Τι σκέφτεται σήμερα ενας απλός ψηφοφόρος στον Δήμο Ωρωπού?

 

Βρισκόμαστε περίπου 3 μήνες πριν από τις Δημοτικές Εκλογές και 50 περίπου μέρες πρίν την λήξη της προθεσμίας που προβλέπει ο νόμος για την κατάθεση των συνδυασμών που θα διεκδικήσουν τα ηνία του Δήμου στις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου.

Το απολύτως φυσιολογικό για τον Δήμο Ωρωπού, θα ήταν να έχουν διαμορφωθεί ήδη -απο καιρό μάλιστα- οι δημοτικές παρατάξεις,να είχαν καταθέσει τις προγραμματικές τους δεσμεύσεις και να είχαν περάσει στο επόμενο στάδιο,που δεν είναι άλλο από την επικοινωνία με τον απλό πολίτη-ψηφοφορο,σε μία προσπάθεια να τον πείσουν πως έχουν την εναλλακτική πρόταση που θα βοηθήσει τον τόπο να πάει καλύτερα.

Και λέω το απολύτως φυσιολογικό γιατί πραγματικά στον Δήμο Ωρωπού αυτή την στιγμή ισχύει το απολύτως παράλογο.Πλην της ήδη υπάρχουσας Δημοτικής παράταξης που εμφανίζεται έτοιμη και μάλιστα ενισχυμένη και της παράταξης που πρόσκεινται στο ΚΚΕ,οι υπόλοιπες διεκδικήτριες παραμένουν ακόμα στα "πιτς" όχι γιατί δεν έχουν ακόμα συντάξει τα πρόγραμμα τους, αλλά γιατί αναζητούν τον αρχηγό που θα οδηγήσει το "άρμα" στην επερχόμενη εκλογική "μάχη".

Σήμερα λοιπόν θα επιχειρήσω να έρθω στην θέση ενός απλού ψηφοφόρου στον Δήμο Ωρωπού και να δω με τα δικά του μάτια, αυτό ακριβώς το περίεργο σκηνικό που στήνεται μπροστά του, χωρίς πραγματικά να έχω καμία προδιάθεση η προκατάληψη.

Ο απλός ψηφοφόρος λοιπόν σήμερα από την μία βλέπει μια ενιαία και συμπαγή ομάδα που διεκδικεί την επανεκλογή της,βασιζόμενη εν πολλοίς στο επιχείρημα πως με την προηγούμενη διακυβέρνηση της ξεκίνησε αρκετά πράγματα, έχει δρομολογήσει πολύ περισσότερα και δικαιούνται την δεύτερη ευκαιρία προκειμένου να τα πραγματοποιήσει.

Ανεξάρτητα δε αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με αυτή την θέση,δεν παύει να είναι μία υπαρκτή πραγματικότητα που εύκολα μάλιστα περιγράφεται από μία σειρά προγραμματισμένα μικρά ή μεγάλα έργα,που έχουν κερδηθεί και έχει εγκριθεί και η χρηματοδότηση τους, αποτελώντας έτσι έναν "οδικό" χάρτη που δείχνει που ακριβώς σκοπεύει να κινηθεί εάν επανεκλεγεί η ομάδα της νυν Δημοτικής Αρχής. 

Στην συνέχεια ο απλός ψηφοφόρος θα αναζητήσει τις εναλλακτικές του.

Τι έχουμε λοιπόν εκεί?

Ένα "ομιχλώδες" τοπίο που σήμερα εμφανίζει διάφορους αυτοδιοικητικούς παράγοντες,με σημαντική παρουσία στο χώρο, εδώ και πολλά χρόνια,να συζητούν αορίστως, όχι με ποιες προγραμματικές δεσμεύσεις και με ποιες διαφορετικές προσεγγίσεις θα πείσουν την κοινωνία πως αξίζουν την ευκαιρία να διοικήσουν, αλλά έχοντας σαν μοναδική τους διαφωνία, αλλά ταυτόχρονα και απαίτηση την αρχηγία ο καθένας για λογαριασμό του.

Λες και τα προβλήματα είναι διαφορετικά αν αρχηγός είναι ο Α ή ο Β και λες και τελικά η κοινωνία δεν επιζητεί την λύση των προβλημάτων της γενικά, αλλά την λύση των προβλημάτων της από τον ένα και μοναδικό "αυτοδιοικητικό Σούπερμαν".

Καλό είναι να υπάρχουν οι προσωπικές φιλοδοξίες, όπως καλό είναι μέσα από αυτές να προκύπτουν θετικές λύσεις και να προχωρούν οι κοινωνίες μπροστά.Απο την άλλη όμως υπάρχει και η πολιτική λογική, υπάρχει και ο "πολιτικός χρόνος"-που στην περίπτωση μας εξαντλείται οσονούπω- υπάρχει και η ανάγκη των πολιτών να ακούσουν θετικές και υπεύθυνες θέσεις και όχι ηξεις και αφίξεις και ναι μεν αλλά,στο βωμό μια προσωπικής μικροπολιτικής που ούτε σιγουριά προσφέρει, ούτε εμπνέει, ούτε πείθει πως με αυτόν τόν τρόπο τα πράγματα για την περιοχή μπορούν να πάνε καλύτερα.

Τα πράγματα δε γίνονται ακόμα πιο "περίεργα" οταν ακούγεται πως αυτές ακριβώς οι διαφωνίες οφείλονται εν πολλοίς στον μεγάλο αριθμό έργων που έχει εξασφαλίσει η παρούσα δημοτική αρχή,που συνοδεύονται από πολλά εκατομμύρια ευρώ και στον τρόπο που θα γίνει η διαχείριση τους.

Κλείνοντας αυτό το κομμάτι θα ήθελα να καταλήξω σε μια απλοϊκή ερώτηση που εύλογα δημιουργείται σε καθε σκεπτόμενο και ενεργό πολίτη, που βρίσκεται μπροστά στις επερχόμενες Δημοτικές Εκλογές και αναζητά το καλύτερο γι'αυτόν και για την οικογένεια του.

