάντα με το χαμόγελο, αντιμετωπίζει την όποια δυσκολία και και την όποια αναποδιά.
Τι μπορεί λοιπόν να σκέφτηκε ένας άνθρωπος , αυτών των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων, που πιο πάνω αναφέραμε, όταν του έγινε η πρόταση, να είναι υποψήφιος Βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, στην Ανατολική Αττική?
Τίποτα περισσότερο, από τον αγώνα εκατομμυρίων Ελλήνων, που προδομένοι από μια πολιτική Εξουσία δεκαετιών, οδηγήθηκαν στην πτώχευση και τις στερήσεις, λοιδορήθηκαν από διεθνή μέσα και παγκόσμια κέντρα "κορακιών", έχασαν την δουλειά του, αλλά όχι την αξιοπρέπεια και την περηφάνια τους και ξαναξεκίνησαν από το μηδέν, να χτίσουν και πάλι, όσα είχαν και τους τα άρπαξαν.
Τίποτα περισσότερο από τον αγώνα της τελευταίας τετραετίας-που πέρα από τα λάθη , τις παραλήψεις και τα πισωγυρίσματα-επανέφερε το χαμόγελο και την αισιοδοξία και άνοιξε ένα παράθυρο στο μέλλον,αυτού του τόπου.
Τίποτα περισσότερο από την αποκατάσταση των αξιών,της δικαιοσύνης , της ισονομίας, του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Τίποτα περισσότερο από την αξιοπρέπεια του απλού πολίτη, που όσο και αν πάλεψαν,τα ντόπια και ξένα κέντρα , δεν μπόρεσαν να του την αφαιρέσουν.
Σκέφτηκε δηλαδή με την καρδιά, την ψυχή και το συναίσθημα και αποδέχτηκε, θεωρώντας μάλιστα πως δεν είχε δικαίωμα να αρνηθεί.
Γιαυτό το λόγο, η υποψηφιότητα του Δημήτρη Κιούσση, όπως και άλλες δεκάδες τέτοιες σε όλη την Ελλάδα, ανοίγει μια νέα πτυχή, στην κρίσιμη Εκλογική μάχη που έρχεται και σηματοδοτεί την δημιουργία, ενός μεγάλου δημοκρατικού μετώπου, που βάζει στην άκρη ταμπέλες και παρελθοντικούς χαρακτηρισμούς ,προωθεί τις κοινές προοδευτικές αρχές, που χαρακτηρίζουν κάθε σωστό πολίτη,και φράζει το δρόμο στην παλινόρθωση της Δεξιάς παράταξης, που εμφανίζεται, ως δολοφόνος στο τόπο του εγκλήματος, αλλά με το προσωπείο του αγαθού ελευθερωτή, στοχεύοντας στον αφανισμό των λαϊκών  κατακτήσεων και στο μηδενισμό των όποιων νέων αιτημάτων.
Γιαυτό η υποψηφιότητα του Δημήτρη Κιούσση, έχει ιδιαίτερη σημασία και δίνει μια νέα δυναμική στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ευαισθητοποιώντας καίρια και καταλυτικά, μεγάλες μάζες ανθρώπων, που τώρα βλέπουν έναν ακόμα λόγο, να στηρίξουν την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Εμείς εννοείτε πως θα στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια, με όλες μας τις δυνάμεις και σε αυτό το πλαίσιο, καλούμε ανοιχτά, όλους τους Δημοκρατικούς πολίτες, να στηρίξουν και αυτοί, αυτό το πρωτοποριακό βήμα, δίνοντας την ευκαιρία, να ανθίσουν, οι ιδέες και οι συλλογικότητες και να μπουν στο περιθώριο, ψευδεπίγραφα παρελθοντικά διλήμματα που χώριζαν έντεχνα και κακόβουλα, τους πολίτες σε δεξιούς και αριστερούς, με στόχο να περάσουν άλλες επιδιώξεις και άλλους σκοτεινούς σκοπούς.
Ψήφο λοιπόν στον Δημήτρη Κιούσση,γιατί πιστεύουμε στον άνθρωπο και στις αξίες του.
Ψήφο στον Δημήτρη Κιούσση,γιατί πρέπει και μπορεί να ανθίσει το χαμόγελο και η αισιοδοξία.

