Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Οταν η ΑΕΚ άφησε άφωνο όλο τον πλανήτη...

Μέσα στις φλόγες και τα συντρίμμια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία βρέθηκε στις 7 Απριλίου το 1999 η ΑΕΚ. Ο «δικέφαλος» αετός δεν φοβήθηκε τους βομβαρδισμούς των νατοϊκών δυνάμεων, αντιμετωπίζοντας σε φιλικό… Ειρήνης, την Παρτιζάν στο Βελιγράδι..

Μέσα στις φλόγες και τα συντρίμμια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία βρέθηκε στις 7 Απριλίου το 1999 η ΑΕΚ. Ο «δικέφαλος» αετός δεν φοβήθηκε τους βομβαρδισμούς των νατοϊκών δυνάμεων, αντιμετωπίζοντας σε φιλικό… Ειρήνης, την Παρτιζάν στο Βελιγράδι. Το Sportaction θυμάται την ηρωική αποστολή... Είναι κάποιες στιγμές στο ποδόσφαιρο που μένουν για πάντα χαραγμένες στην αιωνιότητα του αθλητισμού. Είναι κάποια πράγματα που δεν συγκρίνονται με πρωταθλήματα, Κύπελλα και κούπες. Είναι οι στιγμές που δεν μπαίνουν σε... τζάμια μουσείων αλλά γράφονται για πάντα στην ιστορία των συλλόγων και μένουν στις καρδιές όλων των φιλάθλων του αθλητισμού όσα χρόνια και αν περάσουν.. Μία τέτοια στιγμή... έγραψε και η ΑΕΚ πριν από 13 χρόνια ακριβώς. Στρατηγός σε αυτή την... κιτρινόμαυρη εκστρατεία ήταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Ο εμπνευστής αυτού του ταξιδιού προς την… ειρήνη. Η ελληνική αποστολή ξεκινούσε ένα ταξίδι προς τον πόλεμο και ο καθένας που θα βρισκόταν εκεί θα ήταν υπεύθυνος της πράξεις του. Εγγυήσεις ασφάλειας δεν μπορούσε να δώσει κανείς. Το Βελιγράδι καιγόταν στην πραγματικότητα, οι βόμβες έπεφταν καθημερινά αλλά ο αετός τολμά!!!!
Ο Μελισσανίδης παρά τις πιέσεις που δέχεται παίρνει την μεγάλη απόφαση. Το ταξίδι στις... φλόγες του πολέμου θα γίνει. Η είδηση ταξιδεύει παντού και στη συνέντευξη Τύπου πριν τον αγώνα δημοσιογράφοι από όλη την Ευρώπη δίνουν το παρών. Με μάτια γεμάτα απορία ρωτούν και ξαναρωτούν το γιατί; Ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ μαζί με τον αρχηγό της ομάδας Ντέμη Νικολαΐδη παρουσιάζουν την ειδική φανέλα με την οποία θα αγωνιστεί η ομάδα στον αγώνα της 7ης Απριλίου. Μία κιτρινόμαυρη εμφάνιση η οποία στη μέση είχε ένα μεγάλο στρογγυλό στόχο  «Χτυπήστε εδώ» θα μπορούσε να αναγράφει. Η ιδέα και μόνο μίας τόσο μεγάλης περιπέτειας, ενός τόσου μεγάλου αγώνα, όχι ποδοσφαιρικού, αλλά κατά του πολέμου συγκινεί πολλούς. Εκατοντάδες απλοί άνθρωποι επιθυμούν να ταξιδέψουν στο Βελιγράδι να ζητήσουν και αυτή με το δικό τους… αγνό τρόπο να σταματήσει ο πόλεμος.
 Την αποστολή της ΑΕΚ συνοδεύουν φίλαθλοι, κάποιοι παράγοντες, δημοσιογράφοι αλλά ο Μανώλης Γλέζος. Ένας πραγματικός ήρωας ανάμεσα στους… ήρωες. Το ταξίδι ξεκινά και για όποιον βρέθηκε εκεί θα μείνει αξέχαστο για μία ζωή. Το δρομολόγιο του πούλμαν των φιλάθλων μόνο ως πολεμικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη με τις στάσεις να είναι αναγκαστικές και πολλές. Σε κάθε στάση των φιλάθλων αλλά και της αποστολής της ομάδας, οι Γιουγκοσλάβοι μοίραζαν ψωμί και αλάτι. Αυτό άλλωστε προστάζει το έθιμο της χώρας σε φίλους ή στην προκειμένη περίπτωση συμμάχους. Νέα στάση στο βομβαρδισμένο Νόβισαντ. Εκεί η υποδοχή περιείχε ψωμί αλάτι, ελληνικές σημαίες αλλά και αντιπολεμικά σηματάκια.  Από τη στιγμή που η ομάδα πέρασε τα σύνορα της Ουγγαρίας πλήθος κόσμου έβγαινε στο δρόμο να αποθεώσει τους… φίλους. Πράγματα πρωτόγνωρα για μία ελληνική ομάδα.