-Δηλαδη αν αύριο με τον ένα ή άλλο τρόπο -γκάλοπ,επιφοίτηση, λύση ανάγκης κ α-προκυψει κάποιος εκλεκτός που θα οδηγήσει το "άρμα" στις επερχόμενες εκλογές, μετά από τόσες παλινωδίες, μετά από τόσο πολιτικό αλισιβερίσι, μετά από τόσες εκατέρωθεν δηλώσεις με υπονοούμενα και με υποτιμητικές εκφράσεις, υπάρχει περίπτωση μια τέτοια κίνηση να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου και να αποτελέσει αξιόλογο πόλο που θα δημιουργήσει συνθήκες νίκης στις επερχόμενες Δημοτικές Εκλογές?

Προσωπική μας άποψη, αλλά καί άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών που καθημερινά μιλάμε είναι πως όχι.

Οι απαιτήσεις διοίκησης οπως έχουν διαμορφωθεί στις σημερινές δύσκολες συνθήκες και οι πολιτικές καταστάσεις που έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά σε σχέση με το παρελθόν, απαιτούν περισσή υπευθυνότητα, απαιτούν σχέδιο καλά προετοιμασμένο, απαιτούν τεχνογνωσία και βαθιά εμπειρία και οποιαδήποτε έκπτωση σε καθένα από τα παραπάνω εμπεριέχει κίνδυνο οπισθοδρόμησης και παρεμπόδισης των ήδη δρομολογημενων έργων, αλλά και όσων βρίσκονται στην διαδικασία διεκδίκησης με αυξημένες πιθανότητας επιτυχίας.

Είναι η ώρα καθένας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να πάρει θέση απέναντι στο ερώτημα, αν επιθυμεί ο Δήμος Ωρωπού να συνεχίσει να προχωρά με βήματα αργά, σταθερά και σίγουρα ή αν θα ρισκάρει μία επιλογή στο άγνωστο,με τους όποιους κινδύνους αυτό εμπεριέχει για την πρόοδο και την καλυτέρευση αυτού του τόπου.

   Ζαφείρης Στέφανος

Καλοκαιρινός σχολιάζων 

Γιατί ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές!!!!

Γιατί να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες Βουλευτικές εκλογές?

Ένα ερώτημα που πραγματικά βασανίζει πολύ κόσμο και αποτελεί ένα υπαρκτό δίλημμα, η απάντηση του οποίου θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και το αποτέλεσμα της επικείμενης Εκλογικής μάχης.
Το περίεργο βέβαια είναι πως αυτό το ερώτημα τίθεται σε συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων, με τεράστια και καθοριστική δύναμη.
Συγκεκριμένα τίθεται στον χώρο που έχουμε συνηθίσει να χαρακτηρίζουμε σαν Κεντροαριστερά,έναν χώρο που πάντα παίζει τον καθοριστικό ρόλο, στις όποιες πολιτικές εξελίξεις και που είναι συνυφασμένος με ότι θετικό έχει συντελεστεί σε αυτόν τον τόπο.
Πως λοιπόν σκέφτεται ένα κεντροαριστερός σήμερα και ποια είναι τα υπαρκτά διλήμματα που αντιμετωπίζει?
Η πρώτη ομάδα που συναντάμε λέει πως είμαι απογοητευμένος από τον ΣΥΡΙΖΑ και από την "δεξιά" συντηρητική του μετάλλαξη και ως εκ τούτου σκέφτομαι να τον τιμωρήσω, ψηφίζοντας Δεξιά...........
Πραγματικά περίεργη αντίληψη, που από όποια πλευρά και αν προσπαθήσεις να την προσεγγίσεις καταλήγεις σε νοητικό-και όχι μόνο-αδιέξοδο......
Δηλαδή τιμωρώ την δεξιά στροφή,ψηφίζοντας δεξιά!
Και με αυτό τον τρόπο, ποιον ακριβώς τιμωρώ?
Τον ΣΥΡΙΖΑ, ή τελικά τον ίδιο μου τον εαυτό, αφού διά της τιμωρίας κάνω ακόμα δυσχερέστερη την θέση μου?
Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να θυμίσω πως δεν είναι απλά ένα παιχνίδι, στο οποίο επιλέγω να τιμωρήσω κάποιον , επειδή μου χαμογέλασε στραβά ή δεν μου είπε καλημέρα.
Πρόκειται για την ίδια την ζωή και για τις συνθήκες που σε μεγάλο βαθμό την καθορίζουν.
Γιατί ας μην γελιόμαστε, όλοι εμείς, που δεν είχαμε την  τύχη να τελειώσουμε το Χάρβαρντ και που συμβιβαστήκαμε με τα 700 ευρώ μισθό, προκειμένου να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας,, δεν έχουμε το περιθώριο να μπούμε σε νέες περικοπές εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Άρα λοιπόν αυτή η θέση κατά την ταπεινή μου άποψη, στερείται οποιασδήποτε βάσης και στην ουσία αποτελεί πισωγύρισμα , με απροσδιόριστες συνέπειες.
Άλλη ομάδα ανθρώπων στον χώρο της κεντροαριστεράς, λέει και υποστηρίζει, πως για να τιμωρήσω τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ψηφίσω ένα μικρό κόμμα.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του θέματος, που έχει λογική βάση, αλλά που τελικά καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα.
Οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην επικράτηση της Δεξιάς παράταξης, με τις γνωστές και δοκιμασμένες πρακτικές και με τα αναμενόμενα καταστροφικά αποτελέσματα.
Και μάλιστα θα πρέπει σε αυτό το σημείο να δούμε τι ακριβώς έγινε με τα μικρά κόμματα που σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, για διάφορους λόγους κατάφεραν να ξεπεράσουν το 3% και να μπουν στην βουλή, εκλέγοντας 5-6 βουλευτές το καθένα.
Υπάρχει κάποιο από αυτά σήμερα?Εκπροσωπούν κάποια υπαρκτή Εκλογική βάση?Εκφράζουν κάτι το διαφορετικό,κάτι το ελπιδοφόρο?
Όχι βέβαια.
Διαλύθηκαν, στέλνοντας τα στελέχη τους στο ένα ή στο άλλο μεγάλο κόμμα.......