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2019

Γιατί να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ στις 7 του Ιούλη?

Τι να ψηφίσω στις 7 του Ιούλη?
Ένα ερώτημα που πραγματικά βασανίζει πολύ κόσμο και αποτελεί ένα υπαρκτό δίλημμα, η απάντηση του οποίου θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και το αποτέλεσμα της επικείμενης Εκλογικής μάχης.
Το περίεργο βέβαια είναι πως αυτό το ερώτημα τίθεται σε συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων, με τεράστια και καθοριστική δύναμη.
Συγκεκριμένα τίθεται στον χώρο που έχουμε συνηθίσει να χαρακτηρίζουμε σαν Κεντροαριστερά,έναν χώρο που πάντα παίζει τον καθοριστικό ρόλο, στις όποιες πολιτικές εξελίξεις και που είναι συνυφασμένος με ότι θετικό έχει συντελεστεί σε αυτόν τον τόπο.
Πως λοιπόν σκέφτεται ένα κεντροαριστερός σήμερα και ποια είναι τα υπαρκτά διλήμματα που αντιμετωπίζει?
Η πρώτη ομάδα που συναντάμε λέει πως είμαι απογοητευμένος από τον ΣΥΡΙΖΑ και από την "δεξιά" συντηρητική του μετάλλαξη και ως εκ τούτου σκέφτομαι να τον τιμωρήσω, ψηφίζοντας Δεξιά...........
Πραγματικά περίεργη αντίληψη, που από όποια πλευρά και αν προσπαθήσεις να την προσεγγίσεις καταλήγεις σε νοητικό-και όχι μόνο-αδιέξοδο......
Δηλαδή τιμωρώ την δεξιά στροφή,ψηφίζοντας δεξιά!
Και με αυτό τον τρόπο, ποιον ακριβώς τιμωρώ?
Τον ΣΥΡΙΖΑ, ή τελικά τον ίδιο μου τον εαυτό, αφού διά της τιμωρίας κάνω ακόμα δυσχερέστερη την θέση μου?
Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να θυμίσω πως δεν είναι απλά ένα παιχνίδι, στο οποίο επιλέγω να τιμωρήσω κάποιον , επειδή μου χαμογέλασε στραβά ή δεν μου είπε καλημέρα.
Πρόκειται για την ίδια την ζωή και για τις συνθήκες που σε μεγάλο βαθμό την καθορίζουν.
Γιατί ας μην γελιόμαστε, όλοι εμείς, που δεν είχαμε την  τύχη να τελειώσουμε το Χάρβαρντ και που συμβιβαστήκαμε με τα 700 ευρώ μισθό, προκειμένου να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας,, δεν έχουμε το περιθώριο να μπούμε σε νέες περικοπές εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Άρα λοιπόν αυτή η θέση κατά την ταπεινή μου άποψη, στερείται οποιασδήποτε βάσης και στην ουσία αποτελεί πισωγύρισμα , με απροσδιόριστες συνέπειες.
Άλλη ομάδα ανθρώπων στον χώρο της κεντροαριστεράς, λέει και υποστηρίζει, πως για να τιμωρήσω τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ψηφίσω ένα μικρό κόμμα.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του θέματος, που έχει λογική βάση, αλλά που τελικά καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα.
Οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην επικράτηση της Δεξιάς παράταξης, με τις γνωστές και δοκιμασμένες πρακτικές και με τα αναμενόμενα καταστροφικά αποτελέσματα.
Και μάλιστα θα πρέπει σε αυτό το σημείο να δούμε τι ακριβώς έγινε με τα μικρά κόμματα που σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, για διάφορους λόγους κατάφεραν να ξεπεράσουν το 3% και να μπουν στην βουλή, εκλέγοντας 5-6 βουλευτές το καθένα.
Υπάρχει κάποιο από αυτά σήμερα?Εκπροσωπούν κάποια υπαρκτή Εκλογική βάση?Εκφράζουν κάτι το διαφορετικό,κάτι το ελπιδοφόρο?
Όχι βέβαια.
Διαλύθηκαν, στέλνοντας τα στελέχη τους στο ένα ή στο άλλο μεγάλο κόμμα.......
Άρα εκείνη η ψήφος διαμαρτυρίας κατέληξε στον κάλαθο των αχρήστων, της πολιτικής Ιστορίας του τόπου.
Να διευκρινίσω πως αυτή η άποψη μου δεν αφορά το ΚΚΕ ,που διαχρονικά και με συνέπεια εκφράζει συγκεκριμένο ποσοστό ανθρώπων, που έχουν μια άλλη άποψη για το πως πρέπει να διακυβερνηθεί η χώρα.
Μια ιδιαίτερη αναφορά νομίζω πως χρειάζεται να γίνει και στον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματά το ΚΙΝΑΛ.
Χρησιμοποιεί λοιπόν μια λάθος τακτική προσέγγιση στο ζήτημα και στις προεκτάσεις του, αφού βάζει στο ίδιο τσουβάλι τους πάντες, μηδενίζοντας τις όποιες ιδεολογικές διαφορές και προσδοκώντας απλά να συμμετάσχει σε μια επόμενη κυβέρνηση,ανεξάρτητα με ποιον και με ποια πολιτική συμφωνία.
Λες και η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι απλό μαρκετίστικο "κόλπο" που δεν έχει αρχές και αξίες.
Ας θυμηθούμε πως ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, έβαζε πάντα διαχωριστική γραμμή, την οποία υποστήριζε με πάθος και πως πάντα μιλούσε για τις Δημοκρατικές δυνάμεις.....
Αν λέω κάτι λάθος παρακαλώ διορθώστε με.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και στο κομμάτι του κόσμου, που επιλέγει τον δρόμο της αποχής, θεωρώντας έτσι πως τιμωρεί το Πολιτικό σύστημα.
Αυτό και αν είναι λάθος.Η Αποχή να είναι ο νικητής των εκλογών και άλλος να εκλέγεται.
Δια της απουσίας μου λοιπόν να επιτρέπω την άλωση της δικιάς μου αυριανής μέρας.
Και τότε βέβαια χάνω το δικαίωμα και της κάθε επόμενης διαμαρτυρίας και του κάθε διαφορετικού πολιτικού λόγου, αλλά και της κάθε παρεμβατικής επιδίωξης.
Επέλεξα και θα πρέπει να ανεχτώ.
Τόσο απλά!

