Χάνεται πλέον η υποχρεωτική εκ του νόμου, "κυβερνητική" πλειοψηφία και γίνεται επιτακτική η ανάγκη των συνεργασιών, στο πλαίσιο κοινών δεσμεύσεων και κοινών στόχων.
Μια νέα κατάσταση που αποτελούσε καίριο αίτημα ετών, μιας και πάντα μιλούσαμε για την καθιέρωση της απλής και ανόθευτης Αναλογικής, προκειμένου να εκφράζεται ανόθευτα και με σαφήνεια η λαϊκή εντολή και να ισοσταθμίζεται η λαϊκή βούληση με την νομή της Εξουσίας.
Πολύ καλό βέβαια για να είναι αληθινό, όπως αποδεικνύουν τα πρώτα δείγματα από όλη την Ελλάδα.
Ο Νομοθέτης φρόντισε να θεσμοθετήσει την διαδικασία, αλλά δεν φρόντισε και δεν μπορούσε φυσικά, να θεσμοθετήσει και να εμφυσήσει και την απαιτούμενη νοοτροπία.
Η Πλειοψηφία των όσων ασχολούνται με τα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έχουν μυηθεί σε έναν άλλο τρόπο Διοίκησης.
Έχουν μάθει να λειτουργούν κάτω από την δυναμική και την λογική των πλειοψηφιών, που εύκολα και χωρίς πολλά δεν και αλλά, "επιβάλουν" την άποψη τους.
Πως να "προσγειωθούν" τώρα στην λογική της συνεργασίας?
Κάπως έτσι έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα και στον Δήμο Ωρωπού.
Ο νέος Δήμαρχος Γιώργος Γιασημάκης έχει 17 Δημοτικούς Συμβούλους, όσους ακριβώς έχει και ο πρώην Δήμαρχος Θωμάς Ρούσσης.
Ακολουθεί με 5 συμβούλους ο Διονύσης Καμπιώτης και ο συνδυασμός που υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ ,υπό τον Χασιώτη με 2 συμβούλους.
Δύσκολο το εγχείρημα. Αριθμητικά πρωτίστως, αλλά και λειτουργικά εξίσου.
Ο Δήμαρχος επέλεξε προφανώς να πορευτεί με την δύναμη της δικιάς του ομάδας, στηριζόμενος στις αλλαγές που έγιναν από την νέα κυβέρνηση στον ισχύοντα Εκλογικό νόμο ,θεωρώντας πως οι άνθρωποι που τον εμπιστεύτηκαν και τον στήριξαν έχουν την δυνατότητα και δικαιούνται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Είναι μια τίμια προσέγγιση, που εμπεριέχει βέβαια το ρίσκο που γεννά η μη ύπαρξη πλειοψηφίας.
Η Αλήθεια είναι πως ο νέος Δήμαρχος, επειδή έχει χρόνια "ζυμωθεί" με τις πολιτικές διαδικασίες, είναι πολύ δυνατός "παίχτης" και δύσκολα πέφτει σε πολιτικά λάθη, μιας και ζυγίζει την κάθε κίνηση, και την κάνει, αφού πρώτα την ελέγξει από όλες τις πλευρές της.
Από την άλλη η πλευρά του πρώην Δημάρχου, φαίνεται πως επιλέγει την γραμμή της σκληρής αντιπαράθεσης και της απόλυτης άρνησης, χρησιμοποιώντας σαν εξήγηση το ότι ο νυν Δήμαρχος και η ομάδα του, αυτό έκαναν για πέντε χρόνια, απέναντι στην δικιά του Διοίκηση.
Δύσκολη απόφαση. Τόσο ως προς την λήψη της, όσο και ως προς την εφαρμογή της.
Είναι πολιτικά λογικό να μην δίνεται η μίνιμουμ περίοδος χάριτος σε μια νέα Διοίκηση?
Είναι πολιτικά ορθό να καταδικάζουμε εκ των προτέρων μια Δημοτική Αρχή, που δεν έχει κλείσει ακόμα μήνα και να την χαρακτηρίζουμε ανίκανη, πριν καν αρχίσει να διοικεί?
Αντέχει μια Δημοτική ομάδα, με πολλά νέα πρόσωπα μάλιστα, να βρίσκεται τέσσερα χρόνια στα χαρακώματα?