Μετά από ώρα η αποστολή της ΑΕΚ καταφέρνει να βγει… αλώβητη από το δρομολόγιο και να φτάσει στην πρωτεύουσα της Γιουγκοσλαβίας, το Βελιγράδι. Εκεί θα την υποδεχθεί ο πρωθυπουργός της χώρας, Μίλαν Μιλουτίνοβιτς. Με βαθιά συγκίνηση ευχαριστεί τους Έλληνες για την πρωτοβουλία τους και εύχεται να σταματήσει γρήγορα ο πόλεμος. Η αποστολή του δικεφάλου έκανε δώρο στο πρωθυπουργό ένα αντίγραφο αγάλματος τις Κυκλαδίτικης τέχνης. Τα κιτρινόμαυρα πούλμαν της ΑΕΚ αλλά και η αποστολή της ελληνικής ομάδας, είναι τα μόνα που δίνουν χρώμα σε μία… κατεστραμμένη πόλη, εγκαταλελειμμένη. Το γήπεδο της Παρτιζάν χωρά 15000 κόσμο, πουλήθηκαν όμως 40000 εισιτήρια, ενώ τελικά στο γήπεδο κατάφεραν να βρεθούν 25000 φίλαθλοι που ζητούν ειρήνη. Οι δύο ομάδες μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και ο ουρανός κοκκινίζει. Τα καπνογόνα ανάβουν το ένα μετά το άλλο, ενώ το γήπεδο πραγματικά δονείται από τραγούδια υπέρ της ΑΕΚ: «Ήλθαν οι Έλληνες, δηλαδή οι σπουδαίοι», αναγράφουν τα μάτριξ του γηπέδου. Οι Σέρβοι έχουν μάθει κάποια ελληνικά και φωνάζουν στη γλώσσα μας σε όλη τη διάρκεια του αγώνα συνθήματα κατά των αμερικανών. Για περίπου 20 λεπτά κυριαρχεί το σύνθημα ΑΕΚ-ΠΑΡΤΙΖΑΝ και το αντίθετο. Οι δύο ομάδες μαζί με τους διαιτητές παίρνουν τη θέση τους στο κέντρο του γηπέδου και μετά από ενός λεπτού σιγή για τα θύματα του πολέμου, 12 Σέρβοι, 2 Σκοπιανοί, 7 Έλληνες και 1 Ιταλός είναι αυτοί που σε εκείνο το σημείο ανοίγουν ένα τεράστιο πανό που αναγράφει «NATO STOP THE BOΜBING!!!!
Στο ημίχρονο του αγώνα ελληνική αντιπροσωπεία, η οποία αποτελούταν από εκπροσώπους των κομμάτων της χώρας, φύτεψε συμβολικά μία ελιά από την Αρχαία Ολυμπία στο κέντρο του γήπεδο. Το αντιπολεμικό αυτό συλλαλητήριο δε θα τελειώσει ποτέ όμως καθώς στο 61’ ο αγώνας θα διακοπεί. Οι Γιουγκοσλάβοι φίλαθλοι θα μπουν στον αγωνιστικό χώρο να αγκαλιάσουν όλους τους παίκτες που έδωσαν το δικό τους αγώνα κατά του πολέμου. Ποίοι ήταν αυτοί όμως οι ήρωες που διακινδύνεψαν ακόμα και τη ζωή τους στην προσπάθεια της ειρήνης. ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης, 40’ Κουρκούνας (του Απόλλωνα), Κοπιτσής (40’ Κωστένογλου), Μπαμποένσκι, Μιλοβάνοβιτς (42’ Καψ'ης), Τσέκολι (45’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Καλιτζάκης, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης. Παρτιζάν (Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς) Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν. Όσο για το τελικό σκορ, λίγη σημασία έχει. Οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες με 1-1 με τους Κέζμαν (13’) και Ζουμπούλη να είναι οι σκόρερ. «Δεν περιγράφονται τα συναισθήματα. Κάναμε αυτό που θέλαμε. Δώσαμε χαρά και ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν από τις 24 Μαρτίου. Μακάρι να έρθει η ειρήνη, αυτό είναι το ζητούμενο. Αυτό που ζήσαμε δεν το συγκρίνω με κανέναν τίτλο, είναι διαφορετικό σαν εμπειρία από όλα τα άλλα. Όσους τίτλους κι αν πάρω δεν γίνεται σύγκριση. Ήταν ανεπανάληπτο», δηλώνει στο φινάλε της αναμέτρησης ο αρχηγός της ομάδας, Ντέμης Νικολαΐδης. Μετά το τέλος του αγώνα η διοίκηση της Παρτιζάν παρέθεσε μία μικρή δεξίωση στην αποστολή της ΑΕΚ, όπου παρότρυνε την ελληνική ομάδα να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται από το Βελιγράδι πριν ξεκινήσουν ξανά οι βομβαρδισμοί. Πράγματα η αποστολή αναχώρησε και μετά από ώρα η πρωτεύουσα φλέγεται ξανά. Το πόσο σημαντικό είναι αυτό που πέτυχε η ΑΕΚ αλλά και τι σημαίνει αυτό το ταξίδια αποτυπώνει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Γιουγκοσλαβίας. Η «Πολίτικα» γράφει: «Νικήσαμε τον πόλεμο δίπλα στους Έλληνες ήρωες», ενώ από την πλευρά της η Μπόρμπα… θυμίζει «Είναι Έλληνες και παραμένουν ήρωες».  