Με αυτές λοιπόν τις σκέψεις ξέρω πως πορεύεται η τεράστια πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Είναι απόλυτα θυμωμένη με την συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ, θυμάται με πίκρα το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, αναπολεί με λαχτάρα εκείνες τις μέρες που έδειχναν πως η Ελλάδα αλλάζει και ψάχνει τρόπο να τα εξωτερικεύσει όλα αυτά.
Οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι, που όλα τα αντιμετώπιζαν με σοφία και μέσα από την Ιστορική ,διαχρονική τους πορεία, έλεγαν το περίφημο και απόλυτα αληθινό:Το μη χείρον βέλτιστον!!!!
Νομίζω πως στην περίσταση "ταιριάζει γάντι".
Η Δημοκρατική λογική και η πολιτική συνέπεια, επιτάσσει να δώσουμε ακόμα μια ευκαιρία στην έστω και κουτσουρεμένη Αριστερή άποψη.Έγιναν άλλωστε πολλά βήματα προς την προοδευτική κατεύθυνση και έγιναν οι πρώτες βαθιές τομές, που αν αφεθούν στην μοίρα τους θα χαθούν και θα εγκαταλειφθούν.
Αλίμονο αν γίνουμε εμείς η αιτία να επιστρέψει ένας ολόκληρος σαθρός μηχανισμός που οδήγησε στα μνημόνια και στην λαϊκή εξαθλίωση, την ώρα που τα παιδιά του Χάρβαρντ, θησαύριζαν και κερδοσκοπούσαν, στις πλάτες ενός ολόκληρου Έθνους.