Άρα εκείνη η ψήφος διαμαρτυρίας κατέληξε στον κάλαθο των αχρήστων, της πολιτικής Ιστορίας του τόπου.
Να διευκρινίσω πως αυτή η άποψη μου δεν αφορά το ΚΚΕ ,που διαχρονικά και με συνέπεια εκφράζει συγκεκριμένο ποσοστό ανθρώπων, που έχουν μια άλλη άποψη για το πως πρέπει να διακυβερνηθεί η χώρα.
Μια ιδιαίτερη αναφορά νομίζω πως χρειάζεται να γίνει και στον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματά το ΚΙΝΑΛ.
Χρησιμοποιεί λοιπόν μια λάθος τακτική προσέγγιση στο ζήτημα και στις προεκτάσεις του, αφού βάζει στο ίδιο τσουβάλι τους πάντες, μηδενίζοντας τις όποιες ιδεολογικές διαφορές και προσδοκώντας απλά να συμμετάσχει σε μια επόμενη κυβέρνηση,ανεξάρτητα με ποιον και με ποια πολιτική συμφωνία.

Λες και η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι απλό μαρκετίστικο "κόλπο" που δεν έχει αρχές και αξίες.
Ας θυμηθούμε πως ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, έβαζε πάντα διαχωριστική γραμμή, την οποία υποστήριζε με πάθος και πως πάντα μιλούσε για τις Δημοκρατικές δυνάμεις.....

Αν λέω κάτι λάθος,διορθωστε με!

Αγκάθι βεβαίως μέσα στο ΚΙΝΑΛ αποτελεί και εκείνη η ομάδα που εκπροσωπείται από τον Λοβέρδο,που έχοντας λόγους, αλλά και συμφέρον πέρα της πολιτικής να υποστηρίξει άλλου είδους πολιτικές λογικές, σπρώχνει το κόμμα προς τα δεξιά,δημιουργώντας τεχνικές εστίες πόλωσης και ανύπαρκτα εμπόδια.

Δυστυχώς θεωρώ πως αυτή ακριβώς η ομάδα μετεκλογικά θα δημιουργήσει το απόλυτο αδιέξοδο στις όποιες συνομιλίες για δημιουργία κεντροαριστερής κυβέρνησης.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και στο κομμάτι του κόσμου, που επιλέγει τον δρόμο της αποχής, θεωρώντας έτσι πως τιμωρεί το Πολιτικό σύστημα.
Αυτό και αν είναι λάθος.Η Αποχή να είναι ο νικητής των εκλογών και άλλος να εκλέγεται.
Δια της απουσίας μου λοιπόν να επιτρέπω την άλωση της δικιάς μου αυριανής μέρας.
Και τότε βέβαια χάνω το δικαίωμα και της κάθε επόμενης διαμαρτυρίας και του κάθε διαφορετικού πολιτικού λόγου, αλλά και της κάθε παρεμβατικής επιδίωξης.
Επέλεξα και θα πρέπει να ανεχτώ.
Τόσο απλά!

Με αυτές λοιπόν τις σκέψεις ξέρω πως πορεύεται η τεράστια πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Είναι απόλυτα θυμωμένη με την συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ, θυμάται με πίκρα το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, αναπολεί με λαχτάρα εκείνες τις μέρες που έδειχναν πως η Ελλάδα αλλάζει και ψάχνει τρόπο να τα εξωτερικεύσει όλα αυτά.
Οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι, που όλα τα αντιμετώπιζαν με σοφία και μέσα από την Ιστορική ,διαχρονική τους πορεία, έλεγαν το περίφημο και απόλυτα αληθινό:Το μη χείρον βέλτιστον!!!!
Νομίζω πως στην περίσταση "ταιριάζει γάντι".
Η Δημοκρατική λογική και η πολιτική συνέπεια, επιτάσσει να δώσουμε ακόμα μια ευκαιρία στην έστω και κουτσουρεμένη Αριστερή άποψη.

Έγιναν άλλωστε πολλά βήματα προς την προοδευτική κατεύθυνση και έγιναν οι πρώτες βαθιές τομές, που αν αφεθούν στην μοίρα τους θα χαθούν και θα εγκαταλειφθούν.
Αλίμονο αν γίνουμε εμείς η αιτία να συνεχίσει ένας ολόκληρος σαθρός μηχανισμός που οδήγησε στα μνημόνια και στην λαϊκή εξαθλίωση- την ώρα που τα παιδιά του Χάρβαρντ, θησαύριζαν και κερδοσκοπούσαν, στις πλάτες ενός ολόκληρου Έθνους-να κερδοσκοπεί και να καταπιέζει τον Έλληνα, βασισμένος σε συμφωνίες που παραπέμπουν σε μαφία, ελέγχοντας την ενημέρωση και στήνοντας παρακρατικούς μηχανισμούς που μας πάνε πίσω στην δεκαετία του 60!

Υ.Γ oroposavrio: 
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ, όχι γιατί επικροτώ, ούτε γιατί είμαι ευχαριστημένος με οτι έκανε και όπως το έκανε.
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ , γιατί δεν θέλω να ξαναδώ όλους αυτούς που μου κατέστρεψαν την ζωή,που κατάφεραν να ξαναγυρίσουν και να μου την κάνουν ακόμα αθλιότερη, να συνεχίσουν να λεηλατούν και να ποδοπατούν κάθε έννοια δημοκρατίας και ατομικής αξιοπρέπειας!
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ,γιατί δεν τέλειωσα το Χάρβαρντ, και δουλεύω "νοικιασμένος" με 700 Ε μισθό, ενώ ξέρω πως αξίζω και δικαιούμαι πολλά περισσότερα, τα οποία ποτέ δεν θα αποκτήσω, γιατί έτσι θέλησαν αυτοί.
Και στην τελικά ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πιστεύω,πως κανένα μέλος της οικογένειας Μηστοτάκη, ούτε κανένα από τα μέλη αυτού του απίστευτου ακροδεξιού θίασου,δεν μπορεί και δεν θέλει να βοηθήσει στο παραμικρό αυτόν τον λαό.