Y.Γ Αγαπητέ ανώνυμε φίλε,ευχαριστώ που μου το θύμισες!
Αυτή είναι η απάντηση σε εκείνους που δηλώνουν ερωτευμένοι με τους τίτλους!
Γιατί απλά μερικοί τίτλοι,δεν κερδίζονται με το ΧΡΗΜΑ,κερδίζονται με τη ΚΑΡΔΙΑ και τη ΨΥΧΗ!!!!
Και είναι βέβαιο πως μετράνε και διαρκούν για πολύ πολύ περισσότερο!!!!!

5 σχόλια:

  1. Απο τις πιο ενδοξες στιγμες της ιστοριας μας
    και περηφανος που ειμαι Α.Ε.Κ.
    Μαγκια σου που το θυμιζεις
    7 Απριλιου 1999-7 Απρικιου 2012

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΡΟΚΟΠΑΚΟΣ……

    Πραγματικά φίλε μου, άθλος της ΑΕΚ εκείνη την χρονιά, αυτά τα πονεμένα χρόνια, του άκρατου ιμπεριαλισμού, του τεμαχισμού της γηραιάς ηπείρου σε ζώνες επιρροής, στο όνομα της νέας τάξεις πραγμάτων και των νέων επεκτατικών σχεδίων του παγκοσμίου γίγνεσθαι, με συνέπεια όλων αυτών που οδήγησαν την Ευρώπη στην σημερινή κατάσταση, και όλα αυτά που ζούμε τις μέρες μας. Ξέχασες όμως να αναφέρεις πως η συγκεκριμένη ημέρα, του ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ, δεν επιλέχτηκε τυχαία για αυτόν τον αγώνα. Σήμερα γιορτάζουμε την μνήμη ενός και ίσως μοναδικού φίλου του ΧΡΙΣΤΟΥ. Αυτή η ημέρα είναι το δίδαγμα της ορθοδοξίας, για την πραγματική φιλία, την αγάπη στον άνθρωπο που νοιώθεις την ανάγκη να είσαι δίπλα του, με οποιοιδήποτε κόστος, που τον σέβεσαι και τον υπερασπίζεσαι μέχρι εσχάτων.
    ‘’’’’’’’Του το είχαν διαμηνύσει οι αδελφές του με τούτα τα λόγια: «Κύριε, ίδε όν φιλείς ασθενεί» (στίχ. 3). Κύριε, να, αυτός που τόσο πολύ αγαπάς, είναι άρρωστος.
    Σαν ήκουσε όμως ο Ιησούς τούτο, είπε: Αυτή η αρρώστια δεν είναι για θάνατο, αλλά για να φανεί η δόξα του Θεού. Κι έμεινε εκεί στον τόπο που βρισκόταν ακόμη δύο μέρες κι ύστερα είπε στους μαθητές Του: «Άγωμεν εις την Ιουδαίαν πάλιν». Πάμε πάλι στην Ιουδαία.
    Οι μαθητές, που ήξεραν τους κινδύνους που μπορούσε να έχει για τον Δάσκαλό τους ένα τέτοιο ταξίδι, προσπάθησαν να Τον αποτρέψουν από του να το κάμει. «Ραββί, του είπαν, νυν εζήτουν σε λιθάσαι οι Ιουδαίοι και πάλιν υπάγεις εκεί;» Δάσκαλε, πριν λίγες μέρες οι Ιουδαίοι ζητούσαν να σε λιθοβολήσουν και πάλι θέλεις να πάς εκεί; (Στίχ. 8).