Υ.Γ oroposavrio: 
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ, όχι γιατί επικροτώ, ούτε γιατί είμαι ευχαριστημένος.
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ , γιατί δεν θέλω να ξαναδώ όλους αυτούς που μου κατέστρεψαν την ζωή, να επιστρέφουν και μάλιστα σαν ελευθερωτές.
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ,γιατί δεν τέλειωσα το Χάρβαρντ, και δουλεύω "νοικιασμένος" με 700 Ε μισθό, ενώ ξέρω πως αξίζω και δικαιούμαι πολλά περισσότερα, τα οποία ποτέ δεν θα αποκτήσω, γιατί έτσι θέλησαν αυτοί.
Και στην τελικά ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πιστεύω,πως κανένα μέλος της οικογένειας Μηστοτάκη, δεν μπορεί και δεν θέλει να βοηθήσει στο παραμικρό αυτόν τον λαό.Η Ιστορία τους και η διαχρονική τους πορεία το έχει αποδείξει.

ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Με το θάρρος της γνώμης μου

Κυριακή 19 Μαΐου 2019

Η Προσωρινή νίκη για τα Διόδια,ανήκει σε αυτούς που αγωνίστηκαν γιαυτήν. Φανερά και παληκαρίσια!Όλα τα άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση.!

Σήμερα ο Υπουργός Υποδομών κύριος Σπίρτζης ανακοίνωσε πως μέχρι τις 31/12/2022,θα είναι ελεύθερη η διέλευση στα Διόδια, για τους κατοίκους του Δήμου Ωρωπού και Βαρνάβα, χωρίς κανέναν περιορισμό,αν είναι πλευρικά ή μετωπικά.
Δικαιολόγησε το έως 31/12/2022,λέγοντας πως μέχρι τότε θα έχει εφαρμοστεί η χιλιομετροχρέωση,πράγμα βέβαια που δεν αφορά τους κατοίκους του Ωρωπού,μιας και η αδικία θα συνεχίσει να υφίσταται και με αυτό το μέτρο.
Η Λύση ήταν είναι και θα παραμένει μία και μοναδική.Ελεύθερη διέλευση πάντα.
Για να μην το πάμε ακόμα πιο μακρυά και υπενθυμίσουμε για άλλη μια φορά, το σύνθημα:
ΔΡΟΜΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ!!!!!
Και είναι πραγματικά άξιο απορίας το ερώτημα,γιατί τώρα?
Γιατί κάτι που έπρεπε να έχει εφαρμοστεί από την πρώτη μέρα, αυτονόητα και δίκαια,ταλαιπώρησε μια ολόκληρη κοινωνία για τέσσερα ακόμα χρόνια  και έφτασε να εμφανιστεί σαν προεκλογική παροχή, που λογικό είναι να χάνει την αξία της και να μετατρέπεται στα χέρια των γνωστών Θυτών- που κατάντησαν έτσι την Ελλάδα-σε μέσο προπαγάνδας και σπέκουλας?
Γιατί έπρεπε να συρθούν και να ταλαιπωρηθούν δεκάδες συμπολίτες μας, με πρόστιμα-κρεμάλες, και γιατί θα έπρεπε να αναγκαστούν πολλοί από αυτούς να πληρώσουν, κάτι που σήμερα με την απόφαση αυτή, αποδεικνύεται και από την πλευρά της Εξουσίας ,πως ήταν άδικο και παράνομο?
Και γιατί έπρεπε να καλλιεργηθεί ο μύθος-όπως σήμερα αποδεικνύεται-των συμβάσεων που μας δένουν με τους Εργολάβους και δεν μας επιτρέπουν να αλλάξουμε τίποτα και να καταλήγουν οι ίδιοι σήμερα, να αναιρούν τον ίδιο τους τον εαυτό και να χρησιμοποιούν, αστείες τεχνικές δικαιολογίες, για να εξηγήσουν την κωλοτούμπα της τελευταίας στιγμής?
Δικαιώνονται τελικά όσοι με σατιρικό λόγο υποστηρίζουν, πως αν στην Ελλάδα είχαμε κάθε χρόνιο Εκλογές, θα ζούσαμε στον παράδεισο....................
Θεωρώ απολύτως λάθος αυτή την στρατηγική που ακολούθησε ο κύριος Σπίρτζης, μιας και θα μπορούσε σήμερα να είναι ήρωας, ενός ολόκληρου λαού, αν είχε έγκαιρα κάνει αυτό που κάνει τώρα.
Και φυσικά δεν θα είχε επιτρέψει σε όλους αυτούς που συμμετείχαν και πρωταγωνίστησαν στην διαμόρφωση της ομηρίας των δρόμων, από τα συνδικάτα των Εργολάβων,να εμφανίζονται σήμερα στο ρόλο του τιμητή και να μιλούν για ένα νέο: Τσοβόλα δώστα όλα..........
Κρίμα πραγματικά να χάνεται στο έλεος της προεκλογικής μηχανής, μια κίνηση για την οποία θα ένιωθαν-έστω και προσωρινά-δικαιωμένοι,όλοι αυτοί που αγωνίστηκαν-ο καθένας από το μικρό ή το μεγάλο του μετερίζι-για να αποδοθούν οι δρόμοι ελεύθεροι στον πολίτη του Δήμου Ωρωπού και όχι μόνο.