Δύσκολα ερωτήματα, με απαντήσεις που αναμένεται να αρχίσουν να δίνονται πολύ σύντομα.
Πάντως για την οικονομία του κειμένου, αλλά και για υπενθύμιση των γεγονότων, θα θέλαμε να αναφέρουμε, πως ο κύριος Ρούσσης κυβέρνησε πέντε χρόνια, εξαιτίας ενός άλλου Εκλογικού νόμου, γιατί αν ίσχυε αυτός ο Εκλογικός νόμος το 2014,η δικιά του διοίκηση θα ήταν πολύ δύσκολη, για ευνόητους αριθμητικούς και όχι μόνο λόγους.
Εμείς διαφωνούμε με αυτή την απόφαση, αλλά το μέλλον και η Ιστορία θα δείξει ποιος έχει δίκιο τελικά.
Το τρίτο κομμάτι του παζλ, φαντάζει και είναι και αυτό περίπλοκο.
Ο Διονύσης Καμπιώτης, μετά από έναν μεγάλο και πρωτότυπο Εκλογικό αγώνα, κατάφερε να εκλέξει 5 Δημοτικούς Συμβούλους.
Ο κόσμος θεώρησε πως θα μπει σε διαδικασίες πολιτικού "παζαριού" προκειμένου να δώσει την στήριξη του στον νέο Δήμαρχο.
Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συνέβη , διαψεύδοντας τελικά αυτούς που είχαν σπεύσει να το προδικάσουν.
Προφανώς ο Διονύσης επέλεξε την μετριοπαθή στάση της στήριξης των θετικών και της απόρριψης των αρνητικών, δίνοντας με αυτό τον τρόπο, μια άλλη υπόσταση στον όρο υγιής Αντιπολίτευση.
Εάν καταφέρει μάλιστα να το εφαρμόσει, μόνο θετικά μπορεί να αποκομίσει τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο, όσο και η εν γένει Δημοτική λειτουργία.
Δεν θα βάλουμε την εξίσωση την παράταξη που υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ, μιας και έχει έτσι και αλλιώς διαχωρίσει την θέση της, από κάθε λογής συνεργασίες και έχει μια καθορισμένη στάση, που ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή όχι κάποιος μαζί της, χαρακτηρίζεται από συνέπεια και συνέχεια.
Αυτή είναι η κατάσταση όπως διαμορφώνεται, μετά τις Εκλογές του Μαϊου.
Θεωρώ πως πολλά πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, όπως επίσης και πολλά πράγματα μπορούν να διαφοροποιηθούν, μιας και στις σκέψεις των όσων ασχολούνται με τα κοινά, υπάρχει η λογική της Εξουσίας, όχι πάντα εκ του πονηρού σκεπτόμενοι, αλλά με την έννοια της ευκαιρίας να αποδείξεις πως μπορείς να προσφέρεις.
Υ.Γ του oroposavrio: Για φανταστείτε να ίσχυε αυτός ο Εκλογικός νόμος στις Εκλογές του 2010.
Ο Κώστας Λίτσας με την διαφορά των 1300 ψήφων της πρώτης Κυριακής θα εξασφάλιζε κοντά στους 20 Δημοτικούς Συμβούλους και θα είχε περισσότερους από τον μετέπειτα Δήμαρχο Γιάννη Οικονομάκο.
Τολμώ να πω, πως χάσαμε απίστευτες σκηνές ροκ στα Δημοτικά Συμβούλια, που έτσι και αλλιώς ήταν τότε ιδιαίτερα ταραγμένα και μοναδικά.
ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
(Είπαμε επέστρεψα)
Συναγωνιστή νομίζω ότι αν θυμηθούμε τα δύο τελευταία χρόνια των Δημοτικών συμβουλίων της Διοίκησης Γαβριήλ θα δίναμε απαντήσεις στα ερωτήματα που μπήκαν αυτές τις μέρες.Τότε η πλειοψηφία δεν προσπαθούσε για το καλό τόπου;Τι λέγαμε κάποτε;Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν αν και δεν συμφωνώ με την στάση αυτή.Το παρελθόν συναγωνιστή πολλές φορές οδηγεί και το μέλλον. Ότι έκανες θα τα λουστεις και δυστυχώς το πληρώνει ο τόπος...
ΑπάντησηΔιαγραφή