    Στα λόγια αυτά του Ιησού οι φθονεροί Ιουδαίοι εξεμάνησαν κυριολεκτικά κι άρπαξαν πέτρες για να Τον λιθοβολήσουν. Ο Κύριος όμως ξέφυγε από τα χέρια τους κι έφυγε μακριά στην πέραν του Ιορδάνου χώρα. Εκεί δε που ήταν, εγνώριζε ότι ο Λάζαρος είχε αρρωστήσει και θα απέθνησκε. Έμεινε όμως στον ίδιο τόπο μέχρι που ήρθε ο απεσταλμένος των αδελφών του Λαζάρου. Αλλά και πάλι παρέμεινε εκεί άλλες δύο μέρες κι ύστερα είπε στους μαθητές Του: Παιδιά «άγωμεν εις την Ιουδαίαν πάλιν». Παιδιά, πάμε πίσω στην Ιουδαία. Και στην προσπάθεια των μαθητών του να αναβάλει ένα τέτοιο ταξίδι ο Κύριος πρόσθεσε: «Λάζαρος ο ΦΙΛΟΣ ημών κεκοίμηται, αλλά πορεύομαι ίνα εξυπνήσω αυτόν». Δηλαδή ο φίλος μας ο Λάζαρος κοιμήθηκε και πρέπει να πάω να τον ξυπνήσω. Κι οι μαθητές, που δεν κατάλαβαν τα λόγια του Χριστού και νόμισαν πως ο Λάζαρος είχε κοιμηθεί τον φυσικό ύπνο, του είπαν: «Κύριε, ει κεκοίμηται, σωθήσεται». Κύριε, αν κοιμήθηκε, θα ξυπνήσει μοναχός του. Τι ανάγκη είναι να πάμε εμείς, για να τον ξυπνήσουμε; Τότε ο Χριστός μίλησε καθαρά σ' αυτούς και τους είπε: «Λάζαρος απέθανε, και χαίρω δι' υμάς, ίνα πιστεύσητε, ότι ουκ ήμην εκεί, αλλ' άγωμεν προς αυτόν». Παιδιά, ο Λάζαρος απέθανε…………..

    Σήμερα λοιπόν που όλα έχουν καταρρεύσει, το μήνυμα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Αξίες, θεσμοί, σχέσεις, όλα είναι υπό αμφισβήτηση. Στην εποχή της καχυποψίας, του συμφέροντος, του εφήμερου, του σταρχιδισμού, κάποιες έννοιες έχουν την σημασία τους. Αυτές οι έννοιες που ακόμα κρατούν κάποιες άμυνες, κάποιες λεπτές ισορροπίες στην κοινωνία, αυτές που ίσως κάνουν τελικά την διαφορά. Όλα αυτά που προσδίδουν στον ανθρώπινο χαρακτήρα μας.

    ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ.

    ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΝΟΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΦΗΜΕΡΟ ΠΕΡΙΤΗΛΗΜΑ ΤΟΥΣ, ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΤΟΣΟ ΜΟΝΟΙ.

    ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΟΥΝ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΜΕΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ.

    Φιλαράκο μου στην υγειά σου, να είσαι πάντα καλά, και ποτέ μην παρεκκλίνεις. ΕΜΕΙΣ ανήκουμε αλλού. Και πίστεψε με, είμαστε πιο πολλοί από τους ‘’άλλους’’. ΦΙΛΙΑ……(με έκανες και ξενύχτησα πάλι)………….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τότε είχαμε μητσοτάκη -γαλανομάτη κροκόδειλο -πρωθυπουργό Άρη όχι τά γατάκια τά σημερινά.Σάν ιδέα πάντως άν τούς στείλουν αφγανιστάν σήμερα νομίζω ότι όταν γυρίσουν θά πάρουν καί πρωτάθλημα!
    Κίτσος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΕΚ απο τις λίγες ομάδες με ιστορία και πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε για τις μεγάλες Αθηναϊκές ομάδες.Δεν γεννήθηκε στα σαλόνια ουτε σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Ιδρύθηκε απο πρόσφυγες τις πόλης με ένα όνειρο οπως λεει και το σύνθημα " ΑΕΚ ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΝΑ ΣΕ ΔΟΥΜΕ".
    Μπορεί οι τίτλοι να ειναι μακριά μπορεί θελημένα να μην έχουμε γήπεδο, βολεύει αρκετόυς αλλά και τι με αυτό;
    Η ΑΕΚ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. IME GAVROS. BRAVO STIN AEK. ADRIKIA KAI OMORFI ISTORIA

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιο είναι το πραγματικό δίλλημα των Εκλογών της 8ης Οκτωβρίου στον Δήμο Ωρωπού?

  Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε αυτή η προεκλογική περίοδος παρακολουθούμε την προσπάθεια του ενός εκ των διεκδικητών, συγκεκριμένα του Δη...