Η Ιστορία τους και η διαχρονική τους πορεία το έχει αποδείξει.

ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Με το θάρρος της γνώμης μου

Ποιους άραγε ενοχλεί ο Πολιτικός Πολιτισμός, στον Δήμο Ωρωπού?

Μεγάλη κουβέντα έχει ξεσηκώσει η φράση Πολιτικός Πολιτισμός που ανέφερε ο Δήμαρχος Γιώργος Γιασημάκης στον λόγο του στην εκδήλωση της κοπής της πίττας του Δήμου. 

Μία φράση που είχε να κάνει αφενός με την παρουσία των εκπροσώπων όλων των παρατάξεων στην εκδήλωση, αλλά και αφετέρου με τις μεστές και σοβαρές τοποθετήσεις, των περισσότερων από αυτούς. 

Μια φράση που τελικά επιβράβευσε αυτή την εικόνα που εισέπραξαν οι παρευρισκόμενοι στην μεγάλη τους πλειοψηφία. 

Κάποιοι όμως ενοχλήθηκαν. 

Κάποιοι έσπευσαν να καυτηριάσουν την δήλωση και να την προεκτείνουν πολύ πιο πέρα από τα όρια που πραγματικά είχε. 

Απίθανος πραγματικά συνειρμός που μόνο τυχαίος προφανώς δεν είναι. 

Διαβάσαμε πως ο πολιτικός πολιτισμός θίγει την ίδια την δημοκρατία, μιας και υποβαθμίζει το ρόλο της αντιπολίτευσης, που πρέπει κατά την άποψή κάποιων να είναι κάθε στιγμή κόντρα σε οτιδήποτε κάνει ή προγραμματίζει η εκάστοτε Δημοτική αρχή. 

Διαβάσαμε πως οι πολίτες όταν βλέπουν συναινέσεις και ήπιο κλίμα αντιπαράθεσης ανησυχούν και νοιώθουν πως κινδυνεύουν.

Άραγε αν οι πολίτες ανησυχούν όταν υπάρχουν συναινετικές εικόνες, τι τους συμβαίνει όταν υπάρχουν εικόνες κόντρας και έντονων διαφωνιών, όπως γινόταν συχνά στο παρελθόν?

Ποιοι τελικά δεν θέλουν να επικρατήσει πολιτισμένο κλίμα στην προεκλογική περίοδο που έχει ήδη ξεκινήσει και επιθυμούν πόλωση και αντιδικίες?

Ποιος άραγε έχει κατά νου, πως μόνο μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα έχει ελπίδες να κερδίσει κάτι και να αποκτήσει λόγο και ύπαρξη στην "μάχη " που έρχεται?

Ποιος τελικά φοβάται την πολιτισμένη ατμόσφαιρα, την κατάθεση θέσεων και απόψεων, την καταμέτρηση έργων και παρεμβάσεων που θα δώσουν στους πολίτες την ευκαιρία να συγκρίνουν και να κρίνουν, την παρουσίαση προγραμμάτων και σχεδίων και την πολιτισμένη τελικά αντιπαράθεση που ταιριάζει στον 21ο αιώνα?

Ποιος επιθυμεί προεκλογικό αγώνα άλλων εποχών και κόντρες που ο λαός έχει καταδικάσει εδώ και πολύ καιρό?

Προφανώς οι υγιείς δυνάμεις του τόπου δεν είναι προς αυτή την κατεύθυνση. 

Όχι απαραίτητα πως θα είναι όλοι μαζί. 

Θα ήταν ουτοπικό. 

Θα δώσουν όμως έναν αγώνα μέσα στα πλαίσια που επιβάλλει ο πολιτικός πολιτισμός της εποχής μας, που τόσο ενόχλησε κάποιους. 

Και είναι απολύτως βέβαιο πως η τεράστια πλειοψηφία των πολιτών θα επιδοκιμάσει και θα αναδείξει αυτή την άποψη, καταδικάζοντας παράλληλα αυτούς που ζουν για να αντιδικούν, να επιδεικνύονται και να κομπάζουν .

Οι κοινωνίες προχωρούν μπροστά. 

Με ενότητες, με πολιτισμένες διαφωνίες και προσεγγίσεις και με ανθρώπους που αγωνίζονται για αυτά που πιστεύουν με σεβασμό  με σύνεση και σύγχρονο τρόπο σκέψης και δράσης. 

         Ζαφείρης Στέφανος

(Με αέρα πολιτικού πολιτισμού)

Περί υποψηφίων Δημάρχων, μειοψηφιών,προσδοκιών και πιθανοτήτων..

Πολύς ο λόγος για την "επιδημία" υποψηφίων Δημάρχων που "χτύπησε" εσχάτως  την γειτονιά μας. 

Εκτιμήσεις για τις πιθανότητες, μεγάλα λόγια για ήττες, ποντίκια και στασιδια, ηθελημένη παραποίηση της πεπατημένης και εξαγγελίες που μόνο στα πλαίσια και τα όρια της φαντασίας μπορούν να σταθούν. 

Είναι άραγε τόσο εύκολο να καταφέρει κάποιος να διεκδικήσει την Δημαρχία ή τελικά κάποιοι παρασυρμένοι από ανεκπλήρωτα πάθη ή από προτροπές και πατροναρίσματα επιλέγουν να κάνουν το επόμενο βήμα αδιαφορώντας για τις οποίες πολιτικές συνέπειες και τα όποια πολιτικά αποτελέσματα. 

Να υπενθυμίσω για την οικονομία της κουβέντας πως αυτές οι Δημοτικές Εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της Ενισχυμένης αναλογικής και όχι με της Απλής που έγιναν οι προηγούμενες. 

Πράγμα που απλούστατα σημαίνει πως ο νικητής της δεύτερης Κυριακής, ακόμα και με μία ψήφο, θα έχει απόλυτη και άνετη πλειοψηφία στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο. 

Κατά αντιστοιχία δε, οι υπόλοιποι,εκτός ίσως από τον δεύτερο, θα λάβουν ελάχιστη εκπροσώπηση στα αντίστοιχα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου και θα περιοριστούν σε έναν διακοσμητικό ρόλο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις οποίες φιλοδοξίες τους. 