Δευτέρα 1 Απριλίου 2019

ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΩΡΩΠΟ.Νέα Δημοτική Ομάδα με υποψήφιο Δήμαρχο τον Στέφανο Ζαφείρη.

Ανακοινώνεται επίσημα τα επόμενα εικοσιτετράωρα μια νέα Δημοτική κίνηση, με επικεφαλής και υποψήφιο Δήμαρχο τον Στέφανο Ζαφείρη, με διακριτικό τίτλο "ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΩΡΩΠΟ".
Μια κίνηση έκπληξη που αν και εμφανίζεται εντελώς ξαφνικά, προφανώς "χτιζόταν" στο παρασκήνιο, από στελέχη που δεν είχαν τοποθετηθεί ακόμα, αλλά και από νέους συμπολίτες μας, όλων των ηλικιών, που αναζητούσαν μια άλλη φωνή και μια άλλη προοπτική στην προσέγγιση και την επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν την περιοχή μας.
Όπως αναφέρουν ασφαλείς επιβεβαιωμένες και διασταυρωμένες πληροφορίες μας, στην κίνηση συμμετέχουν ο Πρώην Αντιδήμαρχος Ανδρέας Λέκκας, οι Πρώην Πρόεδροι των Δημοτικών Κοινοτήτων Αυλώνα Άρης Πάντος και Αφιδνών Μάκης Κεμπεσίδης, ο πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Πολυδενδρίου Στέλιος Μπατζάκας, ο πρώην ταμίας της Α βάθμιας Σχολικής Επιτροπής και νυν Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Υπουργείου Οικονομικών Γιάννης Μαστρογιαννόπουλος,η Διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Νέων Παλατίων Ανθίπη Κυριακίδη-Νικολάου, οι επιχειρηματίες Σαπατίνας Θανάσης από τα Νέα Παλάτια, Τζιαχρήστας Νικόλαος, Κασαπογλου Λάμπρος από το Συκαμινο από τα Νέα Παλάτια, Μίχας Νικόλαος από τον Κάλαμο, Πάνος Κολιαστάσης από τον Κάλαμο, Δάβρης Αδαμάντιος από το Χαλκούτσι,ο Κώστας Θέμελης από τον Αυλώνα, ο Πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου της Νέας Πολιτείας Μάκης Βασιλόπουλος και πολλοί άλλοι που θα ανακοινωθούν με εκτενή ανακοίνωση τις αμέσως προσεχείς ώρες.
Την πλήρη δημοσιογραφική κάλυψη και οργάνωση θα έχει η γνωστή Εκδότης, Άννα Μαρία Τσαρουχά,που θα είναι και υποψήφια.
Χαρακτηριστικό είναι πως κοντά στην κίνηση βρίσκονται δύο πρώην Δήμαρχοι, αλλά και ένας Υποψήφιος Βουλευτής και πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Ωρωπού, που προς το παρών δεν επιθυμούν να ανακοινωθούν τα ονόματα τους.
Σε δήλωση του ο Υποψήφιος Δήμαρχος Στέφανος Ζαφείρης μας είπε, πως η Παράταξη δεν κατέρχεται για να παίξει το ρόλο του φτωχού συγγενή, αλλά για να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στα Δημοτικά δρώμενα.
Η Κίνηση δημιουργεί αρκετά ανοιχτά μέτωπα αφενός γιατί μένει να δούμε πως θα αντιδράσουν επιστήθιοι φίλοι του Υποψηφίου Δημάρχου Στέφανου Ζαφείρη, που έχουν πάρει ήδη θέση, όπως ο Ευάγγελος Ηλιάσκος και ο Παναγιώτης Βασιλάκος ,όπως και ο Πρώην Δήμαρχος Γιάννης Οικονομάκος, του  οποίου ο Στέφανος Ζαφείρης, υπήρξε για πολλά χρόνια στενός συνεργάτης, αλλά και κουμπάρος και αφετέρου πως θα αντιδράσει η Οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ της περιοχής, μιας και όπως μάθαμε ο νέος Υποψήφιος Δήμαρχος επιθυμεί το χρίσμα.
Είναι βέβαιο πως οι επόμενες μέρες θα είναι καθοριστικής σημασίας και θα δείξουν πολλά για το πόσο δυνατή θα είναι αυτή η νέα κίνηση και τον πιο ακριβώς ρόλο μπορεί να παίξει.

