Είσαστε έτοιμοι να ζήσουμε..........όπως θα μας πουν ότι πρέπει???

Μερικά απλά ερωτήματα, που προκύπτουν από μια μικρή ανάγνωση, των προβλέψεων και των εμμέσων παραινέσεων των ειδικών, για την μετά κορωνοϊό εποχή και τις αλλαγές που θα έρθουν.
-Είσαστε έτοιμοι να ξεχάσετε την έκφραση της χαράς και τα όσα την συνοδεύουν, μετά από μια συγκινητική στιγμή,  όπως ας πούμε η συνάντηση μετά από έναν φίλο, μετά από πολύ καιρό?
-Είσαστε έτοιμοι να εγκαταλείψετε την έννοια της παρέας, της πολυπληθούς παρέας, του συνηθισμένου γλεντιού, του ξέφρενου πάρτι, της μεγάλης συναυλίας, των νυχτερινών κέντρων, των όποιων συναθροίσεων μας ευχαριστούσαν, μπροστά στο φόβο να γιγαντωθεί, αυτός ή ο άλλος ιός που πιθανόν να έρθει?
-Είσαστε έτοιμοι να πάψετε να αγαπιέστε όπως παλιά, να πάψετε να κολυμπάτε όπου και όποτε θέλετε, να πάψετε να αγκαλιάζεστε, να φιλιέστε,  να πάψετε ταξιδεύετε χωρίς να πρέπει να περάσετε γενικές εξετάσεις, να πάψετε να τρώτε χωρίς προηγουμένως να έχετε ελέγξει αν το κατάστημα από όπου αγοράσατε την τροφή, είναι ασφαλές και εγκεκριμένο?
-Είσαστε έτοιμοι να βρίσκεστε σε εικοσιτετράωρη παρακολούθηση, χωρίς κανένα δικαίωμα διαμαρτυρίας, μιας και η παρακολούθηση θα γίνεται υποτίθεται για το καλό σας?
-Είσαστε έτοιμοι να μην μπορείτε να προγραμματίσετε οτιδήποτε σας ευχαριστεί, όπως ας πούμε η μετάβαση στο χωριό σας, για τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα, μιας και η απειλή του ίδιου ή κάποιου άλλου ιού, θα είναι διαρκής και επαναλαμβανόμενη?
-Είσαστε έτοιμοι να κυκλοφορείτε με τσιπάκι, να μην έχετε ασφαλή προσωπικά δεδομένα και να εξαρτάστε από το πόσο πειθαρχημένοι, ευκολόπιστοι και αρεστοί στους διοικούντες είσαστε?
-Είσαστε έτοιμοι να χάσετε βασικά και κεκτημένα σας δικαιώματα, προσωπικές ελευθερίες και βεβαιωμένες πραγματικότητες, προκειμένου να διασφαλίσει το παγκόσμιο σύστημα, πως δεν αποτελείτε απειλή και δεν θα προκαλέσετε οτιδήποτε ανατρεπτικό και μη επιτρεπόμενο?
-Είσαστε έτοιμοι τέλος, να θυσιάσετε την ανθρωπιά και τον ρομαντισμό σας, προσαρμοζόμενοι στην σκληρή πραγματικότητα, που επιβάλλει το "ο σώζων εαυτόν σωθήτω" και το "κοίτα την δουλίτσα σου", ξεχνώντας, διεκδικήσεις, αλληλεγγύη, συναισθήματα, πιστεύω και ανθρώπινες αδυναμίες?
-Είσαστε έτοιμοι τελικά, να ζείτε χωρίς να ζείτε?
Αλήθεια, είσαστε έτοιμοι?
Υ.Γ oroposavrio:Αν όλα αυτά σας φαίνονται μακρινά, περίεργα, τρελά, στη σφαίρα της φαντασίας κάποιου αλλοπαρμένου ,σαν και μένα, κρατήστε μια πισινή.
Ενδεχομένως πολύ σύντομα, όταν απλά αρχίσουν όλα αυτά να κάνουν την εμφάνιση τους και να σου επιβάλλονται, να ξέρετε πως τελικά δεν ήταν ούτε σοφιστείες, ούτε ανοησίες, αλλά δυστυχώς να μην μπορείτε να κάνετε κάτι παραπάνω, από το να τα εφαρμόσετε, γιατί απλούστατα, όπως και πιο πάνω είπα, θα γίνονται για το ΚΑΛΟ ΜΑΣ.

Ζαφείρης Στέφανος
(Με όρεξη για ερωτήσεις)