Να υπενθυμίσω ακόμα πως για να σχηματιστεί ενας άξιος λόγου συνδυασμός χρειάζεται, πάλι με τον νέο νόμο, πάνω από διακόσιους υποψηφίους όλων των βαθμίδων. 

Πως ομως αποδεικνύει κάποιος πως όντως δικαιούται αυτή την υποψηφιότητα?

Με ποια επιχειρήματα και με ποίες θέσεις θα διεκδικήσει και με ποιες διαφοροποιήσεις θα επιχειρήσει να αλλάξει τα δεδομένα?

Μπορεί ας πούμε κάποιος που ηταν μέλος της διοίκησης, που επωφελήθηκε από την θέση ή τις θέσεις που του δόθηκαν, αποκομίζοντας προσωπικά πολιτικά οφέλη, χωρίς να διαφοροποιηθεί καμιά στιγμή, να βγαίνει με την αρχή της προεκλογικής περιόδου και να καταγγείλει τα κακώς κείμενα σε επίπεδο έργων, αλλά και σε επίπεδο ιδεολογικών παρεκκλίσεων?

Δεν τα είχε δει νωρίτερα και δεν τα είχε καταλάβει, ή τα είχε δει και ροκανιζε τον χρόνο μαζεύοντας συνοδοιπόρους?

Καταδικαστέα  και τα δύο. 

Γιατί αν δεν τα είχε αντιληφθεί είναι πολιτικά ανεπαρκής, ενώ αν έκανε πολιτική καθυστέρηση είναι πολιτικά επικίνδυνος. 

Υπάρχουν βεβαίως και εκείνοι που επαναλαμβάνοντας τα λάθη του παρελθόντος, δέσμιοι προσωπικών αντιδικιών δημιουργούν κινήσεις και νικηφορους συνδυασμούς-προφανώς στην φαντασία τους-παρασύροντας όμως αρκετούς συμπολίτες και καμία φορά και ολόκληρες κομματικές ομάδες που τελικά αποδοκιμάζονται και γνωρίζουν ήττες δυσανάλογες με την πραγματική τους θέση στο πολιτικό σκηνικό.........

Δύσκολο λοιπόν και περίπλοκο το "έργο".

Απόσταση μεγάλη χωρίζει την φιλοδοξία, από την πραγματοποίηση. 

Απόσταση και δρόμος δύσκολος και κουραστικός. 

Άποψη δικιά μου είναι πως δεν μπορεί κανένας να "βαφτίσει" κάποιον σαν υποψήφιο Δήμαρχο, ούτε μπορεί μία φαντασίωση να συνοδευτεί από την τελική δικαίωση, αν δεν βασίζεται πάνω σε στέρεα, διευρυμένη και πλουραλιστική βάση, ούτε μπορεί μία άνωθεν δύναμη με οποιοδήποτε μέσο να επηρεάσει την λαϊκή βούληση και την λαϊκή ψήφο,αλλάζοντας και μεταβάλλοντας τα πραγματικά και ρεαλιστικά αριθμητικά δεδομένα που υπάρχουν αυτή την στιγμή στον Δήμο Ωρωπού. 

Όποιος βέβαια θέλει να εθελοτυφλεί μπορεί να το κάνει και να ονειρεύεται αλλού είδους καταστάσεις. 

Ή πραγματικότητα ομως είναι τελικά εκείνη που αποδεικνύει το πόσο λογικές και σοβαρές είναι οι οποίες παχιές μεγάλες κουβέντες που κάθε φορά εμφανίζονται πριν απο κάθε εκλογική διαδικασία, και το μέχρι που μπορεί να διαρκέσει η φαντασίωση και η εγωιστική αντίληψη της πολιτικής και των παραγώγων της. 

Υ.Γ Συμπαθάτε με που λέω την άποψή μου. 

Ξέρω, ξέρω είμαι βαλτός, έμμισθος, παπαγαλάκι.Αυτα τα ολίγα θα μου καταλογίσουν οι γνωστοί-άγνωστοι φίλοι μου. 

 

Σας τα επιστρέφω με αγάπη. Δεν με αγγίζουν καν........

  Ζαφείρης Στέφανος 

Σχολιάζων με καύσωνα. 

Ο Ανεξάρτητος αριστερός συνδυασμός στον Δήμο Ωρωπού και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας!Ή μήπως όχι?

 

Η αλήθεια είναι πως πολύν καιρό τώρα ήθελα να γράψω κάποιες σκέψεις που μου έχουν δημιουργηθεί παρακολουθώντας  το φαινόμενο μιας καταστροφικής κυβέρνησης να καταρρέει και ταυτόχρονα να μην υπάρχουν εμφανή σημάδια πως όλη αυτή η φθορά εισπράττεται όπως θα ήταν λογικό από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν μιλάω προφανώς για την εικόνα που περιγράφουν οι δημοσκοπήσεις, μιας και όλοι γνωρίζουμε πως διενεργούνται και ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν. Μιλάω για την εικόνα πουν εισπράττουμε στην κοινωνία, στον δρόμο, στην δουλειά. Μια σαφή εικόνα που η αγανάκτηση είναι εμφανής, αλλά ταυτόχρονα μια και διάχυτη αίσθηση απογοήτευσης από όλους και για όλα, που καταλήγει όλο και συχνότερα στο «δεν βαριέσαι όλοι ίδιοι είναι»……