Κυριακή 31 Μαρτίου 2019

Η Αυξημένη προσμονή και η κοινωνική ανυπομονησία,αποδεικνύει την αναγκαιότητα....

Είναι κάποιες φορές που η αυξημένη κοινωνική ανυπομονησία, ξεπερνά και τις πιο "τρελές" προσδοκίες και αποδεικνύει πως υπάρχει αναγκαιότητα και αναζήτηση ελπίδας.
Τότε λοιπόν αναρωτιέσαι μήπως οι όποιες σου επιλογές έχουν καθυστερήσει και έχουν αφήσει να χαθεί πολύτιμος χρόνος?
Τότε αρχίζεις να σκέπτεσαι τα όσα έγιναν, γίνονται και θα γίνουν και αρχίζεις να αμφιβάλεις, μήπως η παραμονή σου στο "καβούκι" του ηθελημένου απομονωτισμού σου, δεν προσφέρει τελικά ούτε στον εαυτό σου, αλλά ούτε και στους γύρω σου.
Τότε αρχίζει να σε "γαργαλάει" εκείνη η ζωοποιός δύναμη που οπλίζει τα όνειρα και δίνει φτερά στην φαντασία, αλλά και στην ελπίδα.
Και ακούς ξανά εκείνη την φωνή-προφανώς της συνείδησης σου-που σου επαναλαμβάνει όλα εκείνα για τα οποία αγωνίστηκες και πάλεψες και τώρα τα έχεις εγκαταλείψει, θυμίζοντας σου μια άλλη πραγματικότητα, που ναι μεν έχει παρέλθει και διαφοροποιηθεί, αλλά εξακολουθεί να στέλνει τα ίδια μηνύματα για μια άλλη κοινωνία, πιο δίκαια, πιο ανθρώπινη, πιο δημοκρατική, πιο αληθινή.
Εκείνες λοιπόν τις στιγμές, αμφιταλαντεύεσαι και αρχίζεις να μετράς, τους δρόμους που ανοίγονται μπροστά σου.
Θα επικρατήσει εκείνη η φωνή που λέει βγες από το καβούκι σου, ή θα συνεχίσεις να βαδίζεις τον μοναχικό δρόμο της διαφορετικότητας-κάποιοι την λένε και γραφικότητα?
Νομίζω πως είναι κοντά η ώρα της όποιας απόφασης...….
Άλλωστε όπως έγραψα και στην αρχή :Η Αυξημένη προσμονή και η κοινωνική ανυπομονησία, αποδεικνύει την αναγκαιότητα...….

