Δήμος Ωρωπού.Μπορεί να μεταλλαχθεί,μια πολιτική φιλοσοφία,από το χθες στο σήμερα?

Μια πρωτόγνωρη κατάσταση, διαμορφώνεται καθημερινά στα δημοτικά πράγματα του Δήμου Ωρωπού.
Μια κατάσταση που προβληματίζει και γεμίζει ανησυχία τους πολίτες, που παρακολουθούν και προσπαθούν να εξηγήσουν αν τα όσα γίνονται ταιριάζουν με την σοβαρότητα των στιγμών.
Θα ήθελα να ξεκινήσω τα όσα θα γράψω, με μια αναφορά στην Απλή Αναλογική.
Μια Απλή Αναλογική για την οποία αγωνιστήκαμε για πολλά χρόνια και τελικά μάλλον αποδεικνύεται τεράστιο αγκάθι και αδιέξοδος λαβύρινθος.
Αγωνιστήκαμε γιαυτήν, αλλά προφανώς δεν ήμασταν έτοιμοι να την αποδεχτούμε. 
Ιδιαίτερα αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά.Και πρωτίστως αυτοί που δεν έχουν επιλεγεί να διοικήσουν.
Γιατί βλέπεις αυτοί δεν έχουν την ευθύνη να πάνε το "καράβι" παρακάτω.
Ας πάμε λοιπόν να δούμε συμπεριφορές από το χθες στο σήμερα, και ας επιχειρήσουμε να συλλέξουμε τα συμπεράσματα που προκύπτουν.
Η Δημοτική Αρχή εκλέχθηκε στις τελευταίες Δημοτικές Εκλογές, με μια σημαντική διαφορά ψήφων και πήρε την εντολή να διοικήσει για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Λόγω της Απλής Αναλογικής η δύναμη της περιορίστηκε στους 17 δημοτικούς συμβούλους, αντί για τους 25 που θα είχε με το παλιό σύστημα. Δύσκολος δρόμος.
Και η Αντιπολίτευση, εκμεταλευόμενη την Απλή Αναλογική, εξέλεξε 24 Δημοτικούς Συμβούλους, αντί για 16 που θα είχε με το παλιό σύστημα.
Αποτέλεσμα αυτής της καινοφανούς κατάστασης είναι να υπάρχει δυσκολία διακυβέρνησης του Δήμου.
Είναι άραγε λογικό αυτό?
Είναι λογικό οι άνθρωποι που διοίκησαν την τελευταία πενταετία, με πολύ μικρότερο ποσοστό, χωρίς να ενοχληθούν από καμιά αντίθετη πλειοψηφία, να διεκδικούν σήμερα, συμμετοχή στα δρώμενα, επί ίσοις όροις?
Γιατί κακά τα ψέματα. Ο τρόπος αντίληψης της πολιτικής, δεν είναι αριθμητικό μέγεθος. Έχει να κάνει με το πως αντιλαμβάνεσαι την πολιτική και τις αρχές της. Έχει να κάνει με το πως κινείσαι πολιτικά, ιδιαίτερα όταν είσαι στην διοίκηση. Όταν δηλαδή είναι στο δικό σου χέρι, να προωθήσεις τις αρχές της συναίνεσης και της συνεργασίας. Όταν εσύ έχεις το μαχαίρι και το καρπούζι και στο δικό σου χέρι είναι το να προτείνεις και να συνθέσεις.
Έγινε κάτι τέτοιο στην προηγούμενη πενταετία?
Σαφώς όχι.
Η Προηγούμενη διοίκηση ήταν αυστηρά "μονοκομματική" και σε καμιά περίπτωση δεν έλαβε υπ όψιν τον οποιονδήποτε, πέραν των δικών  εκλεγμένων στελεχών.
Και όχι μόνο αυτό.
Αλλά πολύ συχνά απαξίωσε όλες τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, ανεξάρτητα αν τα όσα υποστήριζαν είχαν λογική και προσέφεραν λύσεις.
Οπότε πως μπορεί σήμερα να γίνει αποδεκτή η αλλαγή πολιτικής φιλοσοφίας που προβάλλει και ζητά?
Πως μπορεί να πείσει πως αυτή της η κίνηση, είναι ρεαλιστική και αληθινή?
Είναι απόλυτα σαφές πως κάτι τέτοιο και υπεύθυνο αλλά και σοβαρό δεν είναι.
Και είναι επίσης φανερό, πως το επιδιώκει, επειδή έχει βρεθεί σε δεινή θέση και επειδή τα όσα καθημερινά αποκαλύπτονται, τραυματίζουν την εικόνα που εμφάνιζαν προς τα έξω και απομυθοποιούν τα όσα έντεχνα επί πέντε χρόνια καλλιέργησαν.
Απλές σκέψεις, απλών ανθρώπων, που παρατηρούν και κρίνουν τις καταστάσεις και τα όσα έγιναν και γίνονται.
Οι στιγμές είναι πραγματικά κρίσιμες και επιβάλουν υπευθυνότητα και ρεαλισμό.
Η ομάδα της προηγούμενης δημοτικής αρχής, έχει επιλέξει τον δρόμο της.
Έχει επιλέξει να προσπαθήσει να φρενάρει το έργο που πρέπει να γίνει. Μικροπολιτικά σκεφτόμενη και χωρίς την απαιτούμενη συναίσθηση ευθύνης, διαλέγει την  πολιτική σύγκρουση, "φωνάζοντας" ταυτόχρονα, πως δεν ευθύνεται αυτή και πως οι άλλοι δεν συνεργάζονται.
Το βάρος καλώς ή κακώς πέφτει στις υπόλοιπες δυνάμεις της Αντιπολίτευσης.
Αυτό είναι το κομμάτι που πρέπει να επιλέξει αν θα προσφέρει στην λειτουργία του Δήμου, ή αν θα παρασυρθεί σε ενέργειες που θα αποβούν καταστροφικές για τον τόπο.
Είναι όλοι τους άνθρωποι με πολιτική εμπειρία και οι όποιες λάθος αποφάσεις δεν θα μπορούν ,ούτε να δικαιολογηθούν, ούτε το κυριότερο να ανακληθούν.
Η Κοινωνία του Ωρωπού, παρακολουθεί και καταγράφει συμπεριφορές.
Το αύριο δεν μπορεί να περιμένει. Έτσι και αλλιώς στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Ο Δήμος Ωρωπού θα πρέπει να διοικηθεί και θα διοικηθεί.
Γιατί κάθε άλλη εξέλιξη, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της πρόσφατης λαϊκής εντολής και οδηγεί σε μονοπάτια, επικίνδυνα για την δημοκρατία και για τους θεσμούς.

      Ζαφείρης Στέφανος
(Διά της απουσίας μου, παρόν)