Θεωρώ λοιπόν πως αυτό το στρεβλό φαινόμενο οφείλεται στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ανοίξει σαν κόμμα στην κοινωνία, δεν έχει αποκαταστήσει εκείνες τις διόδους που θα του επέτρεπαν να εξαργυρώσει άμεσα και καταλυτικά όλη αυτή την δυσαρέσκεια και την οργή, δεν έχει εν ολίγοις μετασχηματιστεί σε ένα ανοιχτό και συμμετοχικό κόμμα και έχει διατηρήσει όλα εκείνα τα «στεγανά» που είχε όταν το αντίστοιχο εκλογικό ποσοστό του ήταν στο 3%. Μικρές κλειστές οργανώσεις, με συγκεκριμένο τρόπο δράσης και με μη ανανέωση προσώπων και αντιλήψεων. Και είναι λογικό αυτή η μεθοδολογία να ταίριαζε σε ένα κόμμα συλλογικοτήτων ,αλλά ταυτόχρονα είναι απολύτως φανερό πως δεν ταιριάζει σε ένα κόμμα εξουσίας.  Σαν να μην θέλουμε δηλαδή να είμαστε κόμμα εξουσίας. Σαν να μην θέλουμε να επικοινωνήσουμε με την κοινωνία και τους φορείς της. Σαν να μην θέλουμε να ανοίξουμε την συμμετοχή και την ανανέωση σε ανθρώπινο στελεχιακό δυναμικό. Σαν να θέλουμε να μείνουμε κλειστοί και συγκεκριμένοι, αλλά ταυτόχρονα ο λαός να μας ξανά επιλέξει επειδή προφανώς είμαστε υπεράνω.

Δεν είναι όμως έτσι. Μια ανοιχτή τοπική οργάνωση με αθρόα συμμετοχή και με δυνατή παρουσία, δημιουργεί ρεύμα, προσελκύει κόσμο και είναι σε θέση να διαμορφώσει καταστάσεις σε τοπικό αλλά και σε γενικό επίπεδο. Η Επίκληση της καθαρότητας μόνο όσον ανήκαν στον ΣΥΡΙΖΑ από παλιά και το «ανάθεμα» όσων ας πούμε ανήκαν στο παλιό ΠΑΣΟΚ μόνο κακό μπορεί να κάνει. Λες και δεν είναι αυτοί οι ψηφοφόροι που έφεραν στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ την πρώτη φορά και θα τον ξαναφέρουν και τώρα. Λες και πολλαπλασιάστηκε σαν το θαύμα της Κανά το 3% και έγινε 35%. Λες και ο απλός δημοκράτης ψηφοφόρος του παλιού ΠΑΣΟΚ έχει σχέση με όλο τον συρφετό (Σημίτης, Λοβέρδος, Βενιζέλος , Παγκαλος κ.α) που διέλυσε την ελληνική κοινωνία και έριξε την χώρα στα μνημόνια. Καμιά απολύτως σχέση δεν έχει. Στάθηκε σταθερά στην πρωτοπορία των δημοκρατικών  αγώνων για πολλά χρόνια και διεκδίκησε τόσα και τόσα που καταχτήθηκαν με κόπο και αγώνα. Γιατί άραγε αυτός ο δημοκράτης μέσος πολίτης δεν έχει βρει ακόμα την πόρτα της οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ?  Τι τον εμποδίζει και ποιος έχει ξεχάσει να τον καλέσει? Και τελικά τι πρέπει να είναι  μια οργάνωση ενός αριστερού δημοκρατικού κόμματος? Μια ταμπέλα και μια σφραγίδα ή μια διαρκής δύναμη διεκδίκησης και αγώνα? Μάλλον το δεύτερο.

Με αυτές λοιπόν τις σκέψεις έπεσε στα χέρια μου πριν από λίγες μέρες μια προκήρυξη που ανήγγειλε την δημιουργία μιας νέας δημοτικής παράταξης που θα διεκδικήσει τον Δήμο Ωρωπού στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Μια δημοτική παράταξη που όπως προκύπτει τόσο από τα γραφόμενα της προκήρυξης αλλά και από τα πρόσωπα που την προωθούν προέρχεται από την τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Με συγκεκριμένο θεματολόγιο, με μια συνθηματολογία που πριν 15 χρόνια θα σκόρπιζε ρίγη περηφάνιας και συγκίνησης, αλλά που σήμερα φαντάζει και είναι ξεπερασμένη και ανούσια, με επικλήσεις στις υποτιθέμενες συλλογικές ηγεσίες(λες και δεν έχουν καταδικαστεί και αποτύχει όπου επιχειρήθηκαν) και με μια πολιτικολογία που δημιουργεί αντιπαλότητα και  αποσχιστικές τάσεις.

Άραγε το παράδειγμα του 2014 ήταν τόσο πετυχημένο που κάποιοι επιλέγουν να το επαναλάβουν? Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ στον Δήμο Ωρωπού κατέγραφε στις εκλογές του Γενάρη του 2015 29,5% και τον Σεπτέμβρη του 2015 35,25% πρώτος και με διαφορά, ενώ στις Δημοτικές Εκλογές του 2014 λίγους μήνες πριν, έχοντας ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο με έναν άξιο συμπολίτη μας για επικεφαλής κατέγραφε μόλις και μετά βίας 6,42%. Να υποθέσουμε πως οι εμπνευστές της νέας ανεξάρτητης προσπάθειάς δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα από εκείνο το συμβάν? Να υποθέσουμε πως έκαναν την αυτοκριτική τους, ανέλαβαν την ευθύνη και προχώρησαν με ευκολία σε νέο εγχείρημα με ανάλογες πιθανότητες ? Ή μήπως αυτή η βιαστική επιλογή έγινε για να προλάβει άλλες καταστάσεις και να προωθήσει συγκεκριμένες πολιτικές φιλοδοξίες και πολιτικές? Άραγε με ποια πλειοψηφία και με ποιες διαδικασίες ανοιχτού διαλόγου πάρθηκε μια τέτοια απόφαση? Και δεν είναι οξύμωρο να ζητάμε από τους πολίτες να στηρίξουν τα όσα εμείς αποφασίσαμε ερήμην του?