Ζαφείρης Στέφανος
(Ταξιδευτής)

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019

Αποκλειστικό.Τις επόμενες μερες,το τοπίο στον Ωρωπό,αλλάζει!

Σύμφωνα με αποκλειστικές, απόλυτα διασταυρωμένες και έγκυρες πληροφορίες μας, τις επόμενες μέρες, βγαίνει στον αέρα μια είδηση που αλλάζει τα δεδομένα και δημιουργεί νέες συνθήκες στον Δήμο Ωρωπού.
Φαίνεται πως διεργασίες που είχαν ξεκινήσει εδώ και καιρό, με απόλυτη μυστικότητα και οργάνωση, έχουν την τελική τους κατάληξη και από ώρα σε ώρα αναμένονται ανακοινώσεις και λεπτομέρειες.
Οι πρωταγωνιστές μας δήλωσαν πως μάλλον την Κυριακή, ή το αργότερο την Δευτέρα θα έχουν γίνει γνωστές όλες οι λεπτομέρειες και όλο το καυτό παρασκήνιο.
Σε αναμονή λοιπόν των εξελίξεων, σας καλούμε να παραμείνετε συντονισμένοι εδώ ,μιας και εδώ θα χτυπήσει η καρδιά των γεγονότων και εδώ θα "σκάσει" η "βόμβα".
Ξέρετε πως το OROPOSAVRIO,έχει πάντα τον τρόπο να εκπλήσσει και να ενημερώνει.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2019

Τι ακριβώς σημαίνει αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά?