Θα μπορούσα να παραθέτω αμέτρητα ερωτήματα για το γεγονός αλλά δεν νομίζω πως έχει καμιά ιδιαίτερη αξία να το κάνω. Το μόνο που θα καταθέσω είναι η ανησυχία και οι επιφυλάξεις μου για το αν τελικά είμαστε στον σωστό δρόμο, σαν πολίτες, σαν δημοκράτες, σαν αριστεροί? Αν με αυτή την  νοοτροπία και με αυτές τις παλαιοκομματικές διαδικασίες έχουμε την παραμικρή ελπίδα να απαλλαγούμε από την λαίλαπα που χτυπά τον λαό και τις κατακτήσεις του σε όλη τη χώρα? Αν θα κατορθώσουμε να ξανασηκώσουμε κεφάλι? Αυτοί βέβαια που έχουν «τα γένια και τα χτένια» αποφάσισαν και προφανώς θα αναλάβουν και το κόστος της απόφασης τους. Βλέπεις καμιά φορά η επίκληση της πολιτικής καθαρότητας θα πρέπει να συνοδεύεται εκτός από τα εύκολα λόγια και με έργα. Αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματικά Δημοκρατικές διαδικασίες και αν θέλουμε αύριο να έχουμε καθαρό το μυαλό, την ψυχή και την συνείδηση.

Υ.Γ Oroposavrio: Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε πως οι εκλογές τελειώνουν μόλις κλείσουν οι κάλπες. Μάχη ψήφο με ψήφο, πόρτα πόρτα , γειτονιά γειτονιά, χωριό χωριό. Με σύνεση, με δημοκρατική ευαισθησία , με αγωνιστικότητα , με αλληλεγγύη και πολιτικό νου. Κάποιοι επιλέγουν να βάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων και να δημιουργούν ρήγματα και πολιτικά κενά εκεί που δεν χρειάζεται. Προφανώς έχουν επιλέξει να μετρήσουν τις καταστάσεις με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Μακάρι να βγουν αληθινοί και εγώ ψεύτης.

ΖΑΦΕΙΡΗΣ  ΣΤΕΦΑΝΟΣ

(Συγνώμη αν κάποιους στεναχωρώ)

Ο Άγγελος Καλύβας νέος Πρόεδρος του Νομικού Προσώπου του Πολιτισμού και των Βρεφονηπιακών Σταθμών του Δήμου Ωρωπού.

 

Ο Άγγελος Καλύβας από τον Αυλώνα θα είναι ο νέος Πρόεδρος του Νομικού Προσώπου του Πολιτισμού του Δήμου Ωρωπού, για την επόμενη διετία. Ένας συμπολίτης μας πετυχημένος επιχειρηματίας ,με συνεχή και αδιάλειπτη συμμετοχή στα κοινά και με διαρκή παρουσία στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της περιοχής μας.

Αναλαμβάνει τον Πολιτισμό σε μια κρίσιμη και καθοριστική στιγμή, μιας και κατά την διάρκεια της θητείας του θα ξεκινήσει και θα ολοκληρωθεί η δημιουργία του Κέντρου Ιστορίας, Δημοκρατίας και Πολιτισμού στο χώρο των παλιών Φυλακών του Ωρωπού, με ευεργετικές και θετικές συνέπειες για την περιοχή και τους κατοίκους της, μιας και ανοίγει ο δρόμος για την αναζήτηση νέων πολιτιστικών οδών και νέων πολιτιστικών γεγονότων και παρεμβάσεων.

Η επόμενη διετία πραγματικά θα μεταμορφώσει την πολιτιστική πραγματικότητα  της περιοχής μας και θα αποτελέσει την αφετηρία για να καταστήσει τον Ωρωπό σε μια πρωτοπόρα πολιτιστική δύναμη με δυνατότητες που πραγματικά δεν έχουν ταβάνι.

Σε μια πρώτη επικοινωνία που είχαμε με τον νέο Πρόεδρο μας δήλωσε πως είναι έτοιμος να αναλάβει αυτό το δύσκολο αλλά και συναρπαστικό ρόλο και πως πολύ σύντομα μαζί με τους συνεργάτες του θα παρουσιάσει τα πρώτα σχέδια του και τις πρώτες ιδέες για τα πολιτιστικά δρώμενα που θα ακολουθήσουν.

«Θέλω να ευχαριστήσω τον Δήμαρχο για την τιμή που μου κάνει και για την εμπιστοσύνη που μου δείχνει και ταυτόχρονα να διαβεβαιώσω τους συμπολίτες μας πως θα δώσω μεγάλο αγώνα προκειμένου ο Πολιτισμός, αλλά και οι Παιδικοί Σταθμοί να ακολουθήσουν ανοδική και αναπτυξιακή πορεία προς όφελος της κοινωνίας και των πολιτών», μας δήλωσε φανερά συγκινημένος ο νέος Πρόεδρος Άγγελος Καλύβας.

Το πείσμα, η αγωνιστικότητα, η συνέπεια και ο ρεαλισμός του Άγγελου Καλύβα εγγυώνται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και την πλήρη επιτυχία των όσων έχουν σχεδιαστεί.

"Μεταγραφές¨ και πολιτικές "μετατοπίσεις" στον Δήμο Ωρωπού.....

Όσοι ασχολούνται με την πολιτική γνωρίζουν από πρώτο χέρι, πως έχει τους κανόνες της, έχει στρατηγικές της κινήσεις, έχει υποχωρήσεις, έχει αποχωρήσεις και έχει και εντάξεις. Τα γνωρίζουν όλα αυτά όσοι συμμετέχουν στα κοινά και χρησιμοποιούν όλα τα μέσα που τους παρέχονται προκειμένου να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτές ακριβώς τις δυνατότητες.

Κάποτε η κατάρτιση των συνδυασμών γινόταν πρώτα και κύρια με ιδεολογικά κατά βάση κριτήρια και τα προγράμματα που σχεδιάζονταν είχαν και αυτά έντονο ιδεολογικοπολιτικό στοιχείο που πήγαζε ακριβώς από αυτή την ιδεολογική κοινή βάση των όσων συμμετείχαν.

Αυτά βέβαια ανήκουν στο παρελθόν. Οι Δημοτικές Εκλογές έχουν χάσει εντελώς το όποιο ιδεολογικό στοιχείο και η κατάρτιση των συνδυασμών βασίζεται στις προσωπικές σχέσεις και στην ανταλλαγή στόχων, υποσχέσεων και αιτημάτων προκειμένου να δημιουργηθούν δυνατοί "παίχτες" που θα διεκδικήσουν την Δημοτική Αρχή.

Στην ικανότητα των Αρχηγών των συνδυασμών υπόκειται λοιπόν η δυνατότητα επιλογής των ικανότερων στελεχών που θα αποτελέσουν τον συνδυασμό και στην διαπραγματευτική τους δεινότητα στηρίζεται η επιτυχία αυτού του καθοριστικού βήματος, πριν την κάθε εκλογική μάχη.

Στις τελευταίες Δημοτικές Εκλογές στον Ωρωπό θαυμάσαμε στο παρά ένα την κίνηση ματ του πρώην Δημάρχου Θωμά Ρούσση ο οποίος κατάφερε να πετύχει τρεις τέτοιες "μεταγραφές" με στελέχη που προήλθαν από την πρώην παράταξη Οικονομάκου. Όλοι τότε μίλησαν για πολιτική εξυπνάδα και πετυχημένη στρατηγική, η οποία μάλιστα παρά λίγον να αλλάξει τα δεδομένα σε εκείνη την  εκλογική διαδικασία.

Προφανώς αν κάποιοι σήμερα μιλούν για ανίερες συμφωνίες , για παρασκήνια και για προσωπικά συμφέροντα, τι θα έπρεπε να πουν τότε, με μια κίνηση πολλαπλής σπουδαιότητας και σε πολύ πιο ύποπτη περίοδος , όπως είναι η προεκλογική?

Πως η τότε κίνηση είχε θετική και πανηγυρική αντιμετώπιση από αυτούς και πως σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι μιλούν για ανίερες και ντροπιαστικές κινήσεις?

Ποιος είναι εκείνος που απαγορεύει σε κάποιον ενεργό εκλεγμένο ή όχι πολιτικό να συζητήσει, να επαναπροσδιορίσει και να επανακαθορίσει τα πλάνα του?

Που είναι το καταδικαστέο να αντιλαμβάνεται ένας Σύμβουλος πως τα Δημοτικά πράγματα έχουν δρομολογηθεί σε σωστή βάση και προωθούνται λύσεις σε χρονίζοντα ζητήματα και να ζητήσει να στηρίξει αυτή ακριβώς την θετική πορεία?

Τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα και καμία από τις κατηγορίες και τα αναθέματα που προσάπτουν και προβάλουν κάποιοι-άσχετα αν έχουν κάνει πολλαπλή χρήση των ιδίων κινήσεων κατά το πρόσφατο παρελθόν-δεν μπορούν να σταθούν, ούτε μπορούν να αποδοθούν σε όποιον πολίτη επιθυμεί να αναθεωρήσει την στάση του και να στηρίξει πράγματα τα οποία κατά το παρελθόν από κακή εκτίμηση και από μη πλήρη ενημέρωση είχε καυτηριάσει. Αλίμονο! Θα σταματούσε έτσι η κοινωνία να εξελίσσεται και θα παραμέναμε δέσμιοι των όποιων λανθασμένων επιλογών μας. Κλειστοί χαρακτήρες, αντικοινωνικοί, οχυρωμένοι σε κλειστά κλουβιά πολιτικής και κοινωνικής απαξίωσης. 

Επίσης κάποιοι θέτουν και ζητήματα ηθικής, λέγοντας πως όποιος αλλάξει γνώμη και θέση και αποχωρήσει από μια παράταξη θα πρέπει ταυτόχρονα να συνοδεύσει αυτή την ενέργεια του με παραίτηση, μιας και όπως λένε τους ψήφους τους έλαβε ο κάθε υποψήφιός λόγω του ότι συμμετείχε σε αυτήν την παράταξη.

Ισχύει αυτό στην περίπτωση του Δήμου Ωρωπού?

Φυσικά και όχι. Στον Δήμο  Ωρωπού με την πολύ μεγάλη έκταση και με τις διαφορετικές προσεγγίσεις βασικών ζητημάτων που υπάρχει από κοινωνία σε κοινωνία, οι συνδυασμοί δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στα τοπικά στελέχη , μιας και αυτά είναι που θα σηκώσουν το βάρος του να πείσουν τις τοπικές κοινωνίες για την σημαντικότητα και την δυναμική του συνδυασμού και για τα οφέλη που θα υπάρξουν σε τοπικό επίπεδο. Άρα το μεγαλύτερο κομμάτι του αριθμού των ψήφων που θα λάβουν οφείλεται στην δικιά τους παρουσία και στην δικιά τους συμμετοχή.

Είναι η στιγμή όσοι ασχολούνται ακόμα με τα κοινά να αποκτήσουν το θάρρος να αντιμετωπίζουν τα γεγονότα με τον τρόπο που πρέπει και να μην δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα με ανώφελες κατηγορίες που και αξία δεν έχουν και τίποτα απολύτως δεν προσφέρουν στην προσπάθεια να πάει ο τόπος μπροστά. Είναι επίσης η ώρα περισσότερης αυτοκριτικής και περισσότερης εσωτερικής αναζήτησης. Δεν ισχύει πάντα πως για όλα φταίνε οι άλλοι, ούτε πως μας κυνηγούν "Θεοί και Δαίμονες". Ενδεχομένως κάπου να κάνουμε κάτι λάθος και μεις. Ενδεχομένως να υπερεκτιμούμε κάποια πράγματα και να υποτιμούμε κάποια άλλα με ανάλογες συνέπειες.

Υ.Γ Το Oroposavrio χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή και μπορεί εύκολα να υποστηρίξει πως ήταν πρωτοπόρο σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε διαδικτυακό τοπίο Ωρωπού. Με χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο τρόπο και με δυναμικό και ευθύ λόγο έπαιξε σημαντικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα στις αρχές της δεκαετίας του 10. Αγαπήθηκε και μισήθηκε. Διαβάστηκε όμως φανατικά από όλους. Θεωρούμε πως ήρθε ξανά η ώρα να ανοίξει πανιά. Με τον ίδιο λόγο και τρόπο. Αμερόληπτα, δημοκρατικά, θαρραλέα, δυναμικά. Καλό ταξίδι λοιπόν στις ανοιχτές θάλασσες της ενημέρωσης..............

     Ζαφείρης Στέφανος

Φυσιοδίφης-Αμπελοφιλόσοφος