Με ιδιαίτερη χαρά, αλλά και άλλο τόσο προβληματισμό διαβάζω τις ανακοινώσεις διάφορων καλών φίλων και γνωστών, που μας πληροφορούν πως αποφάσισαν μετά από ώριμη σκέψη να θέσουν υποψηφιότητα και να διεκδικήσουν την ψήφο μας, από διάφορες θέσεις, σε τοπικό, περιφερειακό ή και γενικό επίπεδο.
Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των δηλώσεων είναι η πεποίθηση τους πως μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν τον τόπο να γίνει καλύτερος.
Και στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτό ισχύει, τουλάχιστον σαν πρόθεση από πλευράς τους.
Άσχετα αν αποδεικνύεται στην πορεία, πως άλλο πρόθεση και άλλο αποτέλεσμα, τόσο στην ζωή όσο και στην Πολιτική, όταν μάλιστα τα περισσότερα πράγματα γίνονται πέρα και πάνω από την θέληση και την πρόθεση μας και έχουν να κάνουν με προκαθορισμένες διαδικασίες, που υποτίθεται διασφαλίζουν την αποτελεσματικότητα , αλλά και την  διαφάνεια, αλλά που στην πραγματικότητα τις περισσότερες φορές απλά φρενάρουν και αδρανοποιούν την καλή πρόθεση και επιβάλλουν την γραφειοκρατία και την καθυστέρηση.
Τα γνωρίζουν άραγε όλα αυτά οι αγαπητοί νεόκοποι υποψήφιοι όλων των βαθμίδων?
Γνωρίζουν άραγε πως ο δρόμος της πολιτικής δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά τις περισσότερες φορές με "τσουκνίδες" ,που για να τις αποφύγεις δεν χρειάζονται μόνο αγνές προθέσεις ,αλλά και "πολιτικές ακροβασίες"?
Από προσωπική εμπειρία, αλλά και από ακούσματα, ξέρω πως τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζουν τίποτα από όλα αυτά και θεωρούν πως αυτοί είναι που μπορούν όλα να τα αλλάξουν και όλα να τα επιλύσουν!
Εκτός βέβαια από κάποιους που επειδή ακριβώς γνωρίζουν πως ο δρόμος προς την κόλαση, είναι στρωμένος με αγνές προθέσεις, επιδιώκουν αυτόν τον δρόμο, μιας και ξέρουν πως μια ενδεχόμενη κόλαση, μπορεί να αποτελεί γι αυτούς έναν προσωπικό παράδεισο.
Οπότε χαλάλι το ταξίδι...…
Σε κάθε περίπτωση εννοείτε πως είναι θεμιτές και απαραίτητες οι νέες υποψηφιότητες και οι προσχωρήσεις νέων ανθρώπων στα κοινά, αρκεί αυτό να γίνεται ώριμα, με συντεταγμένη και ξεκάθαρη σκέψη και με απόλυτο ζύγισμα, του τι μπορώ σαν άνθρωπος να προσφέρω στον τόπο και στους πολίτες.
Όχι επειδή έχω μεγάλο σόι που θα με στηρίξει και θα με εκλέξει, όχι επειδή έχω μεγάλη πελατεία που θα με απογειώσει σε ψήφους, όχι επειδή έχω τον τρόπο να "πιέζω" μεγάλο αριθμό ανθρώπων, είτε λόγω θέσης, είτε λόγω οικονομικής ευμάρειας, όχι επειδή "κληρονόμησα" εκλογική πελατεία.
Αλλά επειδή πιστεύω βαθιά μέσα μου και το έχω αποφασίσει, πως ναι μπορώ να βάλω ένα λιθαράκι παραπάνω για να φτιάξει αυτός ο τόπος και πως ναι μπορώ να συγκρουστώ με όλους και με όλα προκειμένου να αλλάξει αυτή η ρημάδα η καθεστωτική νοοτροπία που διακατέχει κάθε ομάδα, που διοίκησε, διοικεί και θα διοικήσει.
Μπορούν άραγε όλοι αυτοί οι καλοί φίλοι που κατέρχονται με θάρρος και σιγουριά στον εκλογικό στίβο να πραγματοποιήσουν αυτή την αλλαγή και να θέσουν τέρμα σε μια Διοίκηση που συνήθισε να Διοικεί με την τετριμμένη δικαιολογία "εμείς θέλουμε, αλλά δεν μας αφήνει το σύστημα να κάνουμε τομές και αλλαγές"?
Συγχωρήστε με αλλά πιστεύω πως η τεράστια πλειοψηφία δεν μπορεί και δεν θα το καταφέρει.
Πάει σε αγεωγράφητα νερά και έχει να ανταγωνιστεί και δεκάδες "πολιτικούς Μαθουσάλες", που και γνωρίζουν και μπορούν να επιπλεύσουν και να βγουν στον αφρό...….
Κλείνοντας αυτές τις σκόρπιες σκέψεις μου και επειδή ξέρω πως θα κατηγορηθώ για μηδενισμό και για στρογγυλοποιήσεις, θα ήθελα να υπενθυμίσω πως για πολλά χρόνια, ανήκα σε ομάδες που θεωρούσαν πως ήρθε η ώρα να τα αλλάξουμε όλα.
Πολλές φορές μάλιστα μας δόθηκε η ευκαιρία να το πραγματοποιήσουμε.
Τι αποδείχθηκε στο τέλος?
Πως τελικά η ευκαιρία ήταν ψευδεπίγραφη, χωρίς ουσία και πως τελικά το σύστημα είχε καταφέρει να μας ξεγελάσει και να μας χρησιμοποιήσει, προκειμένου να αποκτήσει "ζωή και διάρκεια" ,μέσα από τις δικιές μας αυταπάτες και τις δικές ανικανότητες...………….

Υ.Γ Αυτός ο τόπος θα αλλάξει όταν αλλάξουμε εμείς.
Όταν όλοι αποφασίσουμε πως επειδή τα χρόνια περνούν και πως τα παιδιά μας περιμένουν να ζήσουν σε έναν καλύτερο κόσμο, θα πρέπει κάποια στιγμή να βάλουμε μπροστά το ΕΜΕΙΣ και να αφήσουμε κατά μέρους το ΕΓΩ...……
Το αντέχουμε???????

Ζαφείρης Στέφανος
Παρών διά της απουσίας 

Ποιο είναι το πραγματικό δίλλημα των Εκλογών της 8ης Οκτωβρίου στον Δήμο Ωρωπού?

  Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε αυτή η προεκλογική περίοδος παρακολουθούμε την προσπάθεια του ενός εκ των διεκδικητών, συγκεκριμένα